Mysle, ze czynnik ekonomiczny, a dokładnie stopniowa utrata kontroli nad handlem wokół mare nostrum skutecznie odebrało władcom Bizancjum środki finansowe niezbędnie do utrzymania tego rozległego konglomeratu. Problem ten oczywiście związany jest bezposredio z pojawianiem się na kartach historii imperium Arabów, którzy, zarówno ekonomicznie jak tez militarnie, stworzyli konkurencyjny ośrodek władzy.

Drugim powodem była niechęć Bizantyjczyków do prowadzenia wojen w których odnieśliby całkowite zwycięstwo. Jak to zauważył Treadgold, Bizantyjczycy byli bardziej zainteresowani tłumieniem wewnętrznych buntów oraz ‘wojen domowych’, które przynosiły poszczególnym cesarzom nieraz większe korzyści niż wojny terytorialne.

Mysle, ze czynnik ekonomiczny, a dokładnie stopniowa utrata kontroli nad handlem wokół mare nostrum skutecznie odebrało władcom Bizancjum środki finansowe niezbędnie do utrzymania tego rozległego konglomeratu. Problem ten oczywiście związany jest bezposredio z pojawianiem się na kartach historii imperium Arabów, którzy, zarówno ekonomicznie jak tez militarnie, stworzyli konkurencyjny ośrodek władzy. W zachodniej Europie sprawy mialy sie zupelnie inaczej, bowiem Frankowie skutecznie stawili czoła Arabom oraz rozszerzyli swoje wpływy nad ogromnymi połaciami Europy. Drugim powodem była niechęć Bizantyjczyków do prowadzenia wojen w których odnieśliby całkowite zwycięstwo. Jak to zauważył Treadgold, Bizantyjczycy byli bardziej zainteresowani tłumieniem wewnętrznych buntów oraz ‘wojen domowych’, które przynosiły poszczególnym cesarzom nieraz większe korzyści niż wojny terytorialne. Patrząc na podboje Karola Młota, a w szczególności Karola Wielkiego chyba jasno widać te znaczącą różnicę. Odpowiednikiem bizantyjskim mogą tutaj być na przykład podboje Bazylego II. Ekspansja X wieku nastąpiła jednak w dużej mierze na wskutek rozłamów w kalifacie, natomiast późniejsza ekspansja Seldżuków przyniosło opłakane skutki dla Bizancjum.

Pozdr.

O co Ci tu chodzi? Że woleli przegrywać? Przecież w wojnach domowych konieczne jest też całkowite zwycięstwo

Jakie wojny terytorialne masz na myśli? Próba rewindykacji zachodu przez Justyniana była możliwa dzięki pomyślnej sytuacji gospodarczej po rządach Anastazego i Justyna, stłumeniu powstania Nika i rozbiciu wewnętrzemu państw germańskich. Bizancjum nie prowadziło wojen terytorialnych, gdyż miało dość problemu z separatystycznymi prowincjami- Syrią i Egiptem, najazdami Persów, Awarów i Słowian, Bułgarów, Arabów...

Witam. Na odzyskaną w latach 50tych przez Justyniana Italię najeżdżają w roku 568 Longobardowie. Zagrożony przez Awarów i Słowian Konstantynopol nie może przyjść z pomocą Zachodowi i od Bizancjum odpadają Longobardia, ks Spoleto i ks Benewentu. Następnie cesarstwo próbuje kilkakrotnie odzyskać Italię i doznaje porażek, chociażby jak ta pod Benewentem w 653.

Przyznaję się, że nigdzie tego nie sprawdzałem, ale wydaje mi się, że armia rzymska była dość dobrze zorganizowana względem zachodnich barbarzyńców. I tutaj następuje pytanie, które gryzie mnie od jakiegoś czasu: dlaczego coś, co nie udało się najbardziej rozwiniętemu państwu tej części świata w ciągu ponad stu lat, przyszło tak lekko Pepinowi i jego następcom w roku 751 i latach późniejszych? Co było powodem porażek armii bizantyjskich, a co przesądziło o sukcesie Franków?