Abstrahując od samej postaci nowego ministra, to ma co robić.
Podstawowym kłopotem instytucji pomagających potrzebującym jest brak koordynacji i współpracy. Jeśli ktoś jest bezrobotnym alkoholikiem, to państwo postrzega go jako dwa niezależne problemy i rozwiązuje je oddzielnie. Jakby nie było związku między piciem a utratą pracy i domu. Osobno działają tu urzędnicy podlegli Ministerstwom Pracy i Polityki Społecznej, Zdrowia i Edukacji. Jeśli dziecko ma niesprawnych społecznie rodziców i w związku z tym nie radzi sobie w szkole – jego kłopoty kwalifikuje się osobno do struktur ministerstwa Sprawiedliwości, Edukacji, Zdrowia oraz Pracy i Polityki Społecznej. Urzędnicy, którzy pracują najbliżej potrzebującego, rzadko rozmawiają ze sobą. Nie ma też pełnej komunikacji między departamentami w poszczególnych ministerstwach.

zamiast, tak jak Tusk obiecywał, zreformować procedury i struktury administracyjne, żeby urzędasy w końcu zaczęli robić to, za co im się płaci

procedury same sie nie zreformują. Niezbędne do tego sa urzedasy. Tylko oni moga to zrobić. Jak inkryminowany własnie tym się zajmie, to będzie git.

Urzędasy są od urzędowania w/g procedur, a nie od reformowania administracji. Od reform jest rząd.

A Arkułowicz jest własnie w rządzie. Co robić na swoim stołku, jak wykazałem, ma.