Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
2 Strony < 1 2 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Pożyczki w językach słowiańskich, (nieindoeuropejskie)
     
Salceson
 

II ranga
**
Grupa: Użytkownik
Postów: 73
Nr użytkownika: 83.608

Rafa³ Salceseñski
 
 
post 19/09/2013, 9:03 Quote Post

A przecież mamy mnóstwo zapożyczeń z języków wywodzących się z innych języków nie mających związków z językami indoeuropejskimi. Mamy dużo słów tureckich i arabskich np. bazar, torba. Chyba najwięcej takich wpływów mają Bułgarzy i Jugosłowianie.

Trzeba chyba uściślić pytanie czy chodzi o wpływy najbardziej pierwotne - rdzenie pochodzące z innych języków nieindoeuropejskich czy też chodzi o słownictwo, które stopniowo wchodziło do słownika Słowian.
 
User is offline  PMMini Profile Post #16

     
kalev
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 759
Nr użytkownika: 37.135

Stopień akademicki: miszcz
 
 
post 19/09/2013, 10:13 Quote Post

CODE
A jakie są podstawy dla takiego datowania?


Jeśli przyjąć, że wśród Hunów były ludy ałtajskie, to można przyjąć IV-V wiek. Czy tak było? Na to dowodów nie mam.


 
User is offline  PMMini Profile Post #17

     
wojtek k.
 

IX ranga
*********
Grupa: Moderatorzy
Postów: 6.666
Nr użytkownika: 47.450

wojciech kempa
 
 
post 19/09/2013, 10:39 Quote Post

QUOTE(kalev @ 19/09/2013, 10:13)
CODE
A jakie są podstawy dla takiego datowania?


Jeśli przyjąć, że wśród Hunów były ludy ałtajskie, to można przyjąć IV-V wiek. Czy tak było? Na to dowodów nie mam.


Kwestia Hunów jest raczej bez znaczenia w odniesieniu do wzajemnych zapożyczeń językowych Słowian z jednej strony oraz Permów, Udmurców oraz Baszkirów z drugiej strony...

Dlatego właśnie owe wzajemne zapożyczenia językowe stanowią jeden z dowodów na słowiańskość ludności kultury imieńkowskiej; obok podobieństw tejże do kultur: zarubinieckiej (to właśnie przybycie osadników reprezentujących tę kulturę materialną miało doprowadzić do wykształcenia się kultury imieńkowskiej), a także praskiej oraz - przede wszystkim - wołyncewskiej, a nadto - źródeł pisanych perskich i arabskich, w których ludność zamieszkująca dorzecze Kamy określana jest mianem Saqaliba (Słowianie), a także toponomastyki:

Следует отметить, что в Среднем Поволжье в ареале именьковской культуры много славянских названий рек: Сок, Сулица, Черемшан, Утка, Майна, Бездна - многие из них очень древние.

Należy zauważyć, że hydronimia imieńkowska, zdaniem specjalistów, jest odmienna od „klasycznej” hydronimii słowiańskiej, co ma być efektem trwającej 300 lat izolacji imieńkowsców od głównej masy ludności słowiańskiej. Pietr Zołin (Раннесредневековые города наши грешные...) pisze:

По В.В.Седову, именьковская группа славян в течение трех столетий проживала в Среднем Поволжье изолированно от остального славянского мира. Это не могло не привести к зарождению некоторых языковых особенностей диалектного характера. Представляют интерес топонимические изыскания О. Н. Трубачева, которым выявлена архаическая (реликтовая) группа водных названий, локализуемая в левобережной части Днепра и в бассейне верхнего и среднего течений Дона, включая часть речной системы Северского Донца. Это – преимущественно „гидрографические термины, характеризующие особенности воды, ее течения („продолговатый”, „тенистый”, „грязный”, „непроточный”, „обтекание| и т. п.)”, с элементами специфической семантики, с реконструируемым праславянским причастием от несохранившегося в славянских языках глагола. „По всем признакам это древнейший разряд гидронимов”, – подчеркивает исследователь. Произведенное им сравнение этих гидронимов с большой группой праславянских гидрографических терминов, собранных и проанализированных Ю. Удольфом, продемонстрировало обособленность (диалектность) рассматриваемых названий воды левобережно-днепровского и донецко-донского ареала . […]
По В.В.Седову, картография достаточно определенно указывает на связь территории волынцевской и генетически связанными с ней роменской, боршевской и верхнеокской культур. Здесь сосредоточена основная часть архаических славянских названий. Кроме того, они в меньшем числе известны в соседних землях, куда проникли носители названных культур или их потомки, в том числе в западных районах ареала салтово-маяцкой культуры. Есть подобные гидронимы еще в междуречье Дона и средней Волги, о которых пока нельзя сказать, отражают ли они инфильтрацию волынцевско-боршевского населения или это следы миграции носителей именьковской культуры на запад. Выявляются единичные гидронимы той же архаической группы на северном побережье Азовского моря, происхождение которых объяснить пока затруднительно.

Tak więc archaiczna słowiańska hydronimia, łączona z ludnością kultury imieńkowskiej, występuje także na obszarze kultury wołyncewskiej, która powstała w następstwie przesunięcia się ludności imieńkowskiej w lewobrzeżne dorzecze średniego Dniepru oraz dorzecze górnego i średniego Donu i której potomkowie opanowali dodatkowo dorzecze górnej i średniej Oki.
 
User is offline  PMMini Profile Post #18

2 Strony < 1 2 
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej