Potwierdza to badania centrali związków zawodowych w USA, że siła nabywcza robotników od lat 70-tych stale się kurczy (powoli ale jednak).
Mit o bogaceniu się społeczeństw jest mitem.

Przecież Corvette była najdroższa w latach 80. Co ma niby udowodnić porównanie na podstawie cen aut luksusowych którymi nie jeżdżą robotnicy i których cena jest uzależniona bardziej od mody niż faktycznej jakości? Przecież auto luksusowe jest z definicji towarem który będzie MUSIAŁ DROŻEĆ, by trafiać do wąskiej i najlepiej zarabiającej części rynku.

Lepsze byłoby porównanie na podstawie Toyoty czy VW.

Bo przecież w 1965 roku Toyotą i VW jeżdżono powszechnie w USA:)

Całe porównanie polegało na tym, że porównywano ten samo model samochodu, oczywiście w kolejnych wcielaniach, żeby ktoś właśnie nie zarzucił, że o inne samochody chodzi, więc porównanie bez sensu.

Co to ma do rzeczy? Artykuł nie był o tym kogo na co stać, a o tym jak się zmieniła relacja pensji robotnika do tego samego konkretnego towaru przemysłowego.
Równie dobrze mogliby porównywać produkcję złotych sedesów, niczego to nie zmienia.

No dobrze i co z tego? Jakie mądre tezy chcesz budować na fakcie, że dobra luksusowe są luksusowe?

I tu się pojawia dość absurdalne*, a jednocześnie ciekawe porównanie. Ford Mustang V8 w 1965 r. kosztował amerykańskiego robotnika 911 godz. pracy, czyli niespełna pół roku roboty.
52 lata później,po drugiej stronie Atlantyku najtańszy Fiat Panda(chyba najtańszy samochód w Polsce) kosztuje 34 600 zł:
http://cenniki.fiat.pl/fiat
Jednocześnie średnia płaca w kraju wynosi 4,7 tys. zł:
https://www.money.pl/gospodarka/wiadomosci/...,0,2237463.html


co daje gorszy przelicznik płaca/samochód dla Fiata Pandy 2017 r. w Polsce niż dla Forda Mustanga w USA w 1965 r. Innymi słowy, (teoretycznie) Fiat Panda jest dla Polaków obecnie bardziej luksusowym towarem niż dla Amerykanów był ich Ford Mustang 52 lata temu.

*Oczywiście to porównanie jest niedokładne, bo nie uwzględnia zmian rzeczywistych kosztów pracy w USA i Polsce(składek opłacanych przez pracodawcę), a także innych dochodów ludności np. dywidendy z akcji.

To są owszem samochody z wyższej półki ale nie luksusowe.
W samym USA Mustangi się sprzedawały i w ilości ponad 500 tyś rocznie, a łącznie w ilości kilkunastu milionów, co oznacza, że posiada je jakieś 20% rodzin w USA.

A pokazuje, że pewne dobra konsumpcyjne robią się droższe w stosunku do wynagrodzeń, a raczej, że te rosną w niższym tempie niż ceny dóbr.
Oznacza to po prostu spadek siły nabywczej.

Czyli kolokwialnie mówiąc, jesteśmy ponad 50 lat za Stanami

20 lat temu trzeba było pracować rok na malucha i 2 lata na poloneza:
http://www.historycy.org/index.php?showtop...0&#entry1664809