Google translate:
"Pierwsze ślady Słowian w Górnym Palatynacie znaleziono w miejscu Brandgräberfeld w starym klasztorze Großprüfening pod Regensburgiem. Losert datował groby na około 550 r.n.e. Mówi się, że byli członkami słowiańskich elit, ponieważ groby były „bardzo dobrze wyposażone”. Elity słowiańskie były zaangażowane w służbę wojskową. Według Loserta groby ciałopalne wyraźnie wskazują na Słowian, ponieważ był to jedyny rodzaj pochówku, który był powszechny. W wykładzie opisał, że Słowianie szybko rozszerzyli się na północ wzdłuż Naab. Słowiańskie miejsce pochówku z 80 grobami znaleziono na przykład w Iffelsdorfie koło Pfreimd. Pochodzi z VII i VIII wieku i jest obecnie badany przez Loserta i jego zespół. Naukowiec podaje, że znaleziono tam także wiele grobów dziecięcych."

W poprzednim poscie zamiescilem zdjecie ceramiki z Großprüfening pod Regensburgiem.

Warto się nad tym zastanowić, ale takie podejście tłumaczy również omawiany przez nas przypadek, czyli obecność nad Łabą i Salą Serbów (w początkach VII w.), którzy w owym okresie NIE pozostawili po sobie artefaktów proweniencji słowiańskiej.

człowiek imieniem Samo, podążył dla handlu do Sklawów, zwanych Winedami..."
Frdegar (VII w.)

Poprzednio, jak wiecie, opowiedzieliśmy kolejno o Sklawenach, czyli Chatzonie i Awarach..."
Żywot i cuda św. Dymitra (VII w.)

"Około szóstej godziny nocy jest ojczyzna Scytów, skąd wywodzi się plemię Słowian. Ale także [It}ites* i Chimabes** wyszli spośród nich."
* podobno Antowie
** podobno Wenedowie
Anonim z Rawnny (VII/VIII w. - prawdopodobnie odpis wcześniejszego teksty greckiego).

"Władza tych Rzymian sięgała aż do Dunaju, a ci, którzy niegdyś chcieli przekroczyć rzekę i zbadać dokładnie, kto mieszka na tamtym brzegu, po przeprawie trafili na narody sklaweńskie, nie uzbrojone, które nazywali również Awarami."

"Tak więc straż , która istniała wiele lat, Sklawowie zwani tez Awarami..."

Konstantyn Porfirogeneta (De administrando imperio).

weźmy dodatkowo źródła z najwcześniejszego okresu ekspansji słowiańskiej, w których Słowianie przedstawiani są raz jako lud wybierający się na wojny pieszo, a raz jako plemię walczące konno i dość dobrze obeznane z metodami walki typowymi dla koczowników. No i jeszcze jedna rzecz...

Różni Idaridosy, Musoki, Ardagasty czy Derwany.

wytłumaczenie imion przywódców chorwackich, którzy w czasach panowania cesarza Herakliusza przybyli z północy na Bałkany. Abyś nie musiał szukać przypominam: Buga, Tuga, Klukas, Muchlo, Lobelos i Chrobatos.

Jakiś dowodzik na jego mitomaństwo?

"Osobliwym jest, iż mieszkańcy b.u.m.ah [Bohemi lub/i Pragi] są brązowi i czarnowłosi, jasnowłosi rzadko są u nich spotykani."

"Karol... zmusił do płacenia trybutu wszelkie barbarzyńskie i dzikie narody, osiadłe w Germanii między Renem a Wisłą i mi ędzy Oceanem a Dunajem, mówiące prawie wspólnym językiem, ale bardzo różne w obyczajach i ubiorze..."

Ręce opadają... "Sklawenowie" to również Słowianie, a Słowianie to również "Sklawenowie". Tyle. Reszta to dialektyka i bełkot.

zwali  Sklawenów Awarami

Mimo że napisałeś, to nic rzeczowego nie powiedziałeś. Zmiękczyłeś jedynie swoje stanowisko pod wpływem żelaznej fali dowodów. Generalnie to krętactwo. Gdybyś postarał się przedstawić etymologię imion przywódców chorwackich to wtedy można by podyskutować. A tak?

A oto co naprawdę napisał T. Sulimirski:
"Z powyższych stwierdzeń wynika, że okres wpływów irańskich na Słowian musiał zamykać się w granicach mniej więcej od drugiego, trzeciego wieku p.n.e. do końca szóstego wieku n.e. I w tych właśnie ramach mieszczą się wszystkie kontakty sarmacko-słowiańskie, o których była tu mowa, dotyczące całej ówczesnej Słowiańszczyzny."

Jednakowoż bliższy wgląd w dane archeologiczne i historyczne, a nawet lingwistyczne, przeczy takiej interpretacji. Państwo scytyjskie obejmowało stepy Ukrainy oraz czarnoziemy Kijowszczyzny: na stepach żyły koczownicze plemiona scytyjskie, na czarnoziemach zaś ludność tracka pod władzą scytyjską. Północnymi ich sąsiadami były ludy bałtyjskie, pokrewne dzisiejszym Litwinom i Łotyszom; 12 w okresie scytyjskim Słowianie nie sięgali do terenów scytyjskich. Starożytne nazwy rzek wpadających do Morza Czarnego od północy są pochodzenia irańskiego, a na południowym zachodzie tracko-dackiego, przy zupełnym braku form słowiańskich. Wśród tysięcy imion występujących w zachowanych napisach w czarnomorskich koloniach greckich najliczniejszą grupę, ustępującą tylko imionom greckim, stanowią imiona scytyjsko-sarmackie, to jest irańskie, następnie zaś imiona trackie: nie ma ani jednego imienia pochodzenia słowiańskiego. Dowodzi to, że aż po trzeci wiek n.e. Słowianie mieszkali z dala od północnych brzegów Morza Czarnego, i fakt ten neguje możliwość identyfikowania Herodotowych Scytów-rolników ze Słowianami, jak to czynią niektórzy badacze. Stwierdzono,14 że do czwartego wieku p.n.e. brak jest jakichkolwiek śladów językowych kontaktu nie tylko słowiańsko-greckiego, ale i słowiańsko-irańskiego (scytyjskiego), a nawet słowiańsko-trackiego.

Wyraźne ślady kontaktu irańsko-słowiańskiego pochodzą dopiero z trzeciego i czwartego wieku n.e. Z tego czasu zachowały się groby sarmackie w okolicach Ilorodenki i Zaleszczyk oraz słup kamienny z Zazdrości z wyrytymi na nim typowymi sarmackimi tamgami, omawiane już poprzednio.20 Przesunięcie się Sarmatów-Alanów na zachód było wynikiem naporu Gotów, którzy około 200 r. n.e.,

Poparciem sarmacko-alańskiego źródła znacznej części herbów polskich, a tym samym rodów, które się nimi pieczętowały, jest również alańskie pochodzenie szeregu polskich zawołań herbowych jak Roch, Chamiec, Mora, Doliwa, a przede wszystkim Jaksa, na co zwraca uwagę Eugeniusz Kucharski