Osobiście książki nie polecam! Bo nieukrywając nie warto, wydawać na nią pieniędzy skoro, można zakupić za nie zdecydowanie lepsze pozycje.

Skończyłem dzisiaj czytać ( a w zasadzie przeglądać, o tym dlaczego dalej) Wojny starożytnego świata. Techniki walki, wydane niedawno przez Bellonę. I jednym słowem powiem, że książka Mi się nie podobała. W trakcie czytania bowiem okazało się, że to podręcznik (co można, jednak wybaczyć) i dlatego pewnym, zagadnieniom poświęcono tak mało miejsca. Pierwszy rozdział, poświęcony państwom mezopotamskim, jest dość ciekawy, ale niestety krótki. W dalszych rozdziałach mamy, zaś rozwój sztuki wojennej od greckiej falangi do rzymskiego legionu. I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to, że:

1. Książka nie wnosi nic nowego. A zawarte, w niej treści można znaleźć, w innych książkach. Wystarczy nadmienić polskich autorów typu Kęciek czy Dąbrowa u których, można znaleźć bardziej rozbudowane i bogatsze treści.
2. Tłumaczenie daje nam "wiele do życzenia" zarzucając nas kwiatkami typu Aleksander przeciwstawił Dariuszowi 250 tyś. żołnierzy...! Bądź formację i uszykowanie falangi, zostało nazwane czworobokiem!
3. Mapy również nie są dobre. Ponieważ niektóre nazwy lądują na różnych, jej krańcach np. nazwa wyspy Sfaketeria znajduje się, w głębi Morza śródziemnego. Rażą również, zachowane gdzieniegdzie angielskie nazwy miejscowości czy dowódców.

Wynalazłbym więcej błędów i niedoróbek, ale nie chciało Mi się brnąć, w głąb tej raczej średniej książki.

Osobiście książki nie polecam! Bo nieukrywając nie warto, wydawać na nią pieniędzy skoro, można zakupić za nie zdecydowanie lepsze pozycje.

Pozdrawiam!

Tłumaczeniem tego typu pozycji zagranicznych powinni zajmować się według mnie mężczyźni, będący jednocześnie historykami wojskowości

Poza tym mam do Ciebie Damianie i innych osób które tą książkę przeczytały ( ewentualnie przeglądały) następujące pytanie: czy w rzeczonej pracy omówiono wojskowość chińską, indyjską i egipską?

Dlaczego mężczyźni?

Już Ci odpowiadam Szanowny Gronostaju. Z trzech wymienionych przez, Ciebie wojskowości, jest tylko wojskowość egipska (krótki opis samej wojskowości oraz, opis bitew pod Meggido i Kadesz - rozdział I) oraz krótka wzmianka przy opisie bitwy pod Hydaspesem w rozdziale o wojskowości macedońskiej. Przeważa zaś opis wojskowości starożytnej Europy (tj. m.in. świat grecki i rzymski).

Dziękuję za odpowiedź. To niestety wielka szkoda, że wojskowość Dalekiego Wschodu została w tej pracy potraktowana po macoszemu.

Wojny starożytnego świata. Techniki walki

Bo kobiety nie znają się na wojnach.

Kategoryczne, i nieprawdziwe.

Może się znają - ale raczej od strony politycznej, socjologicznej, psychologicznej etc. Nawet książki Barbary Tuchman i Lyn Macdonald - świetne w każdym calu, skupiają się raczej na takich aspektach wojny jak: relacje między dowódcami, punkt widzenia szeregowych uczestników walk, odczucia ulicy itp itd, natomiast jeśli chodzi o sprawy czysto wojskowe: taktykę, organizację, uzbrojenie - kobiety zwyczajnie się gubią, lub w ogóle tego unikają.