|
|
Germanizacja Pomorza Zachodniego
|
|
|
|
Co do zachodnich granic Pomorza we wczesnym średniowieczu cytuję sam siebie:
QUOTE bieg granicy plemiennej wielecko-pomorskiej.
Aby kwestię wyjaśnić całościwo i detalicznie podaję co następuje : prowadząc wywód chronologicznie należy zacząć od Ibrahima ibn Jakuba który podczas pobytu w Magdeburgu w roku 965 zanotował że mieszkające na północny zachód od kraju Mieszka plemię Weletaba walczy z naszym księciem a posiada wielki gród portowy nad morzem. Następnie mnich Widukind - piszący swą kronikę saską około roku 970 zanotował że w roku 968 cesarz Otto I na wieść o zwycięstwie Mieszka I nad Wolinianami i śmierci pozostającego na usługach tychże grafa Wichmana w roku poprzednim (powiadomił go o victorii jak wiadomo sam Mieszko przesyłając cesarzowi do Italii także miecz grafa) nakazał administratorom pogranicza wieleckiego kontynuować akcję Mieszka i uderzyć na Redarów. Jak notuje Thietmar - w roku 1007 do króla Henryka przybyło ze skarga na księcia Bolesława poselstwo od Jaromira czeskiego, Luciców i z miasta Livini (czyli jak się powszechnie przyjmuje z Wolina). To wszystko oczywiście jeszcze granicy pomorsko - wieleckiej nie określa ale stanowi wystarczający, domknięty, logiczny krąg poszlak wskazujących po pierwsze na sojusz Wolina i Związku Lucickiego oraz na przynależność plemienną Wolinian do Wieletów sensu largo. Przejdźmy dalej - piszący około roku 1070 Adam z Bremy podał bardzo obszerny i szczegółowy opis Słowiańszczyzny zachodniej. Po wyliczeniu ludów obodryckich w tym zaś Obodrytów właściwych czyli Reregów, Wagrów, Połabian, Warnów, (G)linian, Chyczan Czerezpienian (te ostatnie ludy po upadku związku lucickiego w roku 1057 zostały włączone w skład regnum obodryckiego) autor wylicz już za Pianą aż po Odrę Dołęczan Redarów Hawelan Doszan Lubuszan (Lebuzzi) Wolinian (Wilini) Stodoran (jako odłam Hawelan). Jak podaje Adam z Bremy " za Lucicami którzy występują tez jako Wilcy (Wieleci) płynie rzeka Odra. W jej ujściu ulokowane jest miasto Jumne (wolin)" Autor podaje przy tym że w miejscu tym Odra rozgranicza Luciców od Pomorzan. W innym miejscu autor podaje że Lucicami (sensu stricto) są Redarowie Dołęczanie Chyżanie i Czerezpienianie. Kilkadziesiąt lat później apostoł Pomorza Otton z Bambergu osobiście zanotował (w jednym ze swych listów) że w czasie pierwszej swej misji czyli w roku 1124 nawrócił Pomorzan i niektóre miasta lucickie. Jak wiadomo podczas tej misji Otton nawracał mieszkańców grodów takich jak Pyrzyce, Kołobrzeg, Białogard, Kamień Pomorski oraz w ujściu Odry Szczecin Gardziec i Wolin - te ostatnie trzy grody tworzyły jedną całość polityczną pod wodzą Szczecina. Nie ulega wątpliwości że grodami lucickimi były w tym zestawieniu nie Kołobrzeg Białogard czy Pyrzyce ale właśnie Szczecin i Wolin. Potwierdza to bulla papieża Innocentego II z 4 czerwca roku 1133 dla arcybiskupa magdeburskiego Norberta - oddająca mu we władanie likwidowaną archidiecezję gnieźnieńską. Z bulli tej wynika że Norbertowi podporządkowano inter Albiam et Oderam Stetin et Lubus ultra Oderam Pomerania, Poztnan, Gnezen, Craco, Vuartislau, Cruciwiz, Masouia et Loadilaensis. Bulla przedstawia strukturę diecezjalną Polski ukształtowaną w czasie legacji Idziego w roku 1123, która jednak na skutek przeszkód politycznych nie utrzymała się. Decyzja o likwidacji archidiecezji gnieźnieńskiej została już w roku 1136 uchylona w całości Z kolei biskupstwo szczecińskie za Odrą i pomorskie przed Odrą połączono najpóźniej w roku 1140 w jedną diecezję wolińską pod administracją Wojciecha (kapelana Ottona z Bambergu) Podobnie nie utrzymała się osobna diecezja włocławska (najpewniej dla terenów podbojów planowanych w Prusach) podzielona pomiędzy Płock i Kruszwicę może około 1157 roku. reasumując jasnym jest że terytoria Wolina oraz Szczecina etnicznie pomorskie nie były. Jako pierwszy zasięg Pomorza po obu stronach Odry notuje dopiero w drugiej połowie XII wieku żywociarz Ottona Herbord ale to już czasy funkcjonowania ukształtowanego około lat 1120 -1140 księstwa zachodniopomorskiego pod władaniem Warcisława jego brata Racibora i synów Warcisława Bogusława I i Kazimierza I (lucickiego)
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(Alexander Malinowski @ 13/09/2011, 0:50) Nie przesadzałbym z tą wczesną germanizacją Gryfitów. Jakiej narodowości był np. Eryk Pomorski?
A skąd wiadomo, że wczesna granica Pomorza była na Warcie i Noteci?
Chciałbym zwrócić uwagę, że na prawym brzegu Odry mieszkali Wolinianie, którzy nie należeli do Pomorza. Granica morska Pomorza zaczynała się gdzieś od Kołobrzegu. Z kolei w XII wieku Pomorze podbiło kraj Wieletów z Odrą. Wynika z tego, że Odra jako granica Pomorza nigdy nie funkcjonowała.
Nie sądze by ktokowliek tu przesadzał. Zwyczajnie nie istnieją źródła potwierdzające znajomość rodzimej mowy wśród tej dynastii dla XV czy XVI wieku.
Zacznijmy od tego, że cały termin Pomorze wziął najpewniej swe źródło w dobie ekspansji dynastii piastowskiej która narzucała/iła rozproszonym plemionom swą władzę. Zachodnia granica państwa Polan we wczesnym średniowieczu nie jest znana dokładnie ze źródeł. Hipotezy o wczesnym wejściu w posiadanie Lubusza, podbiciu Szczecina, wyspy Wolin nie są udokumentowane w źródłach pisanych. Obecnie profesor Rymar przyjmuje, iż Mieszko I nie zajął Ziemi Lubuskiej. Podobne głosy pojawiały się odnośnie Wolina.
Jeśli chodzi o zgrupowania plemienne - tu jeszcze więcej jest niścisłości. Najpewniej jednak Wolin i Szczecin czy Kamień nigdy nie należały do tego samego plemienia co Kołobrzeg. Tak przynajmniej twierdził Kazimierz Ślaski.
Wiekszość historyków i archeologów byla zdania, że pierwotne pogranicze polsko-pomorskie nie przebiegało idealnie wzdłuż Noteci na całej długości tej rzeki. Część historyków jak Labuda, Natanson-Leski, a także filologów ze ścisłego Pomorza plemiennego wyłączała obszar kasztelanii świeckiej, oraz, przynajmniej częściowo, Krajny.
Ten post był edytowany przez MazurPruski: 17/10/2011, 15:04
|
|
|
|
|
|
|
|
Ciekawe opracowanie dot. historii Słowińców - ostatniej słowiańsko-lechickiej grupy autochtonów Pomorza Zachodniego. Mimo bycia w końcowej fazie germanizacji starsi przedstawiciele tej grupy zachowali resztki odrębności do II wojny światowej. Niemniej skomplikowane były ich dzieje powojenne. Większość ich potomków została wysiedlona za Odrę i żyje dziś w zachodnich Niemczech (okolice Hamburga). W końcowym rozdziale są opisane losy kilku rodów aż do czasów współczesnych. Niektórzy do dziś utrzymują związki z Polską. http://etnologia.amu.edu.pl/publikacja/od-...logii-historii/
Ten post był edytowany przez Lugal: 17/03/2022, 23:46
|
|
|
|
|
|
|
|
Wypada wspomnieć o ogromnym ubytku ludności na Pomorzu Zach. w czasie Wojny 30-letniej. Około 70%. Napływ osadników po wojnie rzecz jasna nie mógł postępować z Polski, która właśnie traciła 40% ludności w czasie wojen 1648-1660.
|
|
|
|
|
|
|
Władysław Polak
|
|
|
II ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 62 |
|
Nr użytkownika: 105.867 |
|
|
|
W³adys³aw |
|
|
|
|
Polecam zajrzeć do (dostępnego w sieci) ,,Atlasu dziejów Pomorza i jego mieszkańców - Kaszubów" Jana Mordawskiego. Znajduje się tam kilka map ukazujących przebieg germanizacji oraz nie mniej ciekawych odnośnie tego jak obecnie wygląda sytuacja języka kaszubskiego i kaszubskiego poczucia tożsamości.
Ten post był edytowany przez Władysław Polak: 30/03/2022, 19:37
|
|
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|