Powiem tak:
wie kolega ile czasu zajmuje, przygotowanie jednego pułku rakiet balistycznych z zerowej gotowości do najwyższego?

Różnica ta był istotna jeśli rakieta była napędzaną paliwem ciekłym które nie może długo leżeć w zbiornikach ponieważ przepali je, przygotowanie takiej rakiety trwało od godziny do nawet 3 godzin i (...) Wraz z pojawieniem się paliwa stałego, rakieta mogła być odpalana, o tak od zachcianki po kilku minutach przygotowań.

Rosjanie sądzili, że uda sie im ukryć rakiety przed satelitami i samolotami zwiadowczymi i wprowadzili ruchome wyrzutnie strategiczne które przy obecnych możliwościach Sił Zbrojny USA jest błędnym założeniem.

I tu jest właśnie ta różnica, amerykanie wiedzą już od dawna gdzie jest każdy Rosyjski pocisk czy też okręt podwodny,

Przedstawiasz tutaj sytuację idealną, której raczej nie da się osiągnąć. Wystarczy, że dobrze zamaskowany Topol wjedzie w gesty las i juz jest bardzo trudny do śledzenia nie wspominając juz o wykryciu. Poza tym czy kilka (kilkanascie?) satelitów podoła  śledzeniu wszystkich mobilnych Topoli i Topoli-M non stop....

Co do zanurzonych okrętów podwodnych: Na pewno takich informacji Amerykanie nie mają z kosmosu.

Śledzenie samobieżnych zestawów z rakietami balistycznymi nie polega wyłącznie na optycznej obserwacji. Śledzić można go również i w lesie i to przy zachmurzonym niebie dzięki np. bardzo czułym kamerom termowizyjnym, namierzać sygnały radiowe itd.

Ale za to, ich koncentracja w dwóch bazach powoduje, to, że jak USA zechcą zaatakować Rosją z jakiegoś powodu, to zniszczenie tych wyrzutni będzie najprostszym zadaniem na takiej wojnie..