|
|
Sytuacja polityczna w koloniach hiszpańskich, Geneza ruchu niepodległościowego
|
|
|
spawn_87
|
|
|
Nowicjusz |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 2 |
|
Nr użytkownika: 10.643 |
|
|
|
tomek |
|
Stopień akademicki: uczen |
|
Zawód: uczen liceum |
|
|
|
|
Czesc !
Probuje znalezc cos na temat : "Sytuacja polityczna w koloniach hiszpańskich na przełomie XVIII i XIX wieku, geneza ruchu niepodległościowego."
Do tej pory znalazłem bardzo niewiele , a musze to zrobić na jutro. Proszę o pomoc, jakieś naprowadzenie. Gdzie moge to znalezc ? Moze wiecie cos na ten temat ? z góry dziękuje
|
|
|
|
|
|
|
|
Odesłałbym Ciebie do książek, ale masz to na jutro więc zamieszaczam poniżej swój referat na ten temat. Wprawdzie dotyczy on epoki nieco późniejszej, ale weź go trochę przeredaguj.
Jeśli chodzi o Europę to lata 1815-1849 oznaczają epokę restauracji i reakcji, ten schemat nie zga-dza się z dziejami Ameryki Łacińskiej. Dla hiszpańskiej i portugalskiej Ameryki rewolucja, jaką rozpo-częto w angielskich koloniach w końcu XVIII wieku wciąż trwa i zmierza ku zwycięstwu. W 1815 roku przy władzy madryckiej pozostawały Antyle, Ameryka Centralna i Dolne Peru. Po-wstanie republikanów w Nowej Hiszpanii (Meksyk) chyliło się ku upadkowi. Władze hiszpańskie przy-wróciły władzę królewską w Quito, Górnym Peru i Chile. Natomiast bastionami niepodległości pozosta-wały La Plata (Argentyna) i Paragwaj. Na północy utrzymało swą niepodległość podzielona na dwa pań-stwa Haiti. Na drodze pokojowej i w łączności organizacyjnej z metropolią uzyskała niepodległość Bra-zylia. W 1815 roku proklamowano utworzenie Królestwa Brazylii. Sukces wyprawy transandyjskiej pod wodzą generała Josego de San Martina przypieczętowało ogłoszenie niepodległości Chile w lutym 1818 roku. Drugie ofensywne sforsowanie Andów przez wojska wenezuelskie Simona Bilivara doprowadziło do wyzwolenia Bogoty i większej części Nowej Granady. Od 1820 roku toczyła się walka o zdobycie Peru. O wszystkim zadecydowała bitwa pod Ayacucho 9 grudnia 1824 roku. Władztwo hiszpańskie nad Ameryką Południową przeszło do historii. Kompromis pomiędzy rojalistą Vincentem Guerrero i konserwatywnymi Kreolami, kierowanymi przez Agustina Itur-bide, przyniósł niemal bez walki proklamację niepodległości Meksyku 24 lutego 1821 roku. W 1827 roku na politycznej mapie Ameryki nie licząc Stanów Zjednoczonych pojawiło się 10 nie-podległych państw, a w 1830 roku po rozpadzie Wielkiej Kolumbii było ich już 13. Jedyną relatywnie trwałą monarchią było Królestwo Brazylii, gdzie proklamowano republikę dopiero w 1889 roku oraz Ha-iti. Kolonialna obecność Europy miała jednak pewne znaczenie. Koncentrowała się na Antylach i skraw-kach kontynentu. Sporo było wskazujących na nie okrzepłość latynoamerykańskich państwowości nie-udanych prób secesji lub rozbicia istniejących wielkich jednostek. W 1848 roku Stany Zjednoczone za-garnęły połowę Meksyku. Trudno w Ameryce Południowej mówić o dekolonizacji, ponieważ mimo oderwania od metropolii nowe państwa przez dłuższy czas nie zmieniały gruntownie dawnej struktury społecznej. W latach 1822-1823 Stany Zjednoczone uznały niepodległość Meksyku, Chile i Kolumbii. Mała Portugalia jako metropolia olbrzymiej Brazylii nigdy nie próbowała rekonkwisty. Akceptację niezawisłości Brazylii już w 1825 roku ułatwił fakt wspólnoty monarchii. Ta sama dynastia panowała po obu stronach Atlantyku. Hiszpania z największymi oporami uznawała niezawisłość państw latynoamery-kańskich. W omawianym okresie przyznano prawa tylko czterem państwom: Meksykowi, Ekwadorowi, Chile i Wenezueli. Z nową sytuacją pogodzono się dopiero u schyłku XIX wieku. W niektórych krajach działali posłowie i konsulowie europejscy, a także oficjalnie reprezentanci Stanów Zjednoczonych, ale w życiu międzynarodowym Ameryka Łacińska była zaledwie tolerowana. Wielką ideą Bolivara było przekształcenie Ameryki Łacińskiej w mocarstwo równe Europie. Dlatego też zwołano kongres panamski (22 czerwca – 15 lipca 1826 roku) mający być odpowiednikiem kongresu wiedeńskiego, ale poniósł on fiasko. Podpisano traktat o skonfederowaniu Kolumbii, Meksyku, Peru i Ameryki Centralnej, ale jego postanowień nie wykonano. Skromniejszy od zjazdu w Panamie był kon-gres limeński (11 grudnia 1847 – 1 marca 1848 roku), zwołano go w obliczu dwóch zagrożeń: europej-skiego i północnoamerykańskiego, związanego z wojną Stanów Zjednoczonych z Meksykiem. Podpisano dwa traktaty: o zjednoczeniu oraz o handlu i żegludze. Postanowienia kongresu nie weszły w życie. Już w końcu XVIII wieku Anglia zaczęła dominować na rynkach latynoamerykańskich, a od cza-sów wojen o niepodległość jej hegemonia była prawie totalna. Podczas wojen kilka nowo powstałych państw zaciągnęło od Anglii wysokie pożyczki. Zadłużenie, marazm gospodarczy, słabość systemu skar-bowo-finansowego, zamachy stanu, wszystko to pogłębiło zależność od mocarstw europejskich. We wszystkich praktycznie państwach Ameryki Łacińskiej kolonie cudzoziemskie stanowiły osobną, uprzy-wilejowaną warstwę. Mimo korzystnej pozycji wyjściowej Wielkiej Brytanii doszło w 1830 roku do podpisania przez Stany Zjednoczone i Anglię traktatu Clayton-Bulwer, na mocy którego ponad głowami rządów latyno-amerykańskich zarządzono neutralizację całego przesmyku panamskiego. Zależność ekonomiczna polegała głównie na tym, że centrum dominujące narzucało krajom latyno-amerykańskim drogi import z Europy artykułów przemysłowych. Efektami tego był słaby rozwój prze-mysłu, brak narodowej burżuazji. Wszystko to opierało się na eksporcie kawy. W latach 1820-1850 jej wywóz wzrósł ponad trzykrotnie. Rewolucje niepodległościowe już około 1810-1812 roku utworzyły zręby „państw insurekcyjnych”. Były to organizacje militarne bez rozbudowanego aparatu urzędniczego, bez władzy ustawodawczej. Naj-częściej było rozdzierane sprzecznościami i konfliktami społecznymi i rasowymi. Tylko w Brazylii nie ujawnił się taki proces, ponieważ przeszło ono do niepodległego państwa w drodze ewolucyjnej i poko-jowej. Monarchie zastępowali w praktyce systemem oligarchiczno-elitarnym. Masy targane były sprzecz-nościami i często do władzy dochodzili wojskowi, którzy wzbogacali się na sprawowaniu władzy. Jakkolwiek występowały różnice ustrojowe między państwami, można śmiało powiedzieć, że do-minowała tendencja do wzmocnienia egzekutywy kosztem legislatywy. W 1824 roku Brazylia dostała konstytucję, w której cesarz miał ogromną władzę. Nowe państwa były pod każdym względem słabe i nieokrzepłe. W Meksyku w latach 1824-1848 przewinęło się aż 38 prezydentów. Za istotne cechy słabości państw latynoamerykańskich należy uznać: wąskość bazy społecznej, brak wykwalifikowanych kadr administracyjnych, dominację wojskowych, odśrodkowe działanie regionalnych oligarchii, słabość finansowa. Konserwatyści akcentowali swe przy-wiązanie do tradycji hiszpańskich i europejskich, ale nie pragnęli powrotu do reżimu hiszpańskiego, na-tomiast liberałowie oglądali się na Anglię, a gdy idzie o ustrój, na Stany Zjednoczone. Jedni i drudzy ak-ceptowali gospodarkę nastawioną na eksport płodów rolnych i kopalnianych. W życiu politycznym raczej dominowali konserwatyści. Niewolnictwo w kontynentalnej Ameryce hiszpańskiej miało znaczenie gospodarcze tylko w kilku krajach. W innych niewolnictwo podupadło i zostało zniesione najpóźniej w 1854 roku. Kwitło dalej na hiszpańskiej Kubie i w niepodległej Brazylii. W koloniach brytyjskich zlikwidowano je w 1838 roku, a we francuskich w 1848 roku. Podstawową klasą panującą w Ameryce Łacińskiej byli wielcy właściciele ziemscy. Także wielkim właścicielem pozostawał Kościół. W omawianym okresie rosła stopniowo siła i prężność warstw pośrednich, nazywanych powszechnie klasą średnią. Rozwiniętych, dojrzałych, świadomych siebie narodów w pierwszej połowie XIX wieku w Amery-ce Łacińskiej nie było. Około 1850 roku można mówić o zalążkach wspólnot narodowych dzięki państwu oligarchicznemu, przede wszystkim dzięki klasom średnim.
|
|
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|