Obok podziału na Europę bizantyjską i łacińską, jest jeszcze jeden, choć dobrze ukryty podział. Bowiem słowa, które w angielskim określane są jako false friends, w rzeczywistości stanowią grupę dzielącą kultury europejskie na wschód i zachód od Beneluksu. Mówię tu o takich słowach, jak np.sympatia i kolaboracja, które takich językach jak niemiecki czy holenderski znaczą to samo co po polsku, jednocześnie w krajach anglo- i romańskojęzycznych znaczą odpowiednio współczucie i współpraca. Czyli dzwonią  nie wiadomo gdzie. Czy wiadomo skąd się wzięły takie przypadki?

Obok podziału na Europę bizantyjską i łacińską, jest jeszcze jeden, choć dobrze ukryty podział. Bowiem słowa, które w angielskim określane są jako false friends, w rzeczywistości stanowią grupę dzielącą kultury europejskie na wschód i zachód od Beneluksu. Mówię tu o takich słowach, jak np.sympatia i kolaboracja, które takich językach jak niemiecki czy holenderski znaczą to samo co po polsku, jednocześnie w krajach anglo- i romańskojęzycznych znaczą odpowiednio współczucie i współpraca. Czyli dzwonią  nie wiadomo gdzie. Czy wiadomo skąd się wzięły takie przypadki?

1. «współpraca z niepopieraną przez większość społeczeństwa władzą, zwłaszcza z władzami okupacyjnymi»
2. daw. «współpraca»

Wyraźny podział jest raczej na języki z rodzajnikami i uproszczoną fleksją, oraz bez rodzajników z archaiczną bogatą fleksją. Dość mocno w poprzek rodzin językowych.

Jest jeszcze podział na języki, które wymawiają g i te które h.
H to jest holenderski czeski ukraiński.

Kiedyś przeczytałem interesująca rozmowę na temat g i h w rosyjskim. Rosjanie są tak po stronie g że nawet używają nazw Gitler i Gimmler.

Coś tu się pomieszało, bo w języku ukraińskim Heinrich Himmler to Генріх Гіммлер: https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0%B5%...%BB%D0%B5%D1%80

Czyli wszystko się zgadza, dźwięczne h (w alfabecie ukraińskim Г to h, Ґ to g).

Może pomocniczo - jak wymawiają je Czesi, skoro Alexander jak widać zaznaczył, że w holenderskim, czeskim i ukraińskim wymawia się je tak samo, jako h?

Zastanawiam się też, dlaczego rosjanie wstawiają G w nazwiskach na H.

Spółgłoska szczelinowa krtaniowa dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczana jest symbolem: [ɦ]. W niektórych językach słowiańskich zastępuje ona spółgłoskę [ɡ]. Również niektórzy użytkownicy języka polskiego, zwłaszcza z pogranicza białoruskiego, ukraińskiego i czeskiego, wymawiają nadal <h> jako /ɦ/, w przeciwieństwie do <ch> wymawianego /x/.

Spółgłoska zwarta miękkopodniebienna dźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [ɡ].