Jedyna metoda to całkowite odcięcie pomocy humanitarnej połączone z blokadą kontynentu, żeby nikt nie mógł stamtąd wyjechać dokądkolwiek, a jednocześnei sprzedaż broni i amunicji w dowolnych ilościach.
Do tego podjęcie rezolucji (może RB ONZ?), ze granice państw w Afryce nie sa uznawane za nienaruszalne, a zainteresowane strony mogą je ustalić w dowolny sposób.
Niech sobie wtedy ustalą granice i terytoria oraz skłąd narodowościowy wedle tych samych kryteriów i metod jak swego czasu Europejczycy.
A potem możemy romawiać.

Przyszłość Afryki to ciekawe zagadnienie.
Obecnie, jak wiadomo, kontynent jest pożerany przez wojny domowe, biedę, liczne, śmiertelnie groźne choroby i wiele innych czynników, które niezbyt dobrze wpływają na rozwój stabilnego ragionu.
Po pierwsze musimy uwzględnić fakt, że większość Afryki to były europejskie kolonie, które stosunkowo od nie dawna, same o sobie decydują. Tak jak Polska uczy się demokracji, tak państwa afrykańskie uczą się w ogóle sobą zarządzać, tworzenia dobra dla ogółu państwa, a nie tylko jednostek. Walczą ze sobą o władzę, bo albo mają wizję stworzenia lepszego kraju od poprzedniej władzy, albo chcą osiągać własne cele.
Cała, skupiona pomoc ONZ, UE i ogólnie zachodu, generalnie nie wiele daje, to kropla w morzu potrzeb. Żadnej kraj nie interesuje się Afryką, dopóty nie ma tam interesu do zrobienia.
Moim zdaniem, kontynent jeszcze długo, bardzo długo będzie uczył się stabilizacji. 70-100 lat, to najbardziej perpektywistyczny scenariusz. Miną dwa, trzy wieki, zanim powstanie coś, co nazwać będzie można regionem rozwiniętym.

Stany Zjednoczone nigdy nie cieszyły się w Afryce popularnością i nigdy szczególnie im na tym nie zależało.
Co do ChRL, to "grubsze" interesy prowadzi ona tylko z Sudanem, który kupuje chińskie uzbrojenie (na potrzeby wojny w Darfurze).
Afryka - bieda, dzicz, wojny, brak wody, epidemie...te sześć haseł w pełni oddaje obraz współczesnej Afryki.

Wszystko wskazuje na to, że mieszkańcom Afryki są obce standardy cywilizacyjne wypracowane przez bardzo długi okres czasu przez Europejczyków i Amerykanów. Wszystko też wskazuje na to, że Afrykę czeka dalsze staczanie się po równi pochyłej w kierunku wojen i chorób. Kres temu mogłaby położyć jedynie rekolonizacja, ale to mało prawdopodobne. Znacznie bardziej prawdopodobny jest scenariusz prowadzenia dalszej pomocy, która nic właściwie nie daje i filozofowania o rasizmie. Obama nic nie zmieni w sytuacji mieszkańców Afryki.

Od początku XXI wieku jednak Afryka zaczęła odbijać się od dna, większość wojen domowych zakończyła się i nastał czas względnej stabilizacji. Afryka obecnie rozwija się szybciej niż Europa i Ameryka Północna, mniej jest też w ostatnich latach doniesień o klęskach głodu i przekazywanych przez sieci telewizyjne obrazów dzieci-szkieletorków. W ostatnich latach w krajach Czarnej Afryki odnotowano też spadek poziomu zachorowalności na AIDS.

Afryka jest jedynym regionem tzw. Trzeciego Świata, w którym liczba osób żyjących w skrajnej nędzy od roku 1980 znacznie wzrosła. Wszedzie indziej spadła (...)

No, jednak z tym triumfem demokracji może być kiepsko:
http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2...fal,698627.html

Jeśli Afryka bazowała swój wzrost na zapotrzebowaniu na surowce, czytaj chińskiemu zapotrzebowaniu na surowce, to nie wróży dobrze, bo popyt w Chinach właśnie się załamał.