W książce o broni czarnoprochowej autor wspominał o takiej naważce prochu. Według jego interpretacji miało to wynikać ze sporej różnicy kalibru do średnicy kuli. Było to celowe rozwiązanie gdyż proch zostawiał sporo osadów w lufie i żeby nie bawić się w czyszczenie broni w czasie bitwy, zostawiano od razu większy luz. Oczywiście taka nieszczelność powodowała, ze sporo gazów prochowych uciekało bokiem więc stosowano właśnie większą naważkę prochu.

Tak na szybko. Tu pisza, ze w 1632 ktos widzial muszkieterow nie uzywajacych widelek:
http://www.cmhg.gc.ca/cmh/page-31-eng.asp
"A chronicler of 1632 reported having seen a company of Swedish soldiers, and among them were "musketeers armed with the new, very light muskets without forks."

Tu ciekawie o wagomiarach pisze Tomek Rejf:
http://smolensk1633.blogspot.com/2013/11/w...y-muszkiet.html

Jak widać del Aqua postulował muszkiety strzelające kulami o wagomiarze 8 (waga kuli ok 56 g, kaliber broni 21,5-22 mm bo kule były podkalibrowe ). Z kolei w kampanii roku 1626 nasza piechota niemiecka używała kul o wagomiarze 10 (waga kuli ok 45 g, kaliber broni ok 20 mm). Warto zauważyć że w tej kampanii przewidywano również zużycie prochu na poziomie równym wadze kul. To bardzo duży ładunek. Standardowo używa się połowy wagi kuli...

W książce o broni czarnoprochowej autor wspominał o takiej naważce prochu. Według jego interpretacji miało to wynikać ze sporej różnicy kalibru do średnicy kuli. Było to celowe rozwiązanie gdyż proch zostawiał sporo osadów w lufie i żeby nie bawić się w czyszczenie broni w czasie bitwy, zostawiano od razu większy luz. Oczywiście taka nieszczelność powodowała, ze sporo gazów prochowych uciekało bokiem więc stosowano właśnie większą naważkę prochu.

Celowe zwiększanie różnicy między kalibrem kuli a lufy aby pozostało mniej osadów w lufie wydaje mi się głupotą.

Jakkolwiek by nie nazwać G 284 i G 358 z przeprowadzonego badania - są nadzwyczaj ciężkie w stosunku do kalibru,długości lufy i zastosowanego ładunku prochu.

Ostatnio nachodzi mnie pewne pytanie, co waszym zdaniem jest lepsze puffer czy półhak? Porównując celność, zasięg i skuteczność?

Ale nie zmienia to faktu, że przybitki używali i artylerzyści i muszkieterzy. Więc czemu resztki tego czegoś nie zalegały w lufie małokalibrowej?

Armaty ładowano prochem w worku, no to szła przybitka i pocisk. Przybitka zawsze wylatywała z lufy. W lufie mogły pozostać tlące się pozostałości worka.

ramond wiem że masz dużą wiedzę proszę cię daj mi odpowiedź na pytanie :
czym różni się rusznica od arkebuza . tylko nazwą i/lub rodzajem zamka czy czymś zdecydowanie innym ??
proszę o odpowiedź i z góry za nią dziękuje.

PS. nie chodzi mi o średniowieczne rusznice (bez zamków) tylko o te z XVII w.(z zamkami)

Bardziej niż ta postawa szlachty na miasta oddziaływał zwyczjny obskurantyzm, zakaz wprowadzania do produkcji wynalazków (cechy) oraz układy i układziki. Słynna sprawa rusznicy z XVI wieku która widniała jeszcze na liście cechu rusznikarzy zamiast nowoczesnej flinty skałkowej.

Nasi rusznikarze zatrzymali się na rusznicy. A muszkiety i flinty trzeba było sprowadzać z zagranicy : w XVII wieku z Holandii a w XVIII wieku z Prus i Saksonii.

To tylko przykład jak nasze rzemiosło stanelo w miejscu.

Nie pamiętam nazwy książki. Wydaje się mi w jakieś "Historii Gospodarczej Polski" tylko nie pamiętam autora. Cech rusznikarski - może źle go nazwałem może to byli ślusarze? Przecież trzeba było rozwiercić rurę. No ale ktoś dla piechoty typu polskiego te rusznice w RON produkował. Tym bardziej że łatwo dostępne złoża rudy żelaza były.

Cech ten produkował broń palną ale przepisy jego zabraniały innowacji i produkowania innego modelu broni palnej niż zatwierdzony przez ten cech. A że cech od XVI wieku nie zmieniał w tym względzie przepisów rzemieślnik nadal miał obowiązek posiadać umiejętności produkcji rusznicy jeszcze w XVIII wieku. Nie mógł produkować muszkietu lontowego czy kołowego lub flinty skałkowej.

Mówimy o modelu z XVI wieku. Niezmienionym.