| |
|
|
 Wojna Zimowa 1939 - 1940, Działania morskie
| |
|
|
|
|
Cześć,
widzę, że koledzy już dyskutują, ale o działaniach lądowych, więc pozwalam sobie coś dodać o zmaganiach morskich. Przyjemnej lektury.
Wojna Zimowa 1939-1940 – działania morskie
Bałtyk
30.11.1939 r. – godz. 07.45, zespół lekkich sił nawodnych (Kpt. 1.Rg. Ptochow) z krążownikiem Kirow (Kpt. 1.Rg. Feldman) i niszczycielami Striemitelnyj i Smietliwyj ostrzeliwują fińską wyspę Russarö, której baterie nadbrzeżne kal. 234 mm ogień radziecki odwzajemniają, trafiając krążownik (17 zabitych, 30 rannych) i w niszczyciel Striemitelnyj. Finowie bez strat własnych.
01.–06.12.1939 r.
Radziecka „armada” desantowy (Kpt. 1.Rg. Ramiszwili) z 5 transportowcami, 3 lichtugami, 8 holownikami, 28 małymi jednostkami desantowymi, pod eskortą 6 niszczycieli, 3 patrolowców, 13 trałowców, 12 kutrów trałowych, 25 kutrów patrolowych lądują 01.12. na wyspach Someri i Narvi, 02.12. na Sur i Pien-Tytärsaari, 05./06.12 na Suursaari. W tym samym czasie ciężka artyleria i kanonierki Siestrorieck, Kronsztad i Krasnaja Gorka szturmujące oddziały 70 Dywizji Strzelców wybrzeże Ino i Pumalo.
01.–20.12.1939 r. – z 11 okrętów podwodnych, czyli 1 Brygady (Kpt. 1. Rg. Kuźniecow) S-2, S-3, Szcz-310, Szcz-320 oraz 12 jednostek 2 Brygady (Kpt. 1. Rg. Kosmin) w składzie L-1, S-1, Szcz-317, Szcz-318, Szcz-319 i Szcz-324 operują z baz w Lipawie i Tallina w Zatoce Fińskiej i Botnickiej. L-1 (Kap. Mogilewskij) stawia 01.12. zaporę minową koło Nyhamn i Turku (Åbo). 07.12 ZSRR ogłasza wody wzdłuż fińskiego wybrzeża od Tornio do Helsinek jako strefę blokady; od 17.12. owe postanowienie rozciągnięte zostaje na Wyspy Alandzkie. S-1 (Kap. Tripolski) topi 10.12. koło Raumy niemiecki parowiec Bolheim (3324 BRT). Z jednostek, które wyszły na patrole później (08. i 10.12.), czyli Szcz-322 i und Szcz-323 (por. Iwancow), pierwszy posyła na dno 10.12. niemiecki parowiec Reinbeck (2804 BRT), co nastąpiło pod Helsinkami ,a drugi 10.12. koło Utö estoński parowiec Kassari (379 BRT).
04.– 09.12.1939 r. – bezskuteczny wypad fińskiego op. Vetehinen przeciwko radzieckiemu lodołamaczowi Jermak koło Lipawy oraz Iku-Turso przeciwko radzieckiej żegludze handlowej w pobliżu Sztokholmu i Saukko eskadrze radzieckiej, która pojawiła się w pobliżu Koivisto (Björkö).
09.–10.12.1939 r. – radziecki dywizjon kanonierek w składzie Siestrorieck, Kronsztad i Krasnaja Gorka wspierają swym ogniem walczącą 123 Dywizję. 10.12. fińskie baterie nadbrzeżne na Saarenpää toczą pojedynek artyleryjski z jednym z radzieckich zespołów jednostek nawodnych Bałtyckiej Floty Czerwonej, który do tej pory ostrzeliwał fińskie wybrzeże. Jego skład to: pancernik Oktiabrskaja Riewolucija (Kpt. 2.Rg. Wdowiczenko), lidery Minsk i Leningrad, niszczyciele Stierieguszczij i Artiem, oraz patrolowce Wichr, Burja i Cikłon, wsparcia udzielał jeszcze zespół w składzie trałowców w osłonie niszczycieli Wołodarskij i Engels.
14.12.1939 r.
radzieckie niszczyciele Gniewnyj i Grozjaszyj dokonują napadu ogniowego na wyspę Utö, której baterie nadbrzeżne na ogień odpowiedziały.
14.– 20.12.1939 r. – bezskuteczny wypad fińskiego op. Vesikko przeciwko radzieckiemu zespołowi koło Koivisto. Vesihiisi stawia zagrodę minową koło Portu Bałtyckiego (Paldiski), na której tonie 11.01.1940 r. nm. szkuner Dietrich Hasseldieck
18.– 19.12.1939 r. Eskadra radziecka w składzie (Kadm. Nieswitskij) z pancernikiem Oktiabrskaja Riewolucija (Kpt. 2.Rg. Wdowiczenko), liderem Minsk, niszczycielami Stierieguszczij, Karł Marks, Artiem, Engiels, Lenin, patrolowcami Tucza, Purga, Snieg i Burja, w eskorcie trałowców i sił lekkich biorą pod ogień 18.12. o godz. 12.25 baterię kal. 254 mm na Saarenpää, która natychmiast odpowiedziała, lecz ogień po 7 minutach przerwano, ponieważ okazało się, że bateria strzela wg. błędnych namiarów przekazanych z punktu obserwacyjnego w wiosce Muurila (po Wojnie Zimowej i 1944 r. ros Wysokoje, nie egzystująca już dziś. Pozostały po niej tylko fundamenty domostw z porastającymi je dziko rosnącymi jabłoniami). Ogień wznowiono o 13.04, ale o 13.37 wszystkie działa zamilkły, a to z tego powodu, że ich ogień utrudniła ziemia rozrzucana przez bliskie wybuchy pocisków artylerii okrętowej. Pancernik podszedł bliżej brzegu i o 13.55 ponownie otworzył ogień z odległości ok. 120 kabli. O 14.00 gotowe do walki było działo nr 4 fińskiej baterii i prowadziło ostrzał do 14.21, a pancernik do 14.25. Oprócz tego Rosjanie przeprowadzili nalot bombowy. Na tym ta bitwa się zakończyła. Finowie utrzymują, że w bliskiej odległości od baterii wybuchło 400 ciężkich pocisków artylerii okrętowej i 200 bomb lotniczych. Oktjabrskaja Riewolucija wystrzeliła 209 pocisków. Finowie mieli 5 rannych i wystrzelili 49 pocisków kal. 254 mm oraz 39 kalibru 152 mm. 19.12. dołącza pancernik Marat (Kpt. 1.Rg. Biełousow z kadm. Isakowem na pokładzie) z liderem Leningrad, 5 niszczycielami i 3 patrolowcami. Marat otworzył ogień o 11.55. a 30 min później z dystansu 23,6 km obramował trzema pociskami fińską baterię. Ta otworzyła ogień o 12.29. Pancernik się wycofał, a Finowie kontynuowali ostrzał do godz. 13.04, wystrzeliwując 42 pociski w kierunku Marata (zużyli 150-170 pocisków). Pancernik natomiast wystrzelił 136 pocisków. Straty fińskie to 2 zabitych, 3 rannych. Po 19.12.1939r. flota radziecka nie atakowała już fińskich baterii, gdyż rolę tę przejęło lotnictwo. Temperatura znowu się obniżyła (poniżej -15°C w nocy z 19/20.12), co spowodowało tworzenie się lodu i uniemożliwiało wykonanie kolejnych wypadów nawodnej floty radzieckiej celem ostrzału baterii fińskich.
25.– 28.12.1939 r. – druga grupa radz. op. przedziera się przez Cieśninę Södra-Kvarken i przedostaje się do Zatoki Botnickiej, wśród nich znajduje się m.in. Szcz-311 (Kptlt. Wierszynin z szefem 17 Dywizjonu, Kpt. 2. Rg. Orjołem na pokładzie) oraz Szcz-309, Szcz-324, S-2. 28.12. Szcz-311 topi koło portu Vaasa (szw. Vasa) fiński parowiec Wilpas (775 BRT).
30.12.1939 – 03.01.1940 r. eskadra Czerwonej floty Bałtyckiej z pancernikiem Oktjabrskaja Riewolucija (Kpt. 2. Rg. Wdowiczenko), liderami Minsk i Leningrad, niszczycielami Lenin, Wołodarskij, Artiem oraz patrolowcami Cikłon i Burja ostrzeliwują ponownie baterie na Saarenpää i Tiurinsaari.
01.01.1940 r. fiński op. Vetehinen stawia 20 min w pobliżu Przyladka Juminda (wybrzeże Estonii). W wyniku nalotu radzieckiego lotnictwa na port w Turku tonie fiński parowiec Leo (1243 BRT).
02.– 13.01.1940 r. z drugiej grupy radz. op. operujących w Zatoce Botnickiej (patrz 25.-28.12.39) 03.01. w Cieśninie Södra-Kvarken tonie S-2 (Kptlt. Sokołow) na jednej z min postawionej tam przez fiński stawiacz min Louhi. Szcz-311 (Kptlt. Wierszynin) topi 05.01. koło latarniowca w Sydostbrottens szwedzki parowiec Fenris (484 BRT). Szcz-324 (Kptlt. Koniew) atakuje 13.01. na Morzu Alandzkim jeden z idących do Szwecji konwojów fińskich, w składzie którego znajdują się parowce Anneberg, Hebe oraz statek pasażerski Bore I, eskortowane przez zaadoptowany do roli ścigacza okrętów podwodnych jacht Aura II i patrolowiec Tursas. Aura II (563 BRT) w wyniku eksplozji własnej, znajdującej się jeszcze na pokładzie bomby głębinowej, doznaje ciężkich uszkodzeń rufy i tonie.
07.01.1940 r. – atak jednego z fińskich samolotów na radz. op. M-77, który umyka pomimo odniesionych ciężkich uszkodzeń.
18.01.1940 r. niemiecki frachtowiec August Thyssen (2342 BRT) tonie z całą załogą na postawionej przez Szwedów obronnej zaporze minowej. Na radzieckie samoloty chroniące z powietrza konwój w składzie, lodołamacz Jermak i transportowiec Kazachstan, któryeporuszają się prze lody wzdłuż radzieckiego wybrzeża, otwiera ogień nie ustalony do tej pory fiński okręt, na co samoloty odpowiadają, lecz nikt nikomu krzywdy nie zrobił. Tego samego dnia ma miejsce nalot na Kotkę; ciężko uszkodzone zostają lodołamacz Tarmo. Fiński parowiec Kaija tonie po nalocie 19.01. w porcie Koivisto.
20.– 21.01.1940 r. – wojna powietrzna nad Finlandią. 20.01. nalot radzieckich bombowców na Turku,którego skutki powodują powstanie w mieście i porcie licznych pożarów, 21.01. bomby zrzucone zostają na Oulu. Fiński nalot odwetowy na Kronsztad.
24.01.1940 r. fiński parowiec Notung (1133 BRT) tonie na przybrzeżnym szlaku wiodącym do Ahvenanmaa, trafiony przez radzieckie lotnictwo
29.01.1940 r. rozpoczęcie ofensywy minowej przez radziecką 10 Brygadę Powietrzną skierowanej przeciwko fińskim szlakom komunikacyjnym wzdłuż południowego wybrzeża.
01.– 21.22.1940 r. samoloty 10 Brygady Powietrznej zrzucają w kilku nalotach miny na szlak wodny wiodący do Turku, Raumy i Pori (południowe wybrzeże Finlandii). Oprócz tego zaatakowane zostają znajdujące się w tych portach statki. Na dno idzie szwedzki parowiec Wirgo 6.2. na północ od Ahvenanmaa, po nalocie radzieckiego lotnictwa w dniu poprzednim. Am 18.2. w porcie Mantyluoto czerwone lotnictwo topi fińskie parowce Rigel (1477 BRT), Bore III (1133 BRT) i Bore IV (1659 BRT), a fiński lodołamacz Voima notuje z kolei straty w załodze. Samoloty atakują 21.2. zmierzający do Turku konwój z fińskimi żołnierzami na pokładzie
29.02.– 13.03.1940 silny napór radzieckiej 7 i 13 Armii na pozycje obronne Finów w Przesmyku Karelskim. Viipuri (Wyborg) zostaje okrążony. 6.3. rząd fiński wysyła do Moskwy delegację mającą rozpocząć negocjacje pokojowe.
Co do aktywności dużych okrętów fińskich, pancerników obrony wybrzeża (Ilmarinen, Väinämöinen) to była ona niewielka. Po pierwszych atakach lotnictwa radzieckiego 1 grudnia przeszły do Turku (szw. Åbo,) gdzie pomalowano je na biało i zamaskowano. Mmimo tego stały się celem 35 ataków bombowców radzieckich (218 maszyn), które nie odniosły żadnego efektu. Rozważano wprawdzie możliwość wysłania okrętów do Zatoki Wyborskiej celem wsparcia walczących tam oddziałów fińskich, jednakże plan takowy nie doczekał się realizacji, gdyż jednostki uważano za zbyt cenne. Warto dodać, że ich wkład w wojnę to zużycie przez nich dużej ilości amunicji przeciwlotniczej kal. 105 mm (wg J. Malinowskiego Ilmarinen - 632, Väinämöinen - 702). Co się tyczy radzieckich pancerników to nie brały udziału w żadnych innych operacjach, nie licząc wymienionych wyjść w morze celem ostrzałów fińskiego wybrzeża.
Ocean Lodowaty
01.– 02.12.1939 r. Ataki radzieckiej Floty Północnej (Kadm Drozd) na fińskie miasta portowe we fiordzie Petsamo — 1.12. desantowanie koło Titowki części 104 Dywizji Strzeleckiej, 14 Armii, ubezpieczane przez niszczyciel Karł Libknecht dozorowiec Groza, aby po uchwyceniu przyczółka skierować się do Petsamo i Liinahamaari, celem ich zajęcia. Zespół dalekiej osłony składał się z niszczycieli Groznyj i Walerian Kujbyszew, patrolowca NKWD, PSK-302 oraz kilku trałowców pomocniczych. Na północ od Półwyspu Varanger patrolowały okręty podwodne Szcz-402 i Szcz-404.
Styczeń 1940 r. do ochrony zajętych terenów wokół Petsamo, z powodu spodziewanej angielsko – francusko – polskiej inwazji w tym rejonie, stawiacze min Puszkin i Murman stawiają 200 min między Vardø a Półwyspem Rybackim
05.03.1940 r. stawiacz min Murman rzuca 155 min u wejścia do Petsamo.
Źródła:
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm (tłumaczenie z niemieckiego, własne)
Ekman P.-O. -„Okręty Wojenne” nr 31 - Nr. 3/1999 Okręty z drewna i ludzie ze stali cz.I
Ekman P.-O. -„Okręty Wojenne” nr 32 - Nr. 4/1999 Okręty z drewna i ludzie ze stali cz.I
Malinowski Jarosław - „Okręty Wojenne” nr 7 - Nr. 1 (1993"Klucze" marszałka Mannerheima
Mitrofanow Aleksandr - „Okręty Wojenne” nr 97 (5/2009) Fińskie okręty podwodne w drugiej wojnie światowej
Rohwer Jürgen i Hümmelchen Gerhard „Chronik des Seekrieges 1939-1945”, Herrsching, Pawlak Verlag, (1968) ciągle aktualizowane i uzupełniane na stronach internetowych Wirtemberskiej Biblioteki Krajowej w Sztutgarcie [WLB = Württembergische Landesbibliothek] w wersji elektronicznej. Tłumaczenie własne.
Sobański Maciej S. - Rosyjskie pancerniki typu „Sewastopol" numer: 15 – z serii okręty świata, wydawnictwo „Okręty Wojenne”, Tarnowskie Góry,
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Tak przy okazji - czy przypadkiem o Wojnie Zimowej nie było później (w latach 2000.) takiego trzyczęściowego cyklu artykułów w Okrętach Wojennych? Bodaj do tego był jeszcze jeden o "wojnie kontynuacyjnej", plus artykuły o fińskich OP (w Nowej Technice Wojskowej i chyba też w OW, a bodaj też w MSiO).
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
QUOTE(Darth Stalin @ 26/11/2012, 9:03) Tak przy okazji - czy przypadkiem o Wojnie Zimowej nie było później (w latach 2000.) takiego trzyczęściowego cyklu artykułów w Okrętach Wojennych? Bodaj do tego był jeszcze jeden o "wojnie kontynuacyjnej", plus artykuły o fińskich OP (w Nowej Technice Wojskowej i chyba też w OW, a bodaj też w MSiO).
Cześć kolego,
sprawdzę, nie jestem pewien, MSiO, chyba nie, choć głowy nie dam. Tam chyba od tak skomplikowanych spraw nie ma w zasadzie nikogo, bo kręcą się wokół własnego ogona.
Pozdrawiam
MiJa
Ten post był edytowany przez Glasisch: 26/11/2012, 15:37
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Cześć,
nie byłem pewny, więc sprawdziłem dzisiaj, po śniadaniu dwa wysokie, leżące na półce z książkami stosy z O.W. od ostatniego numeru do pierwszego z roku 1991. O Wonie Kontynuacyjnej w O.W. nie było żadnego artykułu. Coś mi świtało, że może, ale jednak nie. W nr 47 natrafiłem na pierwszą część artykuł Marka Supłata - Wojna Zimowa 1939 - 1940 na morzu
:
I - nr 75/1/2006
II - nr 76/2/2006
III - nr 77/3/2006.
Obecnie siedzę, w ramach wolnych mocy przerobowych, nad kalendarium działań w tym okresie. Muszę żonglować między źródłami, aby przedstawiony obraz był w miarę kompletny. Mam nadzieję, że do końca przyszłego tygodnia uda mi się wstawić okres od 22.06. do 31.12.1941 r., a potem systematycznie dalej do roku 1944. A następnie zajmę się jeszczeinnymi TDW. Dam radę!
Pozdrawiam
MiJa
|
| |
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|
|
historycy.org > Historia powszechna > II WOJNA ŚWIATOWA > ZSRR i alianci wschodni > Bitwy i kampanie (głównie ZSRR)
26/11/2012, 8:21
