|
|
Motoryzacja Cywilna Wczesnego Zsrr, aspekty formalno-prawne
|
|
|
|
Przystąpiłem do intensywnego uprawiania ulubionego sporu zimowego, czyli klejenia modeli plastikowych. Tym razem zamiast pojazdów wojskowych z lat 30-tych i 40-tych postanowiłem dołączyć do kolekcji trochę samochodów z tej samej epoki, ale w wersjach cywilnych. Kleję sobie parę różnych wersji Gazów i tak sobie rozmyślam konstatując, że właściwie nie wiem, jak wyglądał rynek pojazdów cywilnych w epoce Stalina. Zdobyć informacje techniczne nie jest trudno, ilość typów była jak wiadomo mocno ograniczona, a punktem wyjścia praktycznie każdego była licencja zagraniczna. Produkowano przede wszystkim ciężarówki, mniejszą wagę przywiązując do samochodów osobowych. Ale kiedy już wyprodukowano, jak była konkretnie droga do klienta? Klient był oczywiście głownie "uspołeczniony", ale kto i w jakim zakresie decydował, jaki typ i jaką ilość pojazdów i u kogo zakupić. I czy przedsiębiorstwo (czyli konkretnie np. kierownik zaopatrzenia) po prostu kupował, wybierając z tego, co dostępne, czy musiał mieć "przydział" z ministerstwa. Jak wyglądał rynek samochodów osobowych i motocykli? Wiadomo, że nawet dygnitarze nie miewali samochodów prywatnych, ale służbowe. O ile pamiętam z dzieciństwa czytankę o Miczurinie, uczony za swoje zasługi dostał samochód. Ale czy na własność, czy tylko w użytkowanie? Czy w kraju wielkich państwowych fabryk, kołchozów i sowchozów można było mieć prywatną ciężarówkę? Zaznaczam, że chodzi mi o okres mniej więcej 1922-1953
|
|
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|