Witam.Interesują mnie walki głównie w Piotrogrodzie i Moskwie podczas rewolucji październikowej i lutowej.Słyszałem że podczas rewolucji październikowej w Piotrogrodzie biali mieli nawet czołg i dwa wozy opancerzone
Luty 1917
Zwolennicy zmian, chłopi, robotnicy, antyrojaliści i tak dalej wychodzą na ulicę. Nie do końca prawdą jest brak chleba, czy wyczerpanie wojną. Przyczyna leżała w gospodarczym zacofaniu i pustce jaką wywołała wojna, czy produkcja wojenna. Car szybko abdykował i w zasadzie większych "bojów" nie było. Cała rewolucja polegała na kilku marszach, które miały być "pod ochroną" służb porządkowych. Dlaczego? Ponieważ Służby Porządkowe to było cofnięte z frontu, nie mające żadnej wartości wojsko, często biorące udział w marszach, dezerterujące. Tłumy szły na Pałac Zimowy, a rząd wystosował pismo wzywające cara do abdykacji. W obliczu braku kompletnej obrony (rozkaz nakazywał nie otwieranie ognia i przeciwdziałaniu prowokacji), nienawiści jaką pałał do niego tłum, car skapitulował przed ludem.
Październik/Listopad 1917
Biali byli przygotowani do obrony, z frontu wycofano kilka większych jednostek. Problemem była flota, której marynarzom się niezwykle nudziło. Rewolucjoniści też mieli pewne problemy. Mimo sporego poparcia wojska, nie wiedzieli, jakie będzie poparcie polityczne (nadal partia komunistyczna była niezdecydowana i podzielona), nie wiedziano czy robotnicy, chłopi i wojsko, którzy w zasadzie też udzielali poparcia z braku lepszych zajęć, nie rozpierzchnął się po ujrzeniu pierwszego karabinu. Jezyczkiem u wagi był pijany kapitan pancernika "Aurora", który kazał naładować działa ślepą amunicją i wystrzelić (było to bodaj jego prywatne święto...). Tłum odebrał to jako poparcie ze strony marynarzy, bo działo wycelowane być miało w Pałac Cesarski. Biali, mający liczne siły wiedzieli, że są to siły prowizoryczne- papierowe wojsko prawie nie strzelało i nie broniło legalnego rządu.
No, przepraszam, kobiecy batalion broniący pałacu zimowego walczył naprawdę.
Jednostki kadetów również.
Nie walczyli kozacy - 3 pułki. Ale oni i tak byli dość daleko od Pałącu Zimowego.
Ale tego nie można nazwać walkami. Ot poprostu potyczki, które nic nie wniosły i niczego już nie mogły uratować. Zabrały czas i nawet uokropniły obraz rewolucji.
Mala poprawka: dca III korpusu konnego byl gen. Korniłow.
Pałacu Zimowego podobno bronili kadeci szkoły wojskowej bo innej siły nie było pod ręką
A tak naprawde co relacja to inna, trudno jednoznacznie stwierdzić kto i kiedy bronił Pałacu. Sytuacja zmieniała się jak w kalejdoskopie.
Car Mikołaj II abdykował w inieniu swoim i syna Aleksego. Tak wiec kolejnym carem "został" młodszy brat carski Michał. ten jednak przez dobę zwlekał z przyjęciem tronu, by po zapoznaniu się z sytuacją zrzec się tytułu, co zreszta nie ocaliło mu życia.
Natomiast wówczas sam Piotrogród był bardzo zagrożony. Mąż siostry carycy (no konkretnie jego wojsko) zbliżał się powoli do stolicy. Słabe miasto nie broniło by się, ale oczywiście "Towarzysze" potem zapomnieli o tym, że wojny się nie zaczyna.
Niezgodził bym się z tobą egzeginoumie czy jak ty tam się nazywasz że rewolucja lutowa była praktycznie bezkrfawa ponieważ gdzieś przeczytałem że podczas jej trwania zgineły 1443 osoby
A jak wyglądała rewolucja październikowa w Moskwie słyszałem że doszło tam do owiele poważniejszych walk niż w Piotrogrodzie ,słyszałem że bardzo ciężkie walki toczyły się o Kreml i o centrale telefoniczną .Wszyscy mówią że bolszewikom stawiało opór 900 junkrów i batalion kobiecy ale walczyli też przeciesz Białogwardziści i jak się niemylę chyba też Kozacy .
a mnie przy okazji interesuje geneza pojęcia "Białogwardziści"
instynktownie czuje, że do samego przewrotu bolszewickiego nie ma zasasowania, ale chcialbym sie upewnić
A czy kozacy wogóle walczyli w Piotrogrodzie mi się wydaje że tak ale nie o pałac zimowy.
Może i walczyli, ale musiałbym sprawdzić. Mam jakieś źródła rosyjskie na ten temat w swojej zaplutej biblioteczce
To prawda że biali w Piotrogrodzie mieli 1 czy 2 czołgi? A co się działo na lotnisku w Piotrgrodzie słyszałem że było atakowane przez czerwonych.
jestem głabem i wogóle zapomniałam wszystko a na jutro mam do zrobienia prawie 40 stron cwiczen z historii mogłby mi ktoś pomóc ??
a wiec tak moze ja napisze polecenia
1. Napisz, jak na przewrót bolszewicki w Rosji zareagowały państwa Enatenty
2. Wymień skutki przewrotu bolszewickiego w Rosji
3. jaka była sytuacja Polaków i ziem polskich podczas 1 wojny swiatowej ?
prosze pomóżcie z góry dziekuje ;*
na jutro to troche krotki termin jak na tak obszerne tematy.
Haslowo podam pewne aspekty.
ad. 1) przewró bolszewicki to pewnie pewno ogolne określenie na trwałe przejęcie władzy przez zwolenników Lenina. Sam przewrót październikowy (listopadowy) wbrew legendzie "dni które wstrznąsneły światem" niew zmieniło tak bardzo oceny sytuacji. Jak przed przewrotem była dwuwładza w Rosji, tak jeszcze długo po przerocie trwała wojna domowa i "utrwalanie włdzy robotniczo-chłopskiej".
Jeśli już na coś Ententa zareagowała to na Pokój Brzeski, który było wyłmaniem sie ze koalicji i aktem śmiertelnie niebezpiecznych dla Aliantów (masy wojsk niemiekcich które można było przerzucić na front zachodni). W dalszym wymiarze czasowym chodziło już o obronę swych nacjonalizowanych kapitałów, czy obawa przed rozszerzeniem rewolucji na inne kraje (Niemcy, Węgry, Finlandia).
W praktyce reakcją była tzw "interwencja" czyli raczej niemrawe ekspedycje ograniczone do kilku punktów (Murmańsk, Sewastopol, porty Dalekiego Wschodu), wspieranie "białej" strony w wojnie domowej w tym Korpusu Czechosłwackiego, a także państw przez Rosję Radziecką zagrożonych agresją w tym Polskę.
ad 2) No tego sie nie da tak w trzech słowach
ad 3) Nie wiem o jka sytuację chodzi. Ważne jest, że w zasadzie od samego początku ziemie polskie były pod okupacją niemiecka i austrowęgierską, z wyjątkiem krótkotrwałek w sumie ofensywy rosyjskiej w Galicji.
Inicjatywe polityczną miały tu Niemcy - Akt 5 listopada.
Oczywiście w przypadku klęski Niemiec istotne było stanowisko Ententy.
Miedzy bajki należy włożyć,to ze strzał z Aurory oddał pijany matros w rocznice prywatnego święta,prawdą jest to ze toczył się spór czy strzał ma być sygnałem do ataku-strzał ślepakiem czy ostrą amunicją jako wsparcie,ostateczne lekceważąc przeciwnika wybrano pierwszą opcje.Druga sprawa nie wszyscy Kozacy byli przeciw tzw.czerwonym.Wiekszość marynarzy było zwolennikami anarchistów,eserowców-maxymalistów i lewicowych eserowców,bolszewicy w tym czasie mieli mniejsze poparcie. Do tzw. białych zaliczano równiez "prawicowych" eserowców i mienszewików a więc typową lewice.W Moskwie walki trwały kilka dni ponieważ zacięty opór stawiała anarchistyczna Czarna Gwardia i milicja "prawicowych" eserowców
Witam miałabym do Panów prośbe. Interesuje mnie postać Mikołaja II. Może w związku z tym polecicie mi jakąs literature?
z góry dziekuje
Mam pytanie Gronostaju. Czy te książki, można dostać w jakiejś księgarni, czy bibliotece? Być może, do nich zajrzę a potem znając życie
przeczytam Ale pytam przede wszystkim, z tego powodu, że nigdzie mi się te książki nie rzuciły w oczy.
Pozdrawiam!
Pozycje te można kupić w księgarniach internetowych. O dostępności tych książek w zwykłych księgarniach nic nie wiem bo rzadko mam w takich okazję bywać, a jak już jestem to "poluję" na HB-ki.
Pozdrawiam!
Dziękuję Gronostaju, za podanie informacji i za dobre ukierunkowanie.
Nie omieszkam, skorzystać i "pogrzebać", w księgarniach.
Pozdrawiam!
Relacja Wańkowicza:
"Następny dzień. Chwilowa odgrywka Kiereńczyków... Junkrzy zajęli gmach telefonów na Morskiej. Ręką podać do Morskiej wielki hotel „Astoria”, w którym kwaterujemy z bratem. Hotel - przeznaczony dla wyższych oficerów i dla cudzoziemskich wojskowych. My jesteśmy „cudzoziemscy wojskowi”. Drą się o tym wielkie srebrzyste orły na amarantowych otokach naszych czapek. Hotel obfituje w białą mąkę, w przepyszne kruche ciastka, w „bałyki”, siomgi i kawior. Przed hotel zajeżdża pancerne auto Rządu Tymczasowego. Białogwar-dyjskie. Dwóch oficerów z rewolwerami w dłoniach wpada i rozbraja wartę z trzydziestu żołnierzy zainstalowaną przez bolszewików w tym przybytku żarcia. Trzydziestu kapcanów idzie gęsiego do niewoli do piwnicy hotelowej. Zwycięzcy wciskają karabiny rozbrojonej warty goś-ciom hotelowym. Proszą mnie i brata, którzy właśnie mamy iść na zmianę warty do poselstwa, abyśmy po drodze dali meldunek do dowództwa, rezydującego na stacji telefonicznej.
Nim wyszliśmy, już tylko jeden gruby pułkownik stoi u wejścia do hotelu z karabinem na warcie. Trzyma ten karabin z takim zażenowaniem, jakby mu dano kądziel. Inni od razu pozbyli się tego nietaktu. Żona do niego podchodzi i daje mu zdrowego łupnia. Przy ogólnym śmiechu odkłada karabin.
- Czy to ci oficerowie są naszymi sojusznikami? Idziemy na Morską. Wchodzimy w bramę, pełną junkrów. Nim dotarliśmy do dowództwa, przychodzi wieść, że ci, od których meldunek niesiemy, polegli. Motor im się zaciął. Wyskoczyli poprawiać. Rzucono im granaty ręczne przez wierzch.
36
Ulica Morska jest teraz bez osłony pancerki. Sygnalizują, że idzie atak. Żal tych dzieciaków. Bierzemy karabiny, leziemy na dach. Dach drapacza chmur góruje nad Piotrogradem. Z sąsiednich dachów zobaczyli nas i strzelają. Poszczególne kule cmokają przy nas o cynk blachy, którą jest pokryty dach. Rejterujemy za kominy. Patrząc na wielki zad brata w szynelu (brat leci na czworakach) myślę ze złością: „Ot, niech ci strzelą w ten zadek za to wszystko!” Bo to on mnie wciągnął. Uważa, że całe prospectum jest po to, aby cieszyć oczy pana z Kalużyc (nic nie łżę: jadł też śniadanie na bolszewickim „Ałmazie” z jakimiś znajomkami wśród jego oficerów). Teraz schował się za komin i strzela w drobne figurki ludzkie na dachu odległego Admiraltiejestwa. Praporszczyk iż zapasnych, dowodzący nami, zapewne w cywilu jakiś geometra albo dentysta, patrzy z łagodnym wyrozumieniem na te wyczyny, ale kiedy brat ładuje następny magazyn, odzywa się z perswazją:
- Niech pan da spokój - oni tam stoją od Piotra Wielkiego.
Istotnie, figury są ze spiżu.
- Pamiętasz mnie? - pyta jakiś junkier. - Popów! Maturzysta z Jełatmy nad Oką. Próbowaliśmy tam szczęścia matural-nego z paru kolegami ze szkoły polskiej. Mocnośmy pili i liberalizowali „za naszą i waszą...”
Gdzie nasza, a gdzie wasza? I która wasza. Nie wiem. Z okna przeciwległego domu jakiś rozentuzjazmowany kadet z siostrami przesyła nam całusy. Szlag was trafił. Uspokoiło się. Ściągam z dachu wojow-niczego brata i idziemy na swoją wartę.
To uspokojenie to była cisza przed burzą. W trzy kwadranse po naszym wyjściu poszedł atak bolszewicki. Chwytano junkrów za ręce i nogi i, rozbujawszy, wyrzucano na bruk."
przedstawic cele bolszewikow i sposoby przejmowania przez nich władzy? czy moze ktos pomoc mi w tym pytaniu . dziekuje z góry
Interesuje mnie rewolucja lutowa w 1905 roku. Nie znam dobrze tego tematu. Jaki był wkład Polaków w Polsce i Rosji w te nieudane walki?
Temat trochę zardzewiał ,więc podziele się z Wami treścią ostatnich opracowań rosyjskich ,które przywiozłem sobie po czteroletnim pobycie w Moskwie. Ostatnie badania rosyjskich MŁODYCH historyków wskazują , że przyczyna rewolucji lutowej była prozaiczna.Wywiad niemiecki ( MID) poprzez swojego pracownika a jednocześnie bankiera i darczyńcy partii G.Parvus’a bezustannie naciskał na Lenina i Zinowjewa na wprowadzanie zamętu w jednostkach frontowych i w wiodących zakładach przemysłowych Rosji. Okazja nadarzyła się na przełomie stycznia i lutego 1917 roku . Wyjątkowo surowa zima pokazała jak mocno wojna odbija się na codziennym życiu Rosjan . Produkty żywnościowe i opał były coraz trudniej dostępne , a potrzeby wojenne tak wyczerpały sieć transportową , że pomimo udanych zbiorów w 1916 r żywności nie można było dowieźć do miast . Wybuchały strajki odpowiednio podsycane przez agitatorów opłacanych przez wywiad niemiecki za pośrednictwem SDPRR( . W armii powoli następowało rozluźnienie dyscypliny i narastała dezercja . W armii zaczęli pojawiać się agitatorzy , których nikt nie znał , namawiający do porzucania okopów i niesłuchania oficerów . Pod koniec lutego /na początku marca / 1917 w Petersburgu wystąpiły trudności z dostawami chleba z powodu mrozu i zasp śnieżnych . Sparaliżowany został transport kolejowy , co dodatkowo drastycznie pogorszyło zaopatrzenie Petersburga w opał . Z powodu braku energii fabryki zawieszały produkcję i tysiące robotników, początkowo niegroźnych , pojawiały się na ulicach . Dodatkowo pogłoski o zbliżającym się wprowadzeniu kartek na chleb doprowadziły do wykupywania ze sklepów chleba , którego nigdy wcześniej w stolicy imperium nie brakowało . Przed sklepami ustawiały się kolejki . Agitatorzy polityczni przekazywali masom pracowniczym slogany polityczne . Rozpoczęły się rozprawy o zbliżającym się głodzie i możliwym braku chleba w stolicy. Te prowokacyjne pogłoski miały spowodować poważne zaburzenia i zamieszki, co faktycznie się udało. Wystąpienia zmieniły charakter z kryzysu żywnościowego na polityczne . Za początek rewolucji lutowej uznaje się dzień 23 lutego/8 marca , gdy doszło do strajku Zakładów Putiłowskich – największej pod względem produkcji firmy metalurgiczno-maszynowej w Rosji . Protestujący wystąpili z żądaniem podwyżki wynagrodzeń o 50% . W stolicy doszło do manifestacji , która szybko zmieniła się w anty carski wiec. Robotnicy Zakładów Putiłowskich wyszli na ulice z hasłami: „Precz z wojną!”, „Precz z autokracją!”, „Chleba!”. Szybko doszło do starć z policją . Zamieszki kontynuowane były przez następny dzień 24 lutego/9 marca . Do pracowników fabryki zaczęli dołączać się robotnicy innych fabryk Petersburga . Liczba strajkujących osiągnęła 90 tys. osób . Administracja fabryki nie wyraziła zgody na tak wysoką podwyżkę i wydała nakaz zwolnienia wszystkich pracowników oraz zamknięcia fabryki . W rezultacie 36 tys. pracowników zostało bez pracy . Z kolei strajkujące kobiety utworzyły grupę pod nazwą Inicjatywa kobiet . W demonstracjach udział wzięli m.in. mienszewicy , eserowcy i bolszewicy. W proteście udział wzięło około 300 tys. osób . Uczestniczyli w niej oprócz robotników także drobni przedsiębiorcy . Po południu do akcji przeciwko strajkującym rząd wysłał uzbrojone wojsko i policję. Monarcha wydał zakaz zgromadzeń publicznych pod karą rozstrzelania i nakazał robotnikom zaprzestanie strajku . Żołnierze nie chcieli stosować się do zaleceń tłumienia rozruchów. 25 lutego/10 marca strajk obejmował już prawie wszystkie zakłady petersburskie . Gwałtowne zamieszki były skierowane głównie przeciw carskiej policji . Demonstrowało około 100 tys. robotników . Władze nie użyły siły i wieczorem zapanował spokój . Władca telegraficznie polecił użyć wojska do przywrócenia spokoju . Następnego dnia od rana armia obsadziła węzłowe punkty miasta.
26 lutego/11 marca na ulice znowu wyszło około 200 tys. ludzi i doszło do incydentów. Przewodniczący Dumy Państwowej Michaił Rodzianko wysłał do Mikołaja II telegram, w którym poinformował o anarchii w stolicy . Ostrzegł cesarza, że powinien powrócić do Petersburga , bo sytuacja wymyka się spod kontroli . Car jednak zlekceważył to ostrzeżenie i pozostał poza stolicą. Tego dnia nastąpiła próba sił . Oddziały wojska wkroczyły do Petersburga i rozpędziły demonstracje przy użyciu siły . Żołnierze zaczęli strzelać do tłumu, zginęło 150 osób . Żołnierze z Pułku Pawłowskiego zapoczątkowali bunt w wojsku , odmawiając strzelania do cywilów , z którymi jako poborowi solidaryzowali się . Fraternizacja żołnierzy z protestującymi nie miała masowego charakteru, aczkolwiek żołnierze przyłączali się do wieców . Szybko bunt przeniósł się na pozostałe pułki w stolicy – 13 marca (28 lutego) rząd mógł liczyć tylko na około dwa tysiące żołnierzy . Wielu oficerów zostało zastrzelonych lub ukryło się . 12 marca do protestujących dołączyli żołnierze z obozów szkolących rezerwistów , którzy wypuścili więźniów . Tłum zaatakował najważniejsze budynki stolicy – gmach sądu okręgowe, komisariaty i pałace . Doszło do starć z policją . Następnie doszło do powstań w sąsiednich miastach m.in. w Carskim Siole.
Został zajęty główny magazyn amunicji w mieście . Tłum wdarł się do siedziby Ochrany i zniszczył większość jego akt . Demonstracje robotnicze wzmocnił bunt żołnierski . Buntownicy usunęli posterunki prorządowe w Petersburgu i przejęli kontrolę nad większością budynków publicznych większość jej akt, zdemolowano także siedzibę Ministerstwa Spraw Wewnętrznych . Uwolniono więźniów z Twierdzy Pietropawłowskiej i innych więzień . Doszło do masowej grabieży sklepów, restauracji i domów . Uwolnieni więźniowie kryminalni i polityczni dołączyli do buntowników . Ludność niszczyła symbole państwowe . Car Mikołaj wciąż nie zdawał sobie sprawy z tego , jak groźna była sytuacja . Rozpoczęło się formowanie „karnej ekspedycji”, z wojsk spoza stolicy , wiernych carowi . Ich wielkość szacuje się na ok. 50 tys. żołnierzy . Generał Nikołaj Iwanow został wyznaczony na naczelnego dowódcę Petersburskiego Okręgu Wojskowego , z pełnomocnictwami cesarza Mikołaja II do kierowania wszystkimi ministrami i zadaniem zaprowadzenia porządku oraz zdławienia rewolucji. Również 27 lutego?/12 marca powstał powołany przez Dumę – popierany przez centrystów i umiarkowanych – Tymczasowy Komitet Dumy oraz Petersburska Rada (Sowiet) , zdominowany przez eserów i socjaldemokratów.
Od rana 28 lutego/13 marca car usiłował powrócić pociągiem do Carskiego Sioła , jednak przejazd pociągu utrudniali i uniemożliwiali rewolucjoniści oraz ich zwolennicy . Zdecydował więc, że pojedzie do Pskowa , gdzie mieściło się dowództwo frontu północnego . 1 marca/14 marca o godz. 19.05 pociąg przyjechał do Pskowa , który okazał się ostatnią stacją carskiej podróży . Cały czas zmniejszała się liczba wojsk wiernych cesarzowi . Żołnierze kolejno buntowali się i przechodzili na stronę rewolucji.
Wieczorem 1 marca/14 marca gen. Iwanow przybył do Carskiego Sioła . W nocy z 14 na 15 marca otrzymał polecenie od cara niepodejmowania żadnych działań wojskowych , do czasu jego przyjazdu. W tym czasie zatrzymano także wszystkie jednostki , które były rzucone na Petersburg .
2 marca/15 marca Mikołaj II uznał, że utrzymanie władzy jest niemożliwe i abdykował na rzecz młodszego brata , wielkiego księcia Michała Aleksandrowicza, na żądanie umiarkowanych polityków i monarchistów . Wskutek ciężkiej sytuacji w kraju , wielki książę nie przyjął korony i zrzekł się jej następnego dnia , przekazując całą władzę Tymczasowemu Komitetowi Dumy , który już wieczorem został przekształcony w Rząd Tymczasowy na czele z przedstawicielem partii kadetów, księciem Gieorgijem Lwowem przy poparciu partii eserów (Aleksander Kiereński) i umiarkowanych monarchistów (oktiabrystów) (Aleksandr Guczkow) . Jednocześnie zaczęły powstawać rady i komitety robotnicze w miastach oraz żołnierskie na froncie. Zamieszki ustały.Następnego dnia do Petreburga przyjechał Lenin z pieniędzmi.
A do tzw. "szturmu" na Pałac Zimowy doszło w sposób następujący.Przybyły do Rosji Lenin nie był mile widziany przez swoich współtowarzyszy.Powrót Lenina ze współpracownikami 3 kwietnia/16 kwietnia z emigracji w Szwajcarii do Piotrogrodu (zorganizowany i zrealizowany przez Niemców na sugestie G.Parvus’a - przewieźli Lenina i jego współpracowników przez swoje terytorium w zaplombowanym wagonie do Petersburga , wyposażając w 2 miliony marek i fałszywe banknoty 10 i 25 rublowe) nasilił pacyfistyczną agitację bolszewików. 17 kwietnia (4 kwietnia) Lenin ogłosił w Petersburgu swoje tezy kwietniowe (referat o konieczności rewolucji socjalistycznej, wygłoszony na zebraniu działaczy bolszewickich) . Lenin za otrzymane z MID pieniądze zorganizował redakcje i drukarnie ok. 40 tytułów ,wtedy też powstała „Prawda” , po rosyjsku a także w językach narodów Rosji takich jak gruziński, litewski , łotyżski itd.
30 kwietnia/13 maja bolszewicy stworzyli paramilitarne oddziały Gwardii Czerwonej. W tym samym czasie na wsi doszło do żywiołowych wystąpień chłopów, zajmujących majątki obszarnicze . 5 maja/18 maja do Rządu Tymczasowego weszli mienszewicy (Irakli Cereteli , Matwiej Skobielew). Kryzys narastał a agenci bolszewiccy nadal działali wśród zdezorientowanej ludności i wojska umiejętnie podsycając nastroje sprzeciwu wobec władzy . W wojsku zapanowała anarchia .
W dniu 9 czerwca w Petersburgu i częściowo w Moskwie znów zaczęły się demonstracje tym razem przeciwko Rządowi Tymczasowemu. Premier Rządu Tymczasowego ks. Lwow odmówił wydania rozkazu o rozbrojeniu demonstrantów ( wśród których znajdowali się również dezerterzy z wojska) . Kiereński na pierwszym zjeździe rad robotniczo-chłopskich wystąpił z przemówieniem , po którym Lenin zaproponował przejęcie kontroli nad rządem. Po okresie względnego spokoju 3 lipca ludność , podburzana przez bolszewików, znowu wyszła na ulice , ale Rząd Tymczasowy już od pewnego czasu dysponował dowodami o finansowaniu przez MID partii Lenina i jego zdradę państwa . Planowano część dokumentów opublikować w prasie (5 lipca) , zasadniczą ich część o kardynalnym znaczeniu miano posłużyć się dopiero na procesie. Ks. Lwow zakazał jednak tych publikacji. Lenin i Zinowjew uciekli do pod petersburskiej miejscowości letniskowej, gdzie ukrywali się przez kilka dni uciekając następnie do Finlandii.
8 lipca prokurator A.N. Wyszyński ( tak ,tak ,ten sam który późnie wsławił się wysyłaniem na śmierć przeciwników Lenina) wydał nakaz aresztowania na Lenina, Zinowjewa i Trockiego ale nie naciskał zbytnio na jego wykonanie. Tylko Trockiego aresztowano i osadzono w więzieniu. Gdy zabrakło głównych prowodyrów buntu Kiereński szybko opanował sytuację i wzmocnił swój rząd. Sytuacja w kraju była jednak skomplikowana. Rosja dalej wstrząsana była przez strajki i demonstracje, w związku z tym rozwiązał się pierwszy Rząd Tymczasowy. Powołany kolejny Rząd Tymczasowy pod przewodnictwem Kiereńskiego ,który poza zmianą niektórych ministrów nie wprowadził żadnych radykalnych zmian. W rządzie tym funkcję Naczelnego dowódcy otrzymał gen. Korniłow , a tekę ministra wojny eserowiec Sajenkow. Lenin w Finlandii otrzymuje kolejne 5 mln rubli od Niemców na podtrzymanie rewolucji.
W końcu sierpnia Korniłow przyjechał do Moskwy , witany entuzjastycznie przez mieszkańców i kozackie pułki. Po dwóch tygodniach Korniłow otrzymuje informację od kontrwywiadu wojskowego o mającym nastąpić na początku września bolszewickim przewrocie , chce „twardą ręką” opanować rozgardiasz w Petersburgu i Moskwie wzywa do Petersburga na 28-go sierpnia korpus gen. Krymowa, złożony z „dzikich” dywizji kozackich . Kiereński na wieść o tym nakazuje rozebranie torów od Petersburga do Ługi. Korpus zatrzymuje się 90 km przed Petersburgiem . Przybyły samochodem do stolicy gen. Krymow po spotkaniu z Kiereńskim popełnia samobójstwo . Korniłowa 12 września aresztują i odsyłają do Bychowa. Puczu wojskowego nie będzie , ale bolszewicy nie odpuszczają. Krążownik „Aurora” samowolnie wpływa na wody Newy . 2-go września Trocki wychodzi z więzienia . Lenin listem z 14 września wzywa KC SDPRR( do walki i rozpoczęcia rewolucji , komitet centralny partii ukrywa list Lenina . 25-go września Trocki zostaje przewodniczącym petersburskiego komitetu. 28-go września na posiedzeniu rad w Pałacu Taurydzkim Trocki wygłasza płomienną mowę „… tylko naród może uratować państwo. Cała władza w ręce narodu.” Zebrani delegaci kwitują to gwizdami i okrzykami ….”Idźcie do swoich zaplombowanych wagonów i wracajcie tam skąd przyszliście” …. Delegacja bolszewików opuszcza salę. 10-go października w konspiracyjnym mieszkaniu Lenin wygłasza rezolucję jak rozpocząć rewolucję. Zebrany tam Komitet Centralny partii zajęty w tym czasie zajadaniem kanapek nie wyraża na to zgody.
Pałac Zimowy (siedziba rządu) był ,w tym czasie, ochraniany przez około 3000 żołnierzy w tym bataliony junkrów, batalion kobiecy i kompanie wartownicze , posiadające 20 ckm-ów w opłakanym stanie technicznym. Trocki 24 października namówił dowództwo do częściowego rozpuszczenia oddziałów ochrony. Bolszewicy bezkrwawo przejmują stację telegrafu, mosty obrotowe na Newie , dworce kolejowe , elektrownie. Rząd pozostał bez światła i łączności . Trocki od tygodnia nocuje w Instytucie Smolnym nie pozwalając Leninowi pojawić się w siedzibie partii jaką stał się Smolny Instytut . Lenin jednak w przebraniu dostał się do Smolnego obandażowując sobie twarz , przejeżdżający patrol kozaków nie zauważył Lenina , a może nie doszło by do rewolucji .
Kiereński 26-go października nie mając wiadomości z frontu , postanowił wyjechać na front. Ambasada USA udostępniła samochód . Kiereński około 11 -tej wyjeżdża na front ( kłamstwa o tym, że Kiereński uciekł w kobiecym przebraniu ,to wymysł bolszewickiej propagandy).
Sygnał do ataku na Pałac Zimowy dał wystrzał z dziobowego działa „Aurory” (28 października). To nie marynarze, żołnierze i robotnicy atakowali Pałac Zimowy . To kolejne kłamstwa bolszewików. Pałac Zimowy został zdobyty przez regularne oddziały strzelców łotewskich zaagitowane i opłacone przez bolszewików (trzy może cztery lata temu podczas rozbiórki budynku w Petresburgu znaleziono dziennik oficera ochrony Pałacu Zimowego, w którym szczegółowo opisał atak) . Marynarz A. Owsiejenko po zdobyciu Pałacu Zimowego aresztował członków Rządu Tymczasowego, i bolszewicy , mający mniej niż 4% poparcia społeczeństwa , przejmują władzę. Drugiego szturmu (po trzech dniach) dokonali maruderzy i dezerterzy wojskowi , popierający bolszewików. Szturmu tego dokonali na carskie piwnice z winem, zginęło wtedy około 250 ludzi. Przyczyną był alkohol , ponieważ pijani wojskowi sami strzelali do siebie w trakcie kłótni oraz topiąc się w rozlanym winie. Podobno (?) piwnice były zalane wyżej niż 120 cm.
Mieszkańcy Petersburga następnego dnia jak codziennie spokojnie spacerowali po nabrzeżach Newy nic nie wiedząc o tzw. „Rewolucji Październikowej”, która to nazwa powstała dopiero po kilkunastu latach. Terror bolszewicki miał dopiero nastąpić.
Nie jestem historykiem!!!
W ciagu ostatnich +/- 50 lat zapoznalem sie w wieloma opisami rozwoju rewolucji w Rosji w roku panskim 1917.
Powyzszy, bardzo syntetyczny opis zaprezentowany przez kolege Tadeusz Rawicz, uznaje jako najlepszy, jaki kiedykolwiek udalo mi sie przeczytac na przestrzeni blisko pol wieku.
Niestety, uzywajac starej "komuchowej" terminologii, jestem zmuszony dac autorowi ocene "lufy na szynach", zamiast "piatki z dwoma plusami"!
Dlaczego?
Odpowiedz jest bardzo prosta, a zilustruje to ponizszym, calkowicie przypadkowo wyjetym z tekstu cytatem:
© Historycy.org - historia to nasza pasja (http://www.historycy.org)