Na Pstrowskiego należy patrzeć jako na pewien wzorzec osobowy. I w tym sensie nie odbiega on bynajmniej od wzorców dziś propagowanych: menadżerów, przedsiębiorców, bankierów (i tym podobnej zgrai burżuazyjnych szumowin).

Nie. Różnica jest taka, że dzisiejsi pracoholicy (jakoś robotników wśród nich nie uświadczysz ) dostają porządną kasę za swój pracoholizm, a Pstrowski guzik z tego miał. No, tyle, że rząd robotniczo-chłopski pogonił go za szybko do roboty i wywiązała się infekcja, w skutek której zmarł. Polska też miała guzik z jego urobku.

Innymi słowy, ideologia też się zmieniła.

Zgadzam się w 100%. Jest różnica między wyrobieniem planu sprzedaży i dostaniem za niego prowizji. A zasuwaniem jak osioł jak Pstrowski za nic.
Różnica jest też taka, że dziś człowiek haruje bo ma wyobrażenie lepszego świata za pieniądze. Wtedy nie było nawet co za te pieniądze kupić, więc zasuwano w imię sojuszu robotniczo-chłopskiego i klasy robotniczej. Innymi słowy, ideologia też się zmieniła.

Jeżozwież ma rację. W dzisiejszej burżuazyjno-kapitalistycznej Polsce też są stachanowcy, normy wyrabiają i przekraczają rozliczni przedstawiciele handlowi i telemarketerzy... niejednokrotnie w sposób nieuczciwy.

Hm, zgodnie z przewidywaniami, w odpowiedzi na "burżuazyjne szumowiny", odezwali się właściciele korporacji, koncernów, holdingów, trustów itp., jakimś dziwnym trafem zgromadzeni na forum historycy.org.

Obejrzałem na VOD TVP bardzo ciekawą sztukę Teatru Telewizji: Prezent dla towarzysza Edwarda G.

https://vod.tvp.pl/teatr-telewizji,202/prez...dwarda-g,349991
Sztuka opowiada o kulisach realizacji w latach 70tych filmu telewizyjnego o Pstrowskim, który miał być swego rodzaju prezentem dla Gierka. No niestety twórcy nie wiedzieli, że Gierek z Pstrowskim się nie znosili.

Podobno Pstrowski w krótkim czasie swojej powojennej sławy miał głośno w większym gronie wyrazić się negatywnie o Gierku na jego widok.
Ale... zmarł w kwietniu 1948 roku, a Gierek w tym samym roku dopiero wrócił do Polski, więc ciekawi mnie gdzie i kiedy mogli się w tym czasie spotkać.

Gierka z Belgii znał Wincenty Pstrowski, górnik, który został jako pierwszy uznany za "przodownika pracy". Rozpowiadał, że z Gierka był "żaden robociarz, tylko burżuj". Według niego przyszły I sekretarz nie pracował wcale pod ziemią, tylko prowadził w Belgii przykopalniany sklepik. Skąd jednak biedny emigrant Gierek miałby pieniądze na założenie takiego sklepu? Pstrowski tego już nie wyjaśnił, bo w kwietniu 1948 r. zmarł na zakażenie krwi po zabiegu dentystycznym.
https://historia.uwazamrze.pl/artykul/11495...-edwarda-gierka

Tylko komu Pstrowski miał tak rozpowiadać i kogo miałoby to interesować? Przecież do czasu powrotu do Polski Gierek był mało znanym emigracyjnym działaczem komunistycznym. Ja czytałem, tak jak pisałem, że miał się na jego widok negatywnie wyrazić w szerszym gronie.
Z kolei Krzysztof Skiba mówił kiedyś, że jego dziadek pracował z Gierkiem na emigracji i określił go mianem "pierwszego łamistrajka" w tamtym miejscu i czasie.