| |
|
|
 Najlepsze działo przeciwpancerne
| |
|
|
|
|
Dziwnie podobna do ZIS-3...
Pzdr
Grzesiu
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Hej
QUOTE(Grzesio @ 20/07/2006, 16:05) Dziwnie podobna do ZIS-3... Pzdr Grzesiu
Z "flaków" natomiast i balistyki przypominała ponoć PAK40 - ale była od niej mocniejsza (!).
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
A co z radziecką armatą 100 mm BS-3 ?
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Hej
QUOTE(Sapiens @ 28/08/2006, 16:50) A co z radziecką armatą 100 mm BS-3 ?
Nic... 
A mówiąc serio: jeśli potraktujemy nasze zapytanie bardzo ściśle - Najlepsze działo przeciwpancerne - to ja jednak ciągle jestem za PAK43. To była naprawdę bardzo przemyślana konstrukcja. Nie chodzi tylko o wysokie parametry balistyczne, bo takie czy inne potężne działa robiły wszystkie walczące strony. Prócz długiej lufy i potęznej, nowoczesnej amunicji w PAK43 zastosowano też inne ciekawe rozwiązania. 4-ogonowe łoże wzorowane na armatach plot. zapewniało kąt ostrzału w poziomie 360 st. W przypadku armat ppanc. to jest istotny parametr, ponieważ zawsze może się zdarzyć, że zasadzka się nie uda, czołgi wroga wyjadą gdzieś z boku i może nie starczyć czasu na przestawienie dział - a w typowych armatach ppanc. poziomy kąt ostrzału zwykle nie przekraczał 60 st. Inną sztuczką także chyba pochodzącą z armaty plot. był nożny (pedałowy) mechanizm szybkiego naprowadzania, też fajna rzecz, jak wiadomo nogi człowieka są silniejsze od rąk i można szybciej obracać mechanizmem. I przy tym wszystkim udało się zachować niewielkie wymiary i niską sylwetkę armaty (wysokość 1,7 m) jak i umiarkowaną masę (3630 kg). Minusem była natomiast wysoka cena skomplikowanej lawety z 4 ogonami i pracochłonność jej wykonania. Wkrótce okazało się że produkcja luf przekracza liczbę dostarczanych lawet więc na szybko sklecono zastępczą lawetę, klasyczne 2-ogonowe łoże rozstawne zrobione prowizorycznie z elementów innych dział (głównie haubic 105 i 150 mm). Tak powstał PAK 43/41 zwany właśnie "wrotami stodoły" z uwagi na wysoką sylwetkę (ponad 2 m) i ciężki też dosyć (4380 kg). Łącznie do końca wojny wyprodukowano 829 szt. obydwóch 88-ek, nie wiem niestety której więcej.
Jak się to ma do BS-3: rosyjska armata mimo większego kalibru miała mniejszą nieco zdolność przebijania. Cięższy znacznie nabój z pewnością powodował że szybkostrzelność była mniejsza niż 88-ki. 100-ka miała klasyczne 2-ogonowe łoże z kątem ostrzału w poziomie 58 st. Ważyła tyle co PAK43, 3650 kg. Cięższy pocisk w razie przebicia pancerza powodował pewnie za to większą demolkę. Cięższy pocisk odłamkowo-burzący zapewniał większą efektywność przy użyciu działa w roli artylerii polowej, tyle że tu już wykraczamy poza temat "Najlepsze działo przeciwpancerne". 100 mm BS-3 do końca wojny wyprodukowano trochę mniej niż PAK-ów 88 mm, około 400 szt. Ponoć w walkach na Węgrzech nad Balatonem odegrały istotną rolę w odpieraniu niemieckich kontrataków.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
GP_mars
|
| |
|
| Nowicjusz |
|
|
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 16 |
|
| Nr użytkownika: 20.511 |
|
|
|
|
| |
|
Jeśli ZIS-2 to czemu nie 6pdr. Podobne osiągi, 6 pdr nieco lżejsza.
Zresztą trudno powiedzieć. Działa mniejszego kalibru są lekkie - przez co łatwe do przestawienia, transportu, trudne do trafienia, większa jest także szybkostrzelność. Ale pod koniec wojny brakowało im już siły przebicia.
Raczej obstawiałbym 17pdr - 2,1 tony wagi przy całkiem solidnej mocy.
A BS-3 może i miało kopa - ale waga, wielkość i ograniczona szybkostrzelność przy takim kalibrze robią swoje.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Pozwolę sobie nieco pomalkontencić... 
QUOTE(Speedy @ 29/08/2006, 0:10) Wkrótce okazało się że produkcja luf przekracza liczbę dostarczanych lawet więc na szybko sklecono zastępczą lawetę, klasyczne 2-ogonowe łoże rozstawne zrobione prowizorycznie z elementów innych dział (głównie haubic 105 i 150 mm). Tak powstał PAK 43/41 zwany właśnie "wrotami stodoły" z uwagi na wysoką sylwetkę (ponad 2 m) i ciężki też dosyć (4380 kg).
Było dokładnie na odwrót - 8,8 cm Pak 43/41 powstał pierwszy, w wyniku opóźnienia we wprowadzeniu do produkcji docelowego Paka 43 - 43/41 produkowany był od lutego 1943, podczas gdy 43 dopiero od grudnia. Tak na dobrą sprawę były to całkowicie różne działa - jedyne co miały chyba wspólne, to lufę - ale już nasady zamkowe były inne.
QUOTE Łącznie do końca wojny wyprodukowano 829 szt. obydwóch 88-ek, nie wiem niestety której więcej.
1403 sztuki 8,8 cm Pak 43/41 i 2098 8,8 cm Pak 43.
Pzdr
Grzesiu
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Najlepsza była angielska 17-funtówka, ważyła 2300 kg, kaliber 76.2, prędkość początkowa pocisku 1200 m/s.
Pocisk z sabotem na 500 m przbijał pancerz 213 mm ustawiony pod kątem 30 stopni.Pak 43 na tą sama odległość najlepszym pociskiem więcej bo 230 mm tyle że była dwa razy większa a 17 funtówkę można było schować za byle krzak i niszczyła wszystko włacznie z Konigstigerami.
Stosowana Min na Shermanie Fairfly.
Ten post był edytowany przez Net_Skater: 9/09/2006, 17:59
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Witmanna (+ załogę) załatwiono najprawdopodobiej z powietrza, a jeśli rzeczywiście to był Firefly (nie tylko na wojnie nie ma nic pewnego), to być może to Polacy ...?(wrak odnaleziono w pasie działania 1DP).
EDIT
...więc jednak artyleria ?
http://www.historycy.org/index.php?showtopic=4595
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(hub @ 30/08/2006, 15:45) najlepsza była angielska 17-funtówka ważyła 2300 kg , kaliber 76.2 , prędkość początkowa pocisku 1200 m/s.
Pocisk z sabotem na 500 m przbijał pancerz 213 mm ustawiony pod kątem 30 stopni.Pak 43 na tą sama odległość najlepszym pociskiem więcej bo 230 mm tyle że była dwa razy większa a 17 funtówkę można było schować za byle krzak i niszczyła wszystko włacznie z Konigstigerami.
Raczej ustawiony pod katem 60 stopni.
Podaje się w publikacjach zazwyczaj kąt odchylenia płyty pancerza od pionu. W tym wypadku przy odchyleniu 30 stopni, pochylenie wynosi 60 stopni.
Jednak i tak parametry są powalające.
Dane dla 76,2/L55 i pocisku APDS z Vo 1200 m/s i kącie odchylenia 30 stopni to:
457 m - 208 mm
914 m - 192 mm
1371 m - 176 mm
1828 m - 161 mm
Strach pomyśleć jaki pancerz penetruje pod kątem 90 stopni.
Że jest to naprawdę powalająca skuteczność można porównać dane np z radziecką 85 mm armata dywizyjna D-44 wz. 1944
Bo porównanie z 76,2 mm armata dywizyjna ZiS-3 wz. 1942 kaliber 7,62 mm /L41,5 nabój BR-350P z pociskiem podkalibrowym UBR-354P wystrzeliwanym z Vo 965 m/s wywołało by "śmiech na sali"
Kaliber 85mm/L55 nabój UBR-365P z pociskiem podkalibrowym BR-365P wystrzelonym z Vo 1050 m/s.
Penetracja pod kątem 90 stopni:
500 m - 140 mm
1000 m - 110 mm
1500 m - 85 mm
2000 m brak danych
Płyta pochylona pod kątem 60 stopni
500 m - 100 mm
1000 m - 80 mm
1500 m - 60 mm
2000m brak danych
Niemiecka PAK 43 8.8cm L/71 nabój Pzgr 40/43 (APCR) Vo 1130 m/s
Penetracja pod kątem 90 stopni:
500 m - 274 mm
1000 m - 241 mm
1500 m - 211 mm
2000 m - 184 mm
Penetracja pod kątem 60 stopni:
500 m - 226 mm (217 mm)
1000 m - 192 mm (193 mm)
1500 m - 162 mm (170 mm)
2000 m - 136 mm (152 mm)
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Witam,
QUOTE(zajączek @ 8/09/2006, 9:55) Raczej ustawiony pod katem 60 stopni.
Podaje się w publikacjach zazwyczaj kąt odchylenia płyty pancerza od pionu. W tym wypadku przy odchyleniu 30 stopni, pochylenie wynosi 60 stopni.
Jednak i tak parametry są powalające.
Dane dla 76,2/L55 i pocisku APDS z Vo 1200 m/s i kącie odchylenia 30 stopni to:
457 m - 208 mm
914 m - 192 mm
1371 m - 176 mm
1828 m - 161 mm
Jeżeli bierzemy pod uwagę pociski podkalibrowe, to dorzucę jeszcze jednego konkurenta.
M3 90mm:
500 m - 221mm
1000 m - 200mm
1500 m - 177mm
2000 m - 154mm
pociskiem HVAP, przeciw płycie odchylonej od pionu o 30 stopni (dziwnie podejrzewam, że dane są jednak dla jardów, a nie dla metrów, ale dramatycznej różnicy to nie robi).
Muszę przyznać, że mam wątpliwości, która z nich była najlepsza. 88mm i 90mm mają praktycznie takie same przebijalności (88mm jest trochę lepsza, jeżeli dane dla M3 są w jardach), 17 funtówka na dużych dystansach jest lepsza od obu, tylko..., tylko, że to zaleta bardziej pocisku niż działa (interesujące jest sprawdzenie, co potrafi 6 funtówka z APDS...., oj potrafi). Żadna z pozostałych armat nie ma pocisku z odrzucanym płaszczem. Pytanie więc, czy oceniamy samą armatę, czy kombinację armata pocisk? Jeżeli armaty, to, moim zdaniem, wygrywa 88mm (w tym przypadku 90mm jest dość daleko w pobitym polu, bez HVAP jest zdecydowanie słabsza, podobnie 17 funtówka bez APDS), jeżeli kombinację, to wygrywa 17 funtówka - przebijalności porównywalne, a lżejsza armata, lżejsze pociski (zalety dość oczywiste w warunkach bojowych), a 88mm i 90mm są praktycznie "łeb w łeb" na drugim miejscu.
Pozdrawiam
Hubert
PS. po cichu zakładam, że bierzemy pod uwagę tylko armaty ppanc. wojsk lądowych Bo inaczej jest kilku innych konkurentów nie do pobicia
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
wszystko ładnie i 88 i 90mm ale 17-funtówka ważyła 2300 kg a tamto były kolumbrynay po 4 tony . W warunkach bojowych jest to niebo a
ziemia .
Co do kątów podaje za literaturą
ale skoro tak cię to razi to kłoćsię z autorami.
17 bez sabotu tyż miała osiągi porównywalne z pak 43
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Witam,
QUOTE(hub @ 8/09/2006, 17:14) wszystko ładnie i 88 i 90mm ale 17-funtówka ważyła 2300 kg a tamto były kolumbrynay po 4 tony . W warunkach bojowych jest to niebo a
ziemia .
Jak pewnie zauważyłeś, właśnie dlatego uważam, że 17 funtówka z APDS jest najlepsza...
QUOTE(hub @ 8/09/2006, 17:14) 17 bez sabotu tyż miała osiągi porównywalne z pak 43
Chyba nie do końca, 17 funtówka na 2000 jardów 107-111mm płyty odchylonej o 30 stopni od pionu, zaś 88mm L/71 na 2000 metrów 121-139mm płyty odchylonej o 30 stopni od pionu. Choć to oczywiście zależy od tego, co masz na myśli pisząc "porównywalne", bo lepsze o 1/6 do 1/4 też można uznać za porównywalne.
Pozdrawiam
Hubert
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
oczywiście ale to jest 15% mniej czyli porównywalne a nie deklasacja
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Witam,
QUOTE(hub @ 9/09/2006, 2:01) oczywiście ale to jest 15% mniej czyli porównywalne a nie deklasacja
OK, przyjmuję do wiadomości, że 15% różnicy oznacza porównywalne. (oczywiście nie zapominam, że 17 funtówka była lżejsza - osiągi w proporcji do masy ma na pewno lepsze)
Pozdrawiam
Hubert
PS. A przy okazji - ktoś może wie, co było nie tak z niemieckimi pociskami podkalibrowymi? Bo przy alianckich (i to nie tylko brytyjskich z odrzucanym płaszczem) wypadają dość blado....
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Hej
QUOTE(Hubert1 @ 9/09/2006, 17:32) PS. A przy okazji - ktoś może wie, co było nie tak z niemieckimi pociskami podkalibrowymi? Bo przy alianckich (i to nie tylko brytyjskich z odrzucanym płaszczem) wypadają dość blado....
Tzn. w porównaniu z czym wypadają słabo? Od rosyjskich lepsze, mniej więcej porównywalne do amerykańkich. Oczywiście, jak sam zauważyłeś, słabsze od brytyjskich APDS, ale to inna klasa w ogóle, tak że nie ma się co dziwić.
Co ciekawe Niemcy jakoś wcześnie testowali 75 mm pocisk APDS do PAK40 z niezłym rezultatem, ale uznali że odrzucany sabot to więcej kłopotów niż korzyści, no i strata energii na rozpędzanie sabotu, i odpuścili sobie. Zamiast tego albo robili takie "pełnokalibrowe podkalibrowe" , rdzeniowe, jak je niektórzy określają, albo dziwolągi do stożkowych luf, jak się wydaje rozwiązanie o wiele bardziej kłopotliwe.
|
| |
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|
|
20/07/2006, 16:05
