I znalazłem, w czym prawdopodobnie może tkwić ta różnica w ciągu (bardzo się nie pomyliłem chyba chociaż nie udało mi się znaleźć żadnych bardziej konkretnych danych 'geometrycznych'). J33-GE-11 miał średnicę (nie udało się ustalić czy maksymalną) rzędu 1,28 [m], podczas gdy największa średnica w Jumo 004 B-1 to 0,86 [m], co już pozwala sugerować że silnik ten otrzymywał więcej powietrza w jednostce czasu.

Podstawowym błędem niemieckich konstruktorów było użycie do sprężania tylko wieńców wirnikowych a przecież można było wykorzystać także kierownice ,co pozwoliłoby albo na skrócenie sprężarki (przy założonym niewielkim sprężu) albo na znaczne podniesienie stopnia sprężania.

Jedyny parametr geometryczny, który ewentualnie może coś sugerować, to powierzchnia wlotu. Jeden rzut oka na oba silniki przecież pokazuje, że tylko nieduża część tych 1,28 m J33 to był wlot (bo wielki nochal osprzętu na początku, bo komory spalania wystawały poza obwód sprężarki), gdy w Jumo powietrze wchodziło przez zdecudowaną większość jego średnicy.

Pisałem już, że nie wiem dokładnie czego to 1,28 [m] średnicy się dotyczy.

Co do średnicy wlotu, to niestety nigdzie nie mogłem znaleźć tak czytelnego zdjęcia J33 jak na przykład to Goblina II, gdzie ten/te wlot/wloty powietrza są wyraźnie widoczne.

Oj, no ale z braku potrzebnej informacji nie można brać innej, znanej, ale zupełnie się nie stosującej. Ta potrzebna jest do uzyskania, ale nie za darmo...

I znalazłem, w czym prawdopodobnie może tkwić ta różnica w ciągu

the General Electric I-40 turbojet, the production model of which was designated J33-GE-9 or -11.

Dodatkowo jak piszą tutaj:
http://www.zap16.com/mil%20fact/f-80%20t-33.htm
silnik ten oferował ciąg rzędu 17,32 kN

Porzuć tę ścieżkę. Obie "różnice" które wyciągnąłeś wyżej, to właśnie dokładnie jak porównywanie parametrów geometrycznych silnika rzędowego i gwiazdowego, oraz wywodzenie, że ten drugi mocniejszy, bo ma większą średnicę.

Masowe natężenie przepływu powietrza; temperatura przed turbiną; niechby nawet obroty. Ale na litość - nie średnica odśrodkowego względem osiowego, bo to groteska!

Według A & B: 3850 lb s.t., czyli 17,13 kN.

czy Amerykanie i Brytyjczycy po wojnie robili testy porównawcze zdobytych Me 262 z P-80/Meteorami? Jeśli tak, to czy wiadomo, jak te testy się zakończyły i do jakich wniosków doszli badacze?

Wyżej net_sailor podawał żywotność tych silników, która nijak nie jest strasznie niska.

To tak samo, jak z Meteorem, Vampire i całym brytyjskim programem odrzutowców. Hmm, nieprawda. Efekt brytyjskiego gigantycznego wysiłku na tym polu był nieporównanie mniejszy.