Masz ze mną coś wspólnego.

Za niedługo powiesz, że uderzając twoją głową o silnik samochodu zachęcam cię do poznania jego złożonej budowy.

To żyjesz w raju dla nauczycieli, albo wmawianie uczniom, że rozlicza się nauczycieli z wyników testów to była szkolna taktyka motywacyjna w Gimnazjum nr 1 w Kartuzach.

Jeśli ktoś ma problemy w nauce ale przynajmniej się stara to jeszcze pół biedy.Najgorsi są tacy którzy się nie uczą a jeszcze przeszkadzają i lekceważą nauczyciela.Mają same pały a na koniec i tak jakoś fuksem ich przepuszczają chyba tylko po to żeby pozbyć się problemu.Powinno być tak jak mówił Giertych czyli 0 tolerancji.Jak wychodzi 1 na koniec to nie przechodzisz i koniec lub ewentualnie zdajesz egzamin poprawkowy.

Dobre były stare sprawdzone metody czyli klęczenie na grochu w kącie czy wykręcanie uszu ale to już by nie przeszło bo mamusie i tatusiowie zaczeli by protestować że maltretuje się ich "grzeczne i spokojne" dzieci.

Dlatego na zajęciach z dydaktyki uczy się nie tylko pracy z uczniem słabym, ale i temperowania ucznia zbyt ambitnego.

Tak. Uczeń, który się wyrywa, który wszystko wie, albo - jak w Waszym przypadku - wydaje mu się, że wie lepiej od nauczyciela, jest takim samym problemem jak uczeń przeszkadzający w prowadzeniu zajęć. Podważa autorytet nauczyciela, ciągle wymaga skupienia na sobie uwagi nauczyciela poprzez wychwalanie się własną wiedzą itd. A nauczyciel ma pracować z całą klasą, nie tylko z jednym. A jak jeden już coś wie, to niech siedzi cicho i pozwoli nauczyć tego innych.

Na początku piszesz, że jesteś "gimbusem" tylko ze względu na wiek, nie ze względu na umysł. Rozczaruję Cię - używanie słowa "gimbus" i tekst "czekam na hejt" dobitnie pokazują, że to nie tylko wiek. smile.gif

Bajki, Danielu, piszecie, albo tematu nie rozumiecie    Ot co.

Powiedzmy sobie szczerze. Autorytet jest rzeczą, którą się ma, albo nie ma. Jeżeli jakieś uwagi ucznia powodują, że w przekonaniu nauczyciela uczeń podważa jego autorytet, to nauczyciel jest w wielkim błędzie. On tego autorytetu już dawno nie ma.

"la guerre est fini"

Środowiska, chciałeś rzec? smile.gif

Po prostu broni uparcie swego stanowiska, to nie grzech.

elchullogrande:



A to jakaś nowość. Najwidoczniej na inne zajęcia z dydaktyki chodziliśmy.



Powiedzmy sobie szczerze. Autorytet jest rzeczą, którą się ma, albo nie ma. Jeżeli jakieś uwagi ucznia powodują, że w przekonaniu nauczyciela uczeń podważa jego autorytet, to nauczyciel jest w wielkim błędzie. On tego autorytetu już dawno nie ma.

Bajki, Danielu, piszecie, albo tematu nie rozumiecie rolleyes.gif  Ot co.

U mnie to było tak że tym którym wychodziło 1 na koniec nauczycielka mówiła czego mają się nauczyć na 2.

Nie wiem, jakoś u mnie się nie zdarzyło, żeby ktoś w nauczyciela rzucał krzesłem, chyba uczysz w szkole specjalnej. Całą lekcje powtarzasz ciekawostkę? Nie rozumiesz chyba słowa"zachęcić". Za niedługo powiesz, że uderzając twoją głową o silnik samochodu zachęcam cię do poznania jego złożonej budowy. Z pewnością. Zachęcanie to dla ciebie powtarzanie tego samego w kółko cały dzień?

Gadanie o autorytecie. Super. A co, gdy - jak wspominałem - uczeń w klasie pierwszej (czyli taki, KTÓRY NIE ZNA JESZCZE NAUCZYCIELI, WIĘC CIĘŻKO ZARZUCIĆ NAUCZYCIELOWI, ŻE NIE UMIAŁ WZBUDZIĆ SZACUNKU W CIĄGU TRZECH JEDNOSTEK LEKCYJNYCH) zaczyna gadać do nauczycielki per Ty, wyzywa ją wulgarnymi słowami i rzuca krzesłem? Co, kiedy uczeń podczas pracy klasowej rzuca we mnie sprawdzianem krzycząc, że przeze mnie nie zda, bo go źle nauczyłem? Podczas, gdy cała klasa spokojnie pisze i go zdaje. To co, winą nauczycieli jest, że ten debil ich nie szanuje, tak?
Jestem pod coraz większym wrażeniem.

Och, jak dobrze Danielu, że wcześniej powiedziałeś to, co teraz wykrzykujesz przez caps lock .
Mnie pytasz? Ty jesteś pedagogiem, do matki, do dyrektora z gnojkiem.

A na poważnie - na obu wymienionych przeze mnie uczelniach było o tym, że nie może być tak, że uczeń zdolny dominuje na lekcji. Nawet, jeśli rzeczywiście wie w jakimś temacie więcej od nauczyciela - nauczyciel przecież nie może pozwolić na to, by pokazać, że wie mniej od ucznia. Dalej - na lekcji mam grupę uczniów, z którymi muszę pracować i przekazywać im pewną wiedzę. Nie mogę więc ograniczać się do odpowiadania na wybiegające poza program pytania ucznia zdolnego i zainteresowanego. Bo to, co interesuje jego może kompletnie nie interesować reszty klasy, a także wdając się z nim w dyskusje - nawet, jeśli będą one dla mnie bardzo ciekawe - zaniedbuję resztę klasy, która ma wszakże otrzymać ode mnie porcję wiedzy i pragnie, bym zrealizował cele lekcji.

A u mnie jest tak, że jak uczeń ma same pały, to jest to mój problem, bo mogłem mu tylu nie wstawiać. A uczeń zdać musi, bo jak nie zda, to będzie mniej uczniów w klasie. A nie możemy sobie pozwolić na to, żeby mało uczniów było, bo mamy ich tylko 90 w całej szkole.
No i - jak taki Darek ma u mnie z WOS-u dwie jedynki, przychodzi koniec semestru, trzeba mu ocenę wystawić. To co mam zrobić? Trzech ich w domu jest, matka nie wiadomo, gdzie, ojciec ciągle pijany, krowy, świnie, kilka hektarów ziemi - wszystko na głowie trzech chłopaków, którzy jeszcze w szkole są. To będę utrudniał mu życie i skończenie szkoły, bo nie zna klasyfikacji grup społecznych i nie potrafi scharakteryzować społeczeństwa postindustrialnego? No bez jaj. Niech ma te 2.

Było coś o zainteresowaniach. Że nauczyciel nie zna się na przedmiocie swym, bądź nie jest nim zainteresowany. Ja np. znam się na historii i interesuję się nią. Jest wśród nas ktoś, kogo interesują dosłownie wszystkie epoki i wszystkie zdarzenia? Nie ma. Dlatego, kiedy mówię o średniowieczu i okresie po drugiej wojnie światowej, to mówię o czymś, co mnie interesuje. A jak mówię o rozbiorach Polski i II wojnie światowej, to nie jestem w stanie udawać, że mnie ten dział interesuje i po prostu prowadzę normalną lekcję. Znaczy, nie prowadzę normalnej. Bo nie w każdej szkole da się prowadzić normalną lekcję, co oczywiście jest winą nauczycieli, bo jak już ustaliliśmy, kiedy uczeń atakuje nauczyciela, to jest to wina tego drugiego, bo na to pozwolił.

Ależ to kolejna oczywistość. Ja nie jestem historykiem (chociaż cały czas się zastanawiam czy jednak nie zrobić tych dwóch lat mgr), niemniej chyba wszyscy się zgodzimy, że szczegóły, daty poszczególnych pomniejszych wydarzeń po jakimś czasie z głowy wypadają, jest to przecież naturalne. W moim przypadku, gdyby była taka konieczność, na zupełnie innym poziomie szczegółu byłbym w stanie przeprowadzić zajęcia z prehistorii czy historii starożytnej a na zupełnie innym z historii nowożytnej. Natomiast jedyne co musi zostać oprócz oczywiście podstawowej faktografii (można się spierać jak rozumiemy tę podstawową faktografię) to aparat pojęciowy i rozumienie związków przyczynowo-skutkowych. I to od nauczyciela należy bezwzględnie wymagać.

Uporządkuj wydarzenia w kolejności chronologicznej:
a. Pierwszy lot załogowy w kosmos b. wojna Jom Kippur c. rewolucja islamska w Iranie
d.  powstanie państwa Izrael  e. wojna koreańska.

Ci trzej nauczyciele autorytet posiadali.

"A po co ty tego ucznia o datę pytasz? Data jest w podręczniku, będzie trzeba, to się sprawdzi datę",

prof. Burda