Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
Zdarzenia kalendarza
Koronacja Władysława I Łokietka (Publiczne wydarzenie)
piotpal
Data wydarzenia: 20 Styczeń 2006 kończy się 10/11/2025, 23:59 (Powtarzające się wydarzenie)

Grupa: Przyjaciel forum
Postów: 1.255
Dołączył: 16/07/2005, 11:44
* 20 stycznia 1320 - Władysław I Łokietek został koronowany w katedrze na Wawelu na króla Polski. W 1314 r. Łokietek, wykorzystując niezadowolenie ludności z rządów książąt głogowskich, zajął Wielkopolskę. Po opanowaniu dwóch najważniejszych dzielnic Polski mógł już podjąć starania o koronę królewską, a w tych dążeniach popierała go znaczna część społeczeństwa. Odbywający się w 1318 r. w Sulejowie ogólnopolski zjazd dostojników świeckich, duchownych i rycerstwa wystosował do papieża prośbę o zgodę na koronację, podkreślając osobiste zasługi księcia Władysława, „pana naturalnego licznych ziem Królestwa”. Oczekiwano na papieskie przyzwolenie, które w zasadniczy sposób wzmocniłoby pozycję państwa polskiego na scenie międzynarodowej, a szczególnie w konflikcie z Krzyżakami. Mimo dwuznacznej odpowiedzi z Rzymu, skąd uznanie przyszło rok później, 20 stycznia 1320 r. Łokietek koronował się na króla. Uroczystość odbyła się, nie jak do tej pory w Gnieźnie, ale w Krakowie, a katedra na Wawelu stała się odtąd miejscem koronacji polskich monarchów. Koronacja Łokietka, uważana za ostateczny koniec rozbicia dzielnicowego zapoczątkowała nowy okres w dziejach Polski, miała olbrzymie znaczenie dla procesu jednoczenia państwa i wzmacniania władzy centralnej. [Belfer historyk]
1920: urodzil sie Federico Fellini (Publiczne wydarzenie)
Net_Skater
Data wydarzenia: 20 Styczeń 2019 (Zdarzenie jednodniowe)

Grupa: Supermoderator
Postów: 4.753
Dołączył: 26/10/2004, 17:13
Federico Fellini (ur. 20 stycznia 1920 w Rimini nad Adriatykiem, zm. 31 października 1993 w Rzymie) – włoski reżyser i scenarzysta filmowy. Znany ze swojego barokowego, cyrkowego, onirycznego stylu. Uznawany za jednego z najbardziej wpływowych i najważniejszych reżyserów w historii kina, czołowy przedstawiciel europejskiego kina autorskiego, nawiązujący do włoskiego neorealizmu kina lat 40. i 50. XX wieku. Autor La strady, Słodkiego życia, Nocy Cabirii, Amarcord oraz Osiem i pół, uważanego za jego magnum opus.
Jego filmy otrzymały cztery Oscary dla najlepszego filmu zagranicznego (1956, 1957, 1963, 1974). W 1993 otrzymał Oscara honorowego za całokształt twórczości. Przez wiele lat współpracował z nim kompozytor Nino Rota.
Fellini zyskał wcześnie legendarną sławę, uznany za jednego z artystów przełomowych dla sztuki filmowej, zwłaszcza jako autor Osiem i pół. Wymieniany był przez krytykę obok takich twórców jak Orson Welles, Bergman czy Antonioni ze względu na twórczy wkład do stylu dzieła filmowego i nowatorskie rozwiązania, zwłaszcza w zakresie kompozycji (swobodnej, eseistycznej, osnutej wokół motywu wędrówki) i „malarskiego” stosowania koloru. Cenili go inni reżyserzy, a Ingmar Bergman odwiedził go (wraz z aktorką Liv Ullmann) na planie Satyriconu, proponując wspólną realizację filmu o kobietach, do czego jednak nie doszło. Po głośnej premierze Satyriconu amerykańscy hipisi uznali go za „swego”. Jednak w późniejszych latach postawa Felliniego jako niezależnego artysty nie przystawała do gustu nowej, młodzieżowej widowni.
Doceniany był jako wizjoner (budujący bogate plastycznie obrazy świata wysnutego z wyobraźni), ale dostrzegany też jako myśliciel, którego filmy diagnozują rozkład duchowy kultury, a ukazują też (w duchu Junga, lecz i magicznej tradycji), że osoba ludzka może dostąpić ocalającej metamorfozy wewnętrznej. W takim estetycznym i filozoficznym kontekście interpretowane były najważniejsze jego filmy: La strada, Noce Cabirii, Słodkie życie, Osiem i pół, Giulietta i duchy, Satyricon, Rzym, Amarcord, Casanova, aż po – jak testament odczytany – Głos księżyca.
Paradoksalnie, mimo powszechnego uznania coraz trudniej zyskiwał wsparcie, które umożliwiłoby realizację kolejnych obrazów. Ostatnim jego filmem „kasowym” był Amarcord, a późniejsze, przy sporych kosztach produkcji, przynosiły producentom deficyt. Gorzko przeżył porażkę u publiczności Casanovy, którego uważał za swe najpełniejsze artystycznie dzieło. Schyłek życia Felliniego to bezskuteczne poszukiwania funduszy na Boską komedię, film osnuty wokół poematu Dantego.
Federico Fellini zmarł w roku otrzymania Oscara za całokształt twórczości (wskutek udaru mózgu). Niedługo po nim zmarła (na nowotwór płuca) jego żona, Giulietta Masina. Oboje pochowano w Rimini. Po latach (w 2003) w rodzinnym mieście reżysera utworzono poświęcone obojgu muzeum – przy via Clementini 2[potrzebny przypis]. Imię Felliniego nosi też międzynarodowy port lotniczy pod Rimini.
Urodziny
 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej