2. W spółce zawiązanej w 1498 roku biskup warmiński jest najsłabszym i, w gruncie rzeczy, zbędnym partnerem. Dostaje się tam tylko dzięki dyplomatycznym talentom Watzenrode - a może utrzymać tylko dzięki temu, że przez trzy kolejne "kadencje", stolec ten zajmowali localsi, nie zagrażający niczyim interesom, a potencjalnie pożyteczni jako mediatorzy w sporach między silniejszymi graczami: Fabiański i Faber. Założyłem, że między Danią a Hanzą panuje równowaga, której tak naprawdę żadnej ze stron NIE OPŁACA SIĘ zakłócić.

Uważam, że w konflikcie "wewnętrznym" Duńczycy skazani są na zwycięstwo: przemawia za tym przede wszystkim jedność dowodzenia, której brak Hanzie - oraz położenie.

Tyle tylko, że Dania długo się tym zwycięstwem nie nacieszy. W ciągu jednego pokolenia wyprą ją z Ameryki Francuzi i Anglicy.

3. Na wszystkie te piękne rzeczy, o których piszesz - jest za wcześnie. Gdyby tak handelek potrwał ze trzy ćwierci stulecia, to może... A im wcześniej spółkę szlag trafi - tym mniejsze "efekty zewnętrzne" dla okolicy...

- NIEPRAWDĄ jest teza (na naszym forum powtarzana chociażby przez użytkownika [b]kmata[/b]), jakoby państwa bałtyckie były przez samą geografię skazane na marginalizację w wyścigu morsko - kolonialnym: nie na darmo najważniejszy indeks londyńskiej giełdy przewozowej nazywa się "Baltic Dry" - przez długie wieki, od początku ery nowożytnej, aż do wyparcia kadłubów drewnianych przez stalowe, Bałtyk był kluczowym obszarem dostaw najważniejszych, strategicznych produktów, bez których nie mógł funkcjonować transport morski - drewna, smoły, lin, płótna, żelaza; jedynie fakt, że państwa bałtyckie zaciekle się zwalczały wzajemnie, umożliwił najpierw Holendrom, a potem Brytyjczykom zdominowanie rynku bałtyckiego i uzyskanie uprzywilejowanego dostępu do niezbędnych surowców - gdyby nie ten fakt, szczególnie Holendrom, bez względu na wszystkie korzyści swego położenia, trudno byłoby odgrywać taką rolę, jaką odegrać im się udało (pozostali jakoś by sobie poradzili - tylko pytanie, czy pomógłby im w tym holenderski kapitał jak OTL - gdyby było go mniej..?);

Nie ma przy tym większego znaczenia, czy przed rozpadem kartelu zostaną, czy nie zostaną odkryci Aztekowie i ich bogactwa: o tyle "lepiej", żeby odkryci nie zostali, że nie ma "impulsu inflacyjnego" (cudzysłów konieczny, bo nadpodaż kruszców to nie do końca to samo, co "dodruk" pieniądza...) i ZŁUDZENIA bogactwa, jakie z niego wynikło. W ostatecznym rachunku srebrem nikt się nie naje, a i strzelać - raczej tylko do wampirów można. Realnie liczy się liczba luf, pik, rąk do pracy, kół młyńskich, koni, wołów - rzeczy realnych i użytecznych - a nie kawałków błyszczącego metalu. To rzeczy realne tworzą bogactwo. Kruszec bogactwo co najwyżej reprezentuje.

40 lat to za krótko na jakiś fundamentalny przełom w rozkładzie bogactwa w Europie. Gdańsk jest większy i bogatszy niż był naprawdę - ale wciąż nie może się porównać do Amsterdamu, Mediolanu czy Wenecji. Do tego jeszcze daleka droga...