Mam może nieco inne zdanie co do niektórych szczegółów, ale generalnie zgadzam się z Tobą jak najbardziej w kwestii bardzo prawdopodobnej obecności zarówno R1a-M417 (czy też nawet R1a-M198) jak i R1b-L23 (i prawdopodobnie niektórych wcześniej wyodrębnionych linii R1b) w populacji posługującej się PIE, choć moim zdaniem dotyczy to przede wszystkim tzw. późnego etapu rozwoju PIE (Late PIE), czyli już po oddzieleniu się gałęzi anatolijskiej i tocharskiej (a przed podziałem na pozostałe podrodziny w ramach IE), natomiast sytuacja dotycząca wcześniejszych etapów, a mianowicie Archaic PIE (czyli dialekt proto-indohetycki, poprzedzający oddzielenie się gałęzi anatolijskiej) oraz Early PIE (czyli dialekt używany przed oddzieleniem się gałęzi tocharskiej), nie jest moim zdaniem zbyt jasna i potrzeba nam więcej wyników aDNA, żeby się jako tako przybliżyć do zrozumienia procesu ewolucji PIE. Jest według mnie na przykład całkiem możliwe, że te wcześniejsze etapy przebiegały bez udziału jednej z tych dwóch haplogrup (przy czym stawiałbym raczej na pierwotny udział R1b, choć jest to wciąż sprawa bardzo dyskusyjna, głównie ze względu na kwestię tocharską) ...

Po przebadaniu autosomów dałoby się też stwierdzić, czy byli bliżej spokrewnieni np. z Jamowcami i Afanasjewem, czy też może np. z Andronowem i Sintasztą.

Apropos kwestii tocharskiej i obecności R1a-M198 wśród PIE to o ile dobrze się orientuję, te mumie z R1a znalezione w Xiaohe przetestowano dotąd tylko na obecność SNP M198 (wynik pozytywny) oraz Z93 (wynik negatywny). Nie wiadomo natomiast, czy należeli do M417+.

Dodam jeszcze, że chociaż są pewne wątpliwości co do ich przynależności etnicznej, to jednak z tego co wiem indoeuropejskość i tocharskość tych mumii nie była praktycznie kwestionowana do czasu, gdy przebadano ich Y-DNA i pewnym entuzjastom hipotezy o Tocharach z R1b nie spodobało się, że mumie okazały się być nosicielami R1a.

Myślę, że przebadanie auDNA tych mumii mogłoby rozwiać wątpliwości, czy była to populacja spokrewniona ze stepową ludnością PIE czy nie. Po przebadaniu autosomów dałoby się też stwierdzić, czy byli bliżej spokrewnieni np. z Jamowcami i Afanasjewem, czy też może np. z Andronowem i Sintasztą.

Michale, centralne języki indoeuropejskie z modelu falowego Schmidta to dialekty najstarszej, praindoeuropejskiej warstwy językowej. Położona w samym środku słowiańszczyzna nigdy się nie wyodrębniła, gdyż nie zawiera nieindoeuropejskiego substratu, ale stanowi niejako kontinuum praindoeuropejskiego stanu językowego.

Zwróć jednak uwagę, że języki germańskie, italo-celtyckie i greka to obrzeża, zaś anatolijskie i tocharskie - dalekie peryferie praindoeuropejskiej wspólnoty językowej, podczas gdy centrum zdominowane jest przez języki bałoto-słowiańskie, ewentualnie - w szerszym ujęciu - indosłowiańskie, które najlepiej korelują z rozmieszczeniem R1a.

Co bardziej definiuje język, kulturę i tradycję niż rodzina, wspólnota, która składa się ze spokrewnionych ze sobą osób?

Przecież ludzie nie skaczą sobie od kultury do kultur, od języka do języka i od tradycji do tradycji.

Wystarczy popatrzeć na przykład Polski gdzie pomimo represji i silnie rozbudowanego systemu indoktrynacji jeszcze do XVI wieku zachowała się wiara w starych bogów, a chrześcijaństwo udało się wprowadzić tylko dzięki dużej plastyczności tej religii i wchłonięciu przez nią elementów starej wiary.

Michale, jest oczywiście prawdą, że model falowy Schmidta jest stary, ale i tak jest młodszy od drzewa genealogicznego Schleichera, którego permutacjami są wszelakie, ukazujące się do dziś drzewa genealogiczne. Schleicher opublikował swoje drzewo w 1871, a Schmidt swoją falę - w 1872 roku. 

Model fali nigdy nie wyparł drzewa genealogicznego, tak samo jak drzewo nigdy nie wyparło fali.

Z obu koncepcji korzystali wybitni językoznawcy, tacy jak np. Zbigniew Gołąb i Tadeusz Milewski.

Michale, wybacz, ale nie są mi znane źródła informacji, które tutaj podajesz.

Przecież podlinkowana przeze mnie mapka przedstawia stan indoeuropejskiego areału językowego na 2-gie tysiąclecie p.n.e.

A generalnie to przecież zwróciłem jedynie uwagę, że R1a lepiej koreluje z najstarszą, indoeuropejską warstwą językową, czyli językami bałto-słowiańskimi, czy nawet szerzej - indosłowiańskimi, z którego to faktu nie wyciągam daleko idących wniosków, a jedynie uważam, że w podobnych dyskusjach nie możemy go ignorować.

A to, że języki bałto-słowiańskie leżą w najstarszej warstwie, jest faktem, na co przedstawiłem wyżej dowody w postaci cytatów z prac Gołąba i Mańczaka.

Drzewo dobrze opisuje rozpad IE tak do odpadnięcia italoceltyckich. Potem zaczyna się problem, bo zaczyna to wyglądać na fragmenty jakiegoś dialektalnego kontinuum rozpadniętego w krótkim czasie - stąd dylematy czy BS są bliżsi Germanom czy Indoirańczykom, Ormianie Grekom czy Indoirańczykom, gdzie właściwie usadzić Albańczyków etc.

Co do BS to oni dziś mogą być względnie najsłabiej pomieszani z nie-IE, ale jakoś pomieszani jednak są - początki to zapewne garczzki sznurowe, czyli krzyżówka nomadów z Jamny i różnych tubylców strefy leśnej.

Ten leśny substrat może być trudny do wykrycia, bo z ceramiki sznurowej zapewne sporo późniejszych rodzin językowych się urodziło, i te wpływy mogą wyglądać jak jakieś IE dziedzictwo obecne w różnych językach.

Drugi problem - "czyści" IE po odejściu BS istnieli sobie spokojnie na tym stepie czas jakiś. Dopiero zwrotne migracje ze wschodu (Kimmerowie?) ich zaorały.