W pierwszych latach istnienia USA związek polityczny pomiędzy jego poszczególnymi częściami składowymi był nader luźny. Zacieśniło go dopiero uchwalenie w 1787 r. amerykańskiej konstytucji. Ale co by było, 13 dawnych brytyjskich kolonii nie dogadało się w sprawie ustroju związku politycznego który tworzyły i USA parę lat po wojnie o niepodległość by się rozpadły, tak jak to było potem z niektórymi młodymi państwami latynoskimi: Stanami Zjednoczonymi Ameryki Środkowej czy Wielką Kolumbią? Może nie w takim stopniu, że każda z kolonii poszłaby swoją drogą, ale powiedzmy że wykształciłyby się 3-4 różne państwa północno-amerykańskie (np. jedno  państwo mogłyby stworzyć stany Nowej Anglii, drugie - stany głębokiego południa czyli Georgia i obie Karoliny itd.). Jak by to wpłynęło na dalszą historię Ameryki Północnej i Świata?

Chyba najbardziej naturalny byłby podział na północ-południe, bo to od początku ciążyło. Czyli, nazwijmy to, od początku mamy USA i CSA. Ekspansja byłaby wolniejsza.

A być może do Luizjany w 1815 udaliby się bonapartyści. Nowa fala emigracji powinna pozwolić na utrzymanie tego państwa, choć oczywiście nie w granicach z 1803.

Co więcej, gdyby USA się rozpadły, to wzrastają szanse Tecumseha i innych wodzów indiańskich z ziem między Appalachami a Missisipi, że zdołają przy pomocy Brytyjczyków wywalczyć suwerenne indiańskie państwa na tym obszarze.

A czy kiedy Zjednoczone Królestwo walczyło przeciwko dwóm republikom burskim na południu Afryki - to po to aby udzielić pomocy w wywalczeniu suwerennych państw dla Bantu i Zulusów?

Co do Luizjany, to są trzy możliwe scenariusze jej przyszłości: albo dalej będą tam gospodarować Francuzi, albo zostaną w toku następnych wojen napoleońskich wyparci przez Brytyjczyków, którzy mogą ich zastąpić - i wtedy Luizjana będzie wraz Oregonem takim przedłużeniem Kanady, albo oddać ją na Kongresie Wiedeńskim Hiszpanom, którzy władali nią w latach 1762-1801 - i wtedy Luizjana stanie się przedłużeniem Meksyku. W przypadku gdyby nadal była kolonią francuską albo brytyjską, raczej wykluczone, by podbiło ją któreś z państw amerykańskich.

Luizjana była stracona dla Francuzów i Bonaparte o tym wiedział, tylko dobra wola kolonistów sprawiła, że coś tam za to zapłacili. Bonaparte cieszył się że cokolwiek zarobił, ale najważniejsze było to, że w perspektywie mogli się o to pożreć koloniści z Anglikami a nie Francuzami. Były silne głosy, żeby poprzeć Anglię a Luizjanę i co im pasuje odebrać sobie siłą, praktycznie za darmo.

Trudno sobie wyobrazić "Stany-Nie zjednoczone", prędzej wydaje mi się, że przypominałoby to sytuację z Niemiec lub Włoch i państewek, bardzo bliskich kulturowo które w każdej chwili mogą się zjednoczyć. Doszedł aspekt współpracy i obrony przed wspólnym wrogiem - Wielką Brytanią, która pieczętowała "przyjaźń".

utworzenie buforowego państwa indiańskiego w rejonie Wielkich Jezior było jednym z celów Brytyjczyków podczas wojny z lat 1812-1815, a i wcześniej wspierali Tecumseha (co było casus belli dla Amerykanów).

Południe wpadło w pułapkę rozwojową - skupione na wspieranym niewolnictwem rolnictwie, pozbawione przemysłu, nie przyciągało imigrantów. Właściwie Historia USA do Wojny Secesyjnej to pełzająca deklasacja Dixielandu - u progu niepodległości dominacja, w momencie, gdy Lincoln został prezydentem, smętna pipidówka.

Wystarczająca, żeby Brytyjczycy dali Amerykanom po łapach przy próbie zajęcia Kanady - i to mimo że gros sił mieli zaangażowany gdzie indziej (w Europie, Indiach, na Karaibach).

W przypadku gdyby istniało dwa albo więcej państw anglosaskich na wschód od Missisipi to "odebranie siłą" jest wykluczone. Na zakup też żadne by nie miało środków, a wracając do "odebrania siłą" to nie żartujmy - na początku XIX w. USA nie miały jeszcze żadnego podbicia do mocarstw europejskich.

No wrogiem to Wlk. Brytania byłaby co najwyżej dla stanów północnych, bo to one graniczyły z Kanadą, poza tym ewentualne zjednoczenie z czasem coraz bardziej utrudniałyby różnice ekonomiczne między Południem i Północą, a zwłaszcza kwestia niewolnictwa. Bez wojny secesyjnej mogłoby przetrwać na Południu aż do początku XX w.