| |
|
|
 Ahistoryczna nazwa województwa, Wiercza, kraina historyczno-geograficzna
| |
|
|
|
krzysztof.kk
|
| |
|
| Nowicjusz |
|
|
|
| Grupa: Użytkownik |
|
| Postów: 1 |
|
| Nr użytkownika: 96.110 |
|
|
|
|
| |
|
Nie jestem antysemitą i niemcofobem(ba,prababka po kądzieli była Niemką), ale Scheiblerowie, Grohman, Israel Poznański i ziemia łódzka to nie moja historia. Moja tozsamość narodowa to Mieszko i Chrobry, Krzywousty, Łokietek i Ziemia Sieradzka(Wiercza)
Swego czasu wśród historyków panowało przekonanie ,iz wykaz takich grodów jak Kraków,Gniezno,Wrocław,Sieradz,N(u)grada i Ś(i)tnu , opisanych przez al Idrisi jako "sławne stolice , silne centra" , to jakoby jego droga-podróz przez Polskę w roku 1154 z Krakowa do Gniezna. Ja miałem inne zdanie i w 2010 r. napisałem, ze to nie droga ,a prędzej wykaz stolic plemion Wiślan,Polan,Ślęzan,Wierczan i dwóch nieznanych, gdyz ,gdyby to była droga ,to idąc tak niesposób nie wejść na Kalisz ,a przeciez uczony nie wymienia tego grodu. Będąc kartografem-geografem na dworze króla Rogera ,jednego ze spadkobierców po Imperium Romanum,mógł mieć dostęp do map rzymskich, na których była Calisia stolica Neurów Wenedów,ale nie było plemion polskich, gdyz te pojawiły się dopiero w VI-VIII wieku, co potwierdzają badania archeologiczne. Opis Polski przez al Idrisi jest zagadkowy ,wręcz enigmatyczny, tak to wygląda jakby autor swą wiedzę czerpał z dwóch żródeł. Pierwsze, to mapa z okresu przedpiastowskiego,w którym to plemiona lechickie zakończyły swe wędrówki i znalazły miejsca na stałe osadnictwo.Wtedy ujednolicała się ich mowa,obyczaje i wygląd zewnętrzny, a zasadniczym wyróznikiem stawały się dawne ośrodki plemienne,główne grody,stolice plemienne jako silne centra. Tworzył się naród polski, stąd nieprzypadkowe pojawienie się na mapie Krakowa,Gniezna,Wrocławia,Sieradza,N(u)grada i Ś (i)tnu. Drugim żródłem jest opis ,w którym znamienny jest brak waznych grodów z czasów Krzywoustego takich jak: Kalisz,Poznań,Włocławek,Sandomierz ,Głogów,Legnica,czy sama stolica Bolesława III Płock , a przeciez tego okresu ma dotyczyć opis . Wydaje się ,ze al Idrisi opisując Bul... nie musiał opuszczać Sycylii, do starszej mapy dołozył XII-wieczne standardowe opisy miast ówczesnej Europy. Natomiast N(u)grada i Ś(i)tnu to grody,które w XII wieku mogły juz nie istnieć , stąd nigdy nie dowiemy się ,czyimi były stolicami. Tak samo nie dowiemy się co było stolicami plemion : Lendizi,Lunsizi,Thadesi, czy Miloxi.
W 2014 r. przeglądając Wikipedię , ze zdziwieniem odkryłem, iz do Krakowa,Gniezna,Wrocławia,Sieradza dołączono Łęczycę jako N(u)grada i Santok jako Ś(i)tnu. Nie wiem na jakiej podstawie dokonano takiego wpisu .Zastanawiam się ile prawdy z tego dokumentu zostanie dla przyszłych pokoleń? Znałem jeszcze inny oficjalny wykaz tych miast, a mianowicie: Kraków,Gniezno,Wrocław,O,Sieradz,N(u)grada i Ś(i)ntu. To" O" pasowałoby do koncepcji stolic plemiennych jako Opole stolica Opolan. Teraz zamienia się Ś na S w Ś(i)tnu. Zgadzam się,iz Łęczyca jest stosunkowo młodym grodem,zaistniałym dzięki Piastom, ale w tym przypadku nie jest to ta N(u)grada, gdyz, będę się upierał, ze mapa al Idrisi dotyczy Polski predynastycznej.
W XII wieku Łęczyca miała juz swą łacińską nazwę , więc napewno nie była to z nazwy N(u)grada jako Nowy Gród wobec Tumu, ,tak samo jak Wieluń nie był Nowogrodem wobec Rudy, w obu przypadkach odległości są niemal identyczne , coś od 2,5 do 3 km, a wiadomo, ze kazda z tych miejscowości do dzisiaj zachowała swą pierwotną nazwę .Podobno al Idrisi swe dzieło tworzył przez czternaście lat, a więc zaczął w roku 1140 i gdyby nawet rozpoczął od Polski, to w bulli gnieżnieńskiej widnieje Lunciz, czyli juz cztery lata wcześniej. Widać wyrażnie, ze N(u)grada nie ma nic wspólnego z Łęczycą, chyba , ze Lunciz oznacza inną miejscowość. Wielkość Łęczycy w przeciwieństwie do Sieradza budowali sami Piastowie, wybierając to miejsce jako wazny punkt strategiczny , gdy właśnie ze wschodu szło największe zagrozenie dla przyszłego państwa Polan.W tym czasie Wiślanie i Ślęzanie mieli kontakty z obcymi, nielechickimi plemionami ,przez co ,czując zagrozenie musieli budować potęzne grody takie jak Kraków, czy Wrocław. Natomiast plemię nad środkową Wartą mogło czuć się zupełnie bezpiecznie, od północy osłaniane przez Polan, od zachodu przez Ślęzan,od południa przez Wiślan, a od wschodu przez bagna i rozlewiska (oglądałem obraz rosyjskiego malarza z XIX wieku przedstawiający wylew Warty w okolicach Sieradza, ogromna woda, bardziej przypominająca wielkie jeziora mazurskie. Dlatego Sieradz równie stary jak Gniezno i Wrocław nie musiał budować specjalnych fortyfikacji , wystarczał nieduzy zamek, jako miejsce wymiany handlowej i narad starszyzny plemiennej. Plemię nie tworzyło zwartego skupiska, było rozdrobnione,co potwierdzają wioski podsieradzkie wymienione w bulli gnieżnieńskiej papieza Innocentego II z roku 1136. Etnografowie wśród sześciu,śiedmiu grup zasadniczych ludności polskiej wyrózniają Sieradzan( właściwsza nazwa Wierczan lub Warcian), dzieląc ich dodatkowo na grupy wieluńsko-radomszczańską i piotrkowsko-opoczyńską. Według etnografów , cechą charakterystyczną ,obrzędową Sieradzan(Wierczan) było polewanie trunkiem ogniska domowego w nowym miejscu zamieszkania.Toz , ten sam zwyczaj był praktykowany za Attyli wodza Hunów, który zebrał plemiona róznych ludów z Europy Środkowej i Wschodniej ,tworząc potęgę militarną zagrazającą Cesarstwu Rzymskiemu(były tam ludy słowiańskie) . Potwierdza to kronika Nestora , z której dowiadujemy się ,skąd przybyli nasi przodkowie , protoplaści państwa polskiego. Po wielkim triumfie oręza polskiego , jakim była bitwa pod Grunwaldem , rycerstwo z Szadku, czy odległej Brzeżnicy, wszyscy oni uwazali się za Sieradzan. A za kogo mieli się uwazać? Za Wierczan? Przeciez to słowo jako odśrodkowe i decentralistyczne było cenzurowane juz za pierwszych Piastów. Z czasów plemiennych pozostał tylko Sieradz , pradawna Syra , jako spójnik, powrót do korzeni w tym czasie triumfu i chwały. Natomiast Łęczyca swą świetność zawdzięczała walorom strategiczno-obronnym ,tak bardzo brakujących Sieradzowi , dość łatwo niszczonemu przez Tatarów,Czechów,Krzyzaków. Zalety Łęczycy wykorzystali pierwsi Piastowie jednocząc Wierczan i Mazowszan pod władzą arystokracji polańskiej. Z czasem powstała inna grupa etnograficzna, chć bardzo zblizona do tej wyjściowej sieradzkiej, właściwie wierczańskiej. Pojęcie Ziemia Sieradzka jest jak najbardziej naturalne , gdyz wywodzi się od obszaru zajmowanego przez to konkretne plemię, natomiast Ziemia Łęczycka , mimo ,iz godna najwyzszego szacunku jest w tym przypadku czymś sztucznym, bardziej odpowiadająca województwu, na pograniczu wierczańsko-mazowieckim. Jak wspominałem poprzednio, środkową Wartę zamieszkiwało plemię , które podporządkowali sobie Polanie, tworząc m.in. podwaliny pod przyszłe państwo. W ten sposób podzielono terytorium plemienne na póżniejsze Ziemie: Sieradzką,Łęczycką i Rudzką(Wieluńską). Ziemię Sieradzką , gdyz była tu stolica plemienna i największy potencjał ludzki, niestety równiez niedogodne połozenie, brak większych mozliwości obronnych ,słaby punkt strategiczny dla rodzącego się państwa oraz niechęć pogan do nowego Boga, wszystko to wiązało się z nadmiernymi nakładami, niewspółmiernymi do natychmiastowych zysków. Ziemia Łęczycka z Łęczycą jako miejscem kluczowym a przy tym łatwym do obrony,waznym punktem strategicznym zabezpieczającym wschodnią granicę. Wreszcie Ziemia Rudzka(Wieluńska) jako punkt obserwacyjny i kontaktowy z Wiślanami i plemionami śląskimi. W drugiej połowie XI wieku państwo polskie było juz na tyle zintegrowane , aby jego władcy Piastowie mogli sobie pozwolić na inwestycje związane nie tylko z nagłą obroną granic, dlatego około roku 1080 zbudowali w Sieradzu nowy zamek powierzając go Robertowi herbu Korab, a stary z czasem oddali Dominikanom,była to inwestycja w przyszłość.
Około roku 126o następuje wyodrębnienie się Księstwa Łęczyckiego i Księstwa Sieradzkiego. Zgoda, ale nie z podziału Ziemi Łęczyckiej. Ziemia Sieradzka jako plemienna jest duzo starsza od Łęczyckiej , zresztą juz w roku 1233 Bolesław I Mazowiecki władał oddzielną dzielnicą ze stolicą w Sieradzu i tytuował się księciem sieradzkim. Znamiennym staje się fakt , iz wraz z rozwojem na wschodzie grodów takich jak Sandomierz,Lublin,Przemyśl, maleje znaczenie obronne Łęczycy. W relacji Sieradz-Łęczyca następuje jakby powrót do naturalności , do pierwostanu, co przejawia się w kurczeniu Ziemi Łęczyckiej na korzyść Ziemi Sieradzkiej. Ta konieczna sztuczność , którą zapoczątkowali pierwsi Piastowie nie ma juz większego znaczenia dla ostatnich Piastów, oprócz prestizu, a tym bardziej dla nowej dynastji Jagiellonów.
Są dwa dokumenty przedstawiające średniowieczną Polskę , widzianą oczami zagranicznych obserwatorów , niezaleznymi od Piastów i ich kronikarzy . Jest relacja al Idrisi z 1154r. i wcześniejsza Nestora , w obydwóch jest Sieradz ,natomiast N(u)grada to nie Łęczyca , a Łęczycanie to prawdopodobnie obrońcy wschodniej granicy,tak odbierani przez Nestora , nie odrębne plemię,chyba , ze wymienieni przez ruskiego kronikarza Łuczycanie lub Łutyczanie pochodzą od Łucka, grodu , który za Chrobrego nie przynalezał ani do Państwa Polan, ani do Rusi Kijowskiej, ale jego załozycielami mogli być Lechici,stąd wynikająca odrębność ich mowy, bardziej rusińska niz lechicka.
Ziemia Sieradzka wraz z Ziemią Wieluńską , czyli dawne województwo sieradzkie to Wiercza kraina historyczno-geograficzno-etnograficzna , z którą badacze słusznie identyfikują plemię wymienione przez Geografa Bawarskiego , a jej sławną stolicę i silne centrum potwierdza al Idrisi . Historia Polski nie rozpoczyna się od połowy XIX wieku jakby chcieli niektórzy , ona trwa juz ponad 1000 lat . Były wzloty i upadki , przezyliśmy kulturkampfy, Ha-Ka-Ty , propagandę goebbelsowską .Trudniej będzie z ziemią łódzką ,gdyz w większości ludzie są uczciwi ale prości, tacy poczciwcy jak Sochy z "Ziemi Obiecanej" nie widzący róznicy między ziemią a województwem. W ten sposób powtarzane wielokrotnie kłamstwo o ziemi łódzkiej staje się prawdą. Obecnie prawie wszyscy są zgodni co do tego,iz nad środkową Wartą musiał istnieć ośrodek plemienny, a skoro nie byli to Sieradzanie,Wierczanie,Warcianie , to kto? Odpowiedż pojawi się wtedy, gdy pierwsze kłamstwo na tyle okrzepnie , aby mogło zaistnieć to drugie, czyli ziemia łódzka doczeka się swoich antenatów . Uwazam, ze ten, kto przeprowadzał reformę administracyjną dotyczącą nazewnictwa wielkich województw , ten ktoś robiąc jeden ,jedyny wyjątek ,był poczciwcem ignorującym historię Polski. Rzeczą ludzką jest popełniać błędy, ale i równiez je naprawiać, stąd , aby nie brnąć w dalsze kłamstwa ,nalezy zmienić nazwę województwa na historyczne np. sieradzko-łęczyckie,łęczycko-sieradzkie,wierczańsko-mazowieckie,wierczańskie,warciańskie ,środkowopolskie lub inne ,byleby nie kojarzone z XIX wieczną,do tego okupacyjną historią.
Z wyrazami szacunku Krzysztof Jan K.
|
| |
|
|
| |
|
|
|
|
Dla porządku: "Wiercza" to językowy nowotwór, a "Uerizane" z Geografa Bawarskiego to nie muszą być Wierczanie. Ofiary z gorzałki były i u Połabian - Attyla nie miał na nią monopolu  . Zdaje się że Hunowie najdalej na północ w dorzeczu Warty dojechali do jaskini u stóp Góry Zborów (są tam poświadczeni archeologicznie), ale mogę się mylić.
|
| |
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|
|
8/01/2015, 17:39
