Ja nic nie mówię o mordowaniu innej kultury, pisze tylko o ewentualności zniszczenia budynku. Być może można by tam w końcu przeprowadzić normalne wykopaliska archeologiczne, których zabraniają muzułmanie.

Warto przyjrzeć się okolicznościom powstania mitu "Świętego miasta Islamu- Jerozolimy".

Żaden naród, państwo czy grupa etniczna w historii nie uważała Jerozolimy za swą stolicę, z wyjątkiem Żydów, dla których miasto było stolicą, i to od trzech tysięcy lat.

Podczas gdy judaizm i chrześcijaństwo opierają swe roszczenia do miasta na Piśmie Świętym i faktach historycznych, islam może się oprzeć wyłącznie na legendzie o Mahomecie, który miał jakoby odbyć podróż na swym magicznym skrzydlatym koniu al-Baraq ze "świętego meczetu" w Arabii do "najdalszego meczetu", a stąd do nieba (Sura 17, Koran).

Jerozolima nie jest ani razu wspomniana w Koranie, natomiast w hebrajskiej Biblii znajdujemy o niej aż 657 wzmianek, a w chrześcijańskim Nowym Testamencie 154 wzmianki. Dopiero wiele lat po powstaniu Koranu muzułmanie zaczęli twierdzić, że wspomniany w nim "najdalszy meczet" znajdował się w Jerozolimie i wynieśli Jerozolimę do rangi trzeciego w kolejności świętego miejsca islamu, po Mekce i Medynie. Nawet uczeni muzułmańscy przez wieki spierali się, co do miejsca, gdzie znajdował się "najdalszy meczet".

W 622 roku prorok Mahomet uciekał ze swej rodzinnej Mekki do Medyny, gdzie mieszkało wtedy wielu Żydów. Przyjął od nich sporo praktyk żydowskich, jak np. post, dom modlitwy wzorowany na synagodze oraz przepisy koszerności. Mahomet przyjął też judaistyczną tradycję zwracania się podczas modlitwy w kierunku Wzgórza Świątynnego w Jerozolimie. Współczesny muzułmański komentator Koranu, At-Tabari, pisze: "Wybrał on Dom Święty w Jerozolimie, aby zjednać sobie Lud Księgi". Lud Księgi, czyli Żydzi byli zadowoleni. Żydzi jednak odrzucili gesty i nową religię Mahometa, co doprowadziło go do odcięcia się od nich, prawdopodobnie w początkach 624 roku. Najbardziej znaczącym dowodem tej zmiany jest fragment Koranu (2:142-52) nakazujący wiernym, aby nie modlili się dłużej zwróceni w kierunku Syrii (oznaczającej Jerozolimę), lecz w kierunku Mekki. Tak więc, Żydzi modlą się zwróceni w stronę Jerozolimy, a Muzułmanie modlą się zwróceni w stronę Mekki.

Historia nie zanotowała ani jednej wizyty Mahometa w Jerozolimie za jego życia. Zmarł on sześć lat przed tym, jak miasto znalazło się pod panowaniem arabskiego kalifa Omara w roku 637.

Kopuła Skały (nazywana mylnie meczetem Omara, choć nie jest meczetem) została wybudowana wiele lat po śmierci Mahometa (692r.), nie jako miejsce piątkowych modlitw, lecz jako osłona przed słońcem dla muzułmanów odwiedzających miejsce, w którym Abraham miał złożyć ofiarę. Sąsiedni meczet Al-Aksa został wybudowany jeszcze później, w VIII wieku, za panowania kalifa al-Walida.

Arabski geograf z XIII wieku, Yakut, tak pisał: "Mekka jest świętym miejscem dla muzułmanów, a Jerozolima dla Żydów."

Izraelski pisarz Eliahu Tal tak pisze w swojej nowej książce "Whose Jerusalem?": "(...) pojęcie świętości Jerozolimy nie wynikało z religijnej koncepcji islamu, lecz pojawiło się na długo po śmierci Mahometa, z powodów politycznych, związanych z militarną ekspansją islamu."

Faktem jest że Jerozolima stałą się dla muzułmanów najbardziej święta w XX wieku, wraz z pojawieniem się nacjonalizmu arabskiego i żydowskiego syjonizmu.