Każdy, kto tak marginalizuje znaczenie oblężenia, niech najpierw poczyta coś o uniwersale hetmańskim z 16 XII 1655 r. i akcie konfederacji tyszowieckiej. Podpowiem - pojawiają się tam odwołania do oblężenia Jasnej Góry. Można o tym poczytać w biografii króla autorstwa Wójcika.

"Coraz bardziej pod panowaniem Augusta III wzmagała się w Polszcze luteria i kalwinizm. Przy dworze królewskim najwięcej było lutrów, jako Sasów u króla Sasa. Panowie wielcy najwięcej podobali sobie w służących dysydentach, iż ci ludzie, chcąc się utrzymać i dorobić chleba w obcym kraju, sprawowali się skromniej, trzeźwiej i z większą aplikacją niż Polacy. Biskupi nawet i prałaci, porzuciwszy dawniejsze szkrupuły, mieścili w usługach swoich dysydentów. A tak te wiarki nie mając z niskąd wstrętu, owszem miłe u pierwszych osób przytulenie, cisnęli się, jak mogli, do Polski i rozmnażali".

Każdy, kto tak marginalizuje znaczenie oblężenia, niech najpierw poczyta coś o uniwersale hetmańskim z 16 XII 1655 r. i akcie konfederacji tyszowieckiej. Podpowiem - pojawiają się tam odwołania do oblężenia Jasnej Góry. Można o tym poczytać w biografii króla autorstwa Wójcika.

"Coraz bardziej pod panowaniem Augusta III wzmagała się w Polszcze luteria i kalwinizm. Przy dworze królewskim najwięcej było lutrów, jako Sasów u króla Sasa. Panowie wielcy najwięcej podobali sobie w służących dysydentach, iż ci ludzie, chcąc się utrzymać i dorobić chleba w obcym kraju, sprawowali się skromniej, trzeźwiej i z większą aplikacją niż Polacy. Biskupi nawet i prałaci, porzuciwszy dawniejsze szkrupuły, mieścili w usługach swoich dysydentów. A tak te wiarki nie mając z niskąd wstrętu, owszem miłe u pierwszych osób przytulenie, cisnęli się, jak mogli, do Polski i rozmnażali".

I to jest nietolerancja.
Tymczasem Maria Teresa wypędzała Żydów, bo... "oni ukrzyżowali Chrystusa!".

a za porzucenie katolicyzmu wprowadzono karę śmierci

A to już ciekawe, że wyznanie większościowe selekcjonuje sobie te wydarzenia, które pasują do koncepcji, a pomija się te które do niej nie pasują.

W latach "Potopu" protestancki w przytłaczającej większości Gdańsk pozostał wierny królowi i RON - rozumiem, to taki przykład, który do tej "cegiełki" nie pasuje.

Można przytoczyć zachowania wielu katolików z tego okresu, którzy postępowali właśnie podobnie do podanych przez ciebie przykładów.

Zresztą sam Radziejowski był katolikiem, a nie ewangelikiem czy prawosławnym.

Żeby nie było wątpliwości - nielojalnie w stosunku do Jana Kazimierza - postępowali zarówno rzymscy-katolicy, jak i prawosławni, ewangelicy czy Braci Polscy + oczywiście też żydzi. Tyle, że nie wszyscy...

Ten przykład pokazuje tylko to, że zwyczajnie szukano kozła ofiarnego, który pasowałby do oskarżenia o zdradę. Z takich pojedynczych zachowań wybrano tylko te, które pasowały pod teorie i dalej już poszło

Nie oszukujmy się w 1655 r. najwięcej Polaków należało do kościoła rzymsko-katolickiego i to z pośród nich najwięcej potem ludzi znalazło się w obozie szwedzkim.

Każdy, kto tak marginalizuje znaczenie oblężenia,

Sprawa Gdańska jest dość prosta do wyjaśnienia - jego wierność wynikała z niechęci podporządkowania się temu, kto by narzucił temu dumnemu miastu mocniejsze okowy. A że było to na tyle silne i zamożne miasto, żeby samotnie przeciwstawić się wojskom szwedzkim, to i mamy co mamy. Miasto broni nie złożyło. Nie z miłości do Jana Kazimierza, ale z obaw przed kontrybucjami, ograniczeniem praw itd.

A w którym kościele katolickim modlono się za Karola X Gustawa, gdy ten najechał na Polskę?

Bo na przykład czy to nie w zborach Leszna modlono się o powodzenie oręża Karola X Gustawa, gdy ten uderzył na Polskę?

Chodzi Ci o dane globalne, czy procentowe? I drugie pytanie - są na to jakieś badania, czy to Twoje odczucie?

Oczywiście. Problem jest jednak również i taki, kto przy nim stał dłużej i bardziej masowo. Niestety dla innowierców takie zestawienie nie wypadnie korzystnie.

a za porzucenie katolicyzmu wprowadzono karę śmierci

Czy mogę poprosić o źródło informacji, lub więcej szczegółów ?

Prosiłbym o podanie źródła tej informacji.

Wydaje mi się, że jednak globalnie i procentowo tego się nie oceni, bo takich danych nie ma i raczej nie będzie

(ani liczby ewangelików czy katolików w tym czasie w RON, a nie tym bardziej pełnej listy osób, które poddały się królowi szwedzkiemu. Natomiast śledząc to co wiemy, czyli nazwiska dygnitarzy (magnatów) jak i szlachty (w tym i tej na sejmikach), raczej trudno o inne wnioski od tych, że i ilościowo i procentowo to właśnie tak wyglądało.

Stanisław Lubieniecki młodszy opisywał w swoich listach z 1655-6 r. (przytacza i cytuje je właśnie J. Tazbir), że np. w Małopolsce to właśnie rzymscy-katolicy przodowali ilościowo w poddawaniu się pod władzę i opiekę Karola.

A dlaczego stał dłużej i wiążące się z tym pytanie dlaczego np. Bracia Polscy nie mogli ani w 1656 ani w 1657 r. wracać pod skrzydła Jana Kazimierza?

Staram się właśnie sobie przypomnieć. Ale póki co daremnie. Z tego co mi się kojarzy, pisał o tym któryś z naszych pamiętnikarzy tego okresu.

I?
Sam pewnie pamiętasz, że również pamiętnik oblężenia JG powstał jak pisał sam Kordecki z "podszeptu" królowej. Ot dwór wykorzystał to, że klasztor dla rzymskich-katolików był świętością i że od oblężenia odstąpiono i powoływał się na tą obronę (a nie na przykład na postawę Gdańska czy Zamościa) we własnym celu.
Przecież tak jak pisałem wcześniej, czy ktoś poza Kądziołkiem szedł na odsiecz JG, czy Gdańsk, Zamość czy inni w późniejszym okresie powoływali się działając zbrojnie na to stało się pod JG? Nie...

No, a August II i III przed objęciu tronu w RON byli luteranami...
Przecież z zacytowanego przez ciebie tekstu wyraźnie wynika - że Kitowicz płacze, że w Polsce i Litwie najwięcej przybywa Niemców Protestantów!!! Gdzie ty tu masz o losie Polaków ewangelików? Przecież August II i III pochodzili z kraju będącego niemal w całości protestanckiego - więc i żołnierze i doradcy (politycy) stamtąd byli tego wyznania. Facet napisał pewnie o J.J. Flemmingu czy Henryku von Brühl, a nie o sytuacji polskich ewangelików.

Militarne znaczenie?

"Dla nikogo jednak przybycie jego [szwedzkiego króla] nie było milsze niż dla innowierców, a już najbardziej dla tych spośród nich, których dotknęła ariańska zaraza. [...] Dając wyraz swojej radości, powitali Karola uroczystym panegirykiem, który kazali wydrukować w Lesznie, żeby wieść o tym szerzej się rozeszła."

A nie zachowała się przypadkiem pełna lista nazwisk szlachty, która pod Ujściem oddała w ręce szwedzkie Wielkopolski? Analizował ją ktoś pod kątem jej wyznania? Wiadomo, że akt ten podpisało ledwie 500 szlachciców na ponad 10 000 tys. zgromadzonej tam szlachty. Warto by było sprawdzić, kto (jakie wyznanie) tam przodował.

Jemu bym zbytnio nie wierzył. Cytując fragment zlinkowanego tekstu:

Nie mogli, czy po prostu nie chcieli?

„Wszyscy tedy katolickiej wiary ludzie byli i są kont[ent] z tej króla [Jana III Sobieskiego], pana naszego rezolucyjej, oprócz lutrów i kalwinów, bo oni tę wojnę za swoję mieli i Pana Boga prosili, żeby Turcy zwyciężyli, mówić to in rem [na korzyść] ich (mówią) ujmując się za opersyją Tekielego i wszystkich dysydentów. Byłem wtenczas we Gdańsku; to Pana Boga proszono po zborach, żeby dał zwycięstwo Turkom nad cesarzem.”

I dalej opisuje scenę z gospody, gdzie Niemcy-niekatolicy rozmawiali o wojnie. Jeden z nich miał rzec:

„'Ej, dajże Boże, żeby tam pod Wiedniem katolicka krew takimi strumieniami płynęła jak ta woda'. Rzecze drugi 'Nadzieja w Bogu' […] Aż oni znowu mówią na króla [Jana III Sobieskiego] te słowa 'Ale ta świnia karmna , po co on tam poszedł? Co tam po nim było? Bodajże tam obadwa z cesarzem doczekali kajdankami brzękać!'”

Tak, ale królowa nie miała wpływu na tekst uniwersału hetmańskiego. Żeby było jasne - oczywiście, że sprawa Jasnej Góry jest przesadzona, ale nie można też mówić, że nie miała wpływu, skoro na jej przykład powoływało się wojsko koronne bez "podszeptu" królowej.

Co z tego, że płacze? Opisuje rzeczywistość.

"Czwarta wiara - luterska, piąta - kalwińska. Tych dwóch wiar jest dosyć znaczna liczba po miastach i miasteczkach wielkopolskich, mianowicie nad granicą szląską, bradeburską i w Prusach. Jest dosyć familij szlacheckich lutrów i kalwinów, osobliwie w Wielkiej Polszcze i w Litwie, a oprócz tego znajdują się w Krakowskiem, Sendomirskiem i Lubelskiem. Po niektórych miastach mieli pod panowaniem Augusta III swoje kościoły i oratoria, jako też szkoły dla swojej młodzieży. Nie mieli jednak liberum exercitium obrządków swoich, prócz w jednym Lesznie w Wielkiej Polszcze i w drugiej Wschowie, w których dwóch miastach większa połowa mieszczan składa się z dysydentów. W Lesznie lutrzy i kalwini mają swoje kościoły. Miasto Wschowa z dawnych praw swoich nie przyjmuje dotąd żadnego kalwina. Sami tylko są lutrzy i katolicy. Mieli także lutrzy i kalwini po wielu wsiach i miastach kościoły, tak z dawna prawami polskimi pozwolone, jako też podczas rewolucji szwedzkich przy protekcji tych monarchów jako dysydentów powystawiane, które niektórzy panowie polscy katolickiego wyznania odbierali im za dekretami trybunalskimi albo też gwałtowną mocą wywracali".

Generalnie myślę, że oceniając procent czy ilość szlachty po stronie szwedzkiej można skupić się na Małopolsce (z Lubelskim, ale bez Ukrainy) i Wielkopolsce (Mazowsze, Litwę (a w 1655-1666 r. to już tylko Żmudź) - raczej można pominąć, bo to raczej tereny pod względem wyznaniowym mało reprezentatywne dla reszty kraju.