Wyniki spisu rozwiewają również mit jakoby rodowici warszawiacy stanowili po wojnie zdecydowaną mniejszość mieszkańców stolicy, która to rzekomo miała zostać zaludniona przez przybyszów z zewnątrz. Otóż według wyników spisu w roku 1950 Warszawa liczyła 659 463 mieszkańców z czego ustalono pochodzenie terytorialne 648 627 osób. Z tej liczby 500 180 osób (77,1%) podało, że 31 sierpnia 1939 roku mieszkało w Warszawie.

Zapominasz Wojtek o przyroście naturalnym w latach 1939-1950. Jestem prawie pewny, że dzieci warszawiaków równię zapisywano jako pochodzące z Warszawy. Problem mógł być wtedy jeżeli jeden z rodziców pochodził spoza Warszawy ale takich wypadków było chyba niewiele i takie osoby podejrzewa, że wpisywano do kategorii osób o nieustalonym pochodzeniu terytorialnym. Co do podanej przez ciebie wukipedii to w jednym miejscu podaja, że w 1939 roku Warszawa liczyła 1289 tys. mieszkańców a w innym miejscu pisza, że było to 1350 tys. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że w 1921 roku było to 936,7 tys. a w roku 1931 1179,5 tys. to wydaje się, że liczba 1350 tys. jest bardziej prawdopodobna.

Nawet gdybyśmy przyjęli górną liczbę (1.350 tys.), to i tak się nie zgadza. W latach boomu demograficznego przyrost naturalny kształtował się w Polsce na poziomie 0,9% rocznie. Nie podejrzewam, by w okresie okupacji rodziło się tyle dzieci co w okresie pokoju, ale nawet gdyby tak było, to rozmawiamy co najwyżej o dodatkowych stu tysiącach warszawiaków.

Pozdrawiam

Trudno mi na tej podstawie liczyć straty osobowe mieszkańców Warszawy ale tak na chłopski rozum to jeżeli w roku 1931 Warszawa liczyła 1179,5 tys. mieszkańców a w roku 1939 1350,0 tys. to gdyby nadal rozwijała sie w takim tempie powinna liczyć w roku 1950 około 1600,0 tys. mieszkańców.

@ arnold
Chyba kolego coś pochachmęciłeś z tymi wynikami. Nie bardzo rozumiem, jak np. aż 8,8% mieszkańców koszalińskiego mogło przed wojną mieszkać na tych terenach (chyba że chodzi o okolice Wałcza - ale po pierwsze nie wiem, czy one znalazły się w koszalińskim, a nawet jeśli, to chyba i tak byłoby to za wiele). Druga rzecz: owa "zagranica" to właśnie w przeważającej mierze Kresy wschodnie.

Nie zmienia to jednak twej głównej tezy, bo rzeczywiście większość Polaków na Ziemie Zachodnie i Północne przybyła nie z Kresów, lecz z centrum kraju.

O tym, że "zagranica" to nasze Kresy doskonale wiem. Przepisałem natomiast tak jak jest w oryginale czyli mamy i zagranicę i województwo stalinogrodzkie.

Ten Koszalin to i mnie dziwi.
Widać, też pewną zależność, ci przybysze z "centrali" często pochodzili z sąsiednich regionów, Wrocław i Zielona Góra z Poznańskiego, Olsztyn z Warszawskiego.

W kolejnej tabelce masz ową "zagranicę" rozbitą na poszczególne kraje. To nie tylko kresy. Znaczącą pozycją jest na przykład Francja, skąd przybyło 78.431 osób, z czego aż 32.062 osiadły na Dolnym Śląsku.

Jednego repatrianta z Francji nawet znam. Zresztą Gierek tez był chyba repatriantem
W sumie jednak są to sladowe ilości w porównaniu do ludzi z Kresów.