Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Budowa kolei francuskich: aspekt finansowy,
     
orkan
 

IX ranga
*********
Grupa: Użytkownik
Postów: 7.569
Nr użytkownika: 58.347

Stopień akademicki: mgr
 
 
post 25/09/2018, 19:13 Quote Post

W alternatywnym temacie o Królestwie kongresowym - inaczej próbowałem odtworzyć powstawanie sieci kolejowej jak bym był inż. Wójcikiem z zsiedzącym na karku ministrem Druckim Lubeckim. jednak miałem blade pojęcie o finansowaniu. Nie znałem mechanizmów rodzącego się w XVII wieku skonsolidowanego długu publicznego oraz rynku obligacji, który tak ładnie rozwinęli nam handlarze angielskiego sukna Rothschildowie. Dzięki książce Nialla Fergussona Dom Rothschildów - Prorocy Finansów 1798-1848 ustaliłem:


1. Infrastruktura finansowa:
a) w latach 1826 do 1838 powstało około 500 kolejowych spółek komandytowych (gdzie sprawy spółki prowadzi komplementariusz/e odpowiadający całym swym majątkiem za sprawy spółki a wspomaga go komandytariusz/e który wnosi określony wkłąd i odpowiada do wysokości tego wkłądu lub do wyskości ustalonej w umowie spółki sumy komandytowej) które posiadały 520 mln franków (frank to 4,5 gr srebra) (od czasów Law'a spółki akcyjne były we Francji jakby Passe;
cool.gif w latach 1833-1846 banki francuskie wpłaciły 225 mln franków na kapitał kolejowy;
c) w latach 1840-1849 nowe ministerstwo Ministerstwo Robót Publicznych wydawało rocznie 7,2 mln franków subsydiów

Razem zgromadzono więc 817 mln franków. 10% tej sumy a dokładniej 84,6 mln wyłożyli Rothschildowie.

2. Urzędnicy wydali w latach 1835-1846 32 koncesje z czego 4 ale kluczowe dla francuskiego domu Rothschildów. Początkowo koncesja obejmowała całość zagadnienia. Urzędnicy jednak byli zapatrzeni w belgijski system kolei państwowych który budowano jako jeden system kolejowy obejmujący całe państwo.. Od 1842 ( Ustawa Legranda) zawarto w ustawie, że ziemia, tory i stacje miały naleć do państwa natomiast pociągi i kontrola ruchu do spółek kolejowych . Spółki miały dzierżawić od państwa stacje i tory. Jednak wdrożenie tych zasad trwało latami. Rząd musiał wypuścić pożyczkę w postaci obligacji. Obligacje te miały sfinansować plan Legranda budowy 9 głównych linii kolejowych spotykających się w Paryżu.

3. Pierwsza linia kolejowa we Francji miała 19 km Paryż/Saint-German. Ojcami chrzestnymi byli słynni bracia Pereira. Sami zebrali tylko 30000 franków. Musieli zaangażować finansistów. Politycznym patronem był Emile Legrand - dyrektor Mostów i Szos. Finansowymi ojcami zaś byli James Rothschild, D'Eichthal i J.C. Daviliere oraz Thurneyssen . James objął 23,5% z 5 mln fr kapitału zakładowego. Koszt linii miał wynieść 3,9 mln franków. Wyniósł 11 mln franków. (skąd my to znamy??? smile.gif ach TDZWW wink.gif ) . Linia miała przeciętny zysk ale Pereira zdołał obniżyć koszty z 52 % do 44 % wpływów brutto.


James zauroczył się koleją podczas przejazdu z Paryża do rodzinnego Frankfurtu jadąc przez Belgię właśnie pociągiem. Z stąd i jego Wiedeńskiego brata Salomona pociąg do pociągów. Dom Frankfurcki (Anselm) Neapolitański (Carl) i Angielski (synowie Nathana) byli bardziej sceptyczni. Anselm kategorycznie nie życzył sobie przejazdu pociągiem jak jechał do brata do Paryża.


Po wybudowaniu tej linii powstały dwa konsorcja aby połączyć Paryż z Wersalem. Rothschild (Rive Droite) i partnerzy kontra Fould i partnerzy (Rive Gauche). Ostatecznie spółka Rothshilda przejęła spółkę Foulda w 1851.

Rive Droite miała kapitał zakładowy 11 mln franków. Do dużych udziałowców ponownie należeli Rothschild Freres (33%), d'Eichthal, Davilier i Thurneyssen. Oczywiście koszt budowy linii (prawy brzeg Sekwany) podskoczył do 16,8 mln franka. Była i tak tańsza znacząco od będącej na lewym brzegu Sekwany Rive Gauche.

Pomimo konkurencji akcje Rive Droite i Saint-German podskoczyły z 500 franków do 950 franków.

Aby powiększyć pojemność linii Saint-German pożyczono od bankierów serię 3 pożyczek - łącznie 10 mln franków. Podwyższa więc to jej koszt budowy do 29 mln franków.

Następnym celem była linia Nord. Miała łączyć Paryż z północną Francją okręgiem przemysłowym we Flandri i Belgię. Miała też strategiczne znaczenie.


Wcześniej koncesje na kolej Paryż - Orlean otrzymała brytyjsko-francuska spółka Laffite - Blount. Sam Bolount posiadał koncesje Paryż - Boulogne przez Amies.

Spółki te były konkurentami dla Rotschildów.


Linia Północna została sfinalizowana jako spółka dopiero w 1845 po 6 latach przepychanek, negocjacji i kompromisów. Kapitał zakłądowy ustalono na 200 mln franków. 25,7% kupiły angielski i paryski bank Rothschildów, 20,15% Hottinguer i 19,5 % spólka Laffitte -Blount. Te trzy grupy obsadziły kluczowe stanowiska.


Warunki kontraktu były restrykcyjne. Państwo dokładało się do każdej wybudowanej mili torów dopiero po ich zbudowaniu. Ograniczono okres zarządzania linii przez spółkę, ustalono poziom opłat za trzy klasy pasażerskie i regularność kursów.

Państwo gwarantowało wypłatę 4% dywidendy przez pewien okres.



W wyniku mody na fuzje spółek kolejowych James zdobył we współpracy z Hottinguerem i Laffitte - Blountem dwie kluczowe linie kolejowe do Belgii (oprócz Nord mieli jeszcze linie Creil/SiantQuentin oraz dwie kluczowe linie w Paryżu. Kontrolował więc ze wspólnikami w 1648 620 km linii kolejowych.


W latach 1828-1848 we Francji wybudowano około 2000 km linii kolejowych wink.gif


P.S. W tym czasie brat James'a - Salomon we Wiedniu przeforsował zgodę na budowę Nordbahn nazwaną w ramach pudrowania noska Cesarzowi - Cesarka linia kolejowa Franciszka. Nordbahn była pomyślana też jako system miała być kręgosłupem dla licznych odnóg. Pierwotnie miała się zacząć w Wiedniu a kończyć w naszej Bohni. Salomon wyemitował 12 tys. akcji spółki tej kolei z czego sam kupił 8000 a 4000 sprzedał inwestorom. Na 4000 akcji było 27940 zapisów. Zysk w 1841 wynosił 82 tys. guldenów a w 1847 370 tyś guldenów. Kursy akcji: rok 1843 chwila emisji 103% (gdzie 100 jest ceną nominalną), rok 1844 129%, 1845 228 % . Koszt budowy jednej mili szacowano na 16600 guldenów a wyniósł 27750 guldenów za milę. Dlatego reszta Rothschildów ratowała brata pożyczka 8 mln guldenów. W 1841 na najkrótrszym odcinku Wiedeń - Wiedeń Nowe miasto codziennie jeździło 10000 ludzi.

P.S 2 Średnia stopa zwrotu roczna na kolejach angielskich wynosiła 8-10%

Ten post był edytowany przez orkan: 25/09/2018, 19:39
 
User is offline  PMMini Profile Post #1

 
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej