Grupa: Przyjaciel forum Postów: 1.255 Dołączył: 16/07/2005, 11:44 |
2 lutego 1494 roku urodziła się Bona Sforza, królowa polska od 1518 r., druga żona Zygmunta I Starego. Była córką Gian Galeazzo Sforzy, księcia Mediolanu i Izabeli, królewny aragońskiej. W Polsce zmierzała do umocnienia władzy królewskiej, m.in. przez organizowanie oddanego sobie stronnictwa dworskiego i gromadzenie wielkich dóbr ziemskich i pieniędzy (neapolitańskie sumy). W polityce zagranicznej niechętna Habsburgom austriackim, popierała przeciw nim na Węgrzech Jana Zapolyę. Od 1524 r. próbowała przeprowadzić rewizję przywilejów i nadań ziemskich, tzw. egzekucja dóbr. Była inicjatorką wyniesienia syna, Zygmunta Augusta, na tron litewski i polski za życia ojca. Jej polityka wywołała opozycję szlachecką. Częściowo przeciw niej był skierowany rokosz szlachty, zwany wojną kokoszą. Wszechstronnie wykształcona była protektorką kultury i cywilizacji włoskiej w Polsce. W 1556 r. opuściła Polskę i udała się do Bari. Rok później zginęła otruta przez swego dworzanina. [Belfer historyk] |