Książkę Cartona de Wiart kupiłem kilkanaście lat temu w antykwariacie w Johannesburgu i sądząc, że może zainteresować czytelnika polskiego, przetłumaczyłem ją. Odtąd proponowałem ten przekład kilku wydawnictwom i czasopismom, ale bezskutecznie.

Najczęściej odpowiadano, że nie wiadomo, kto posiada do niej copy-rights.

Ostatecznie, po roku poszukiwań ustaliłem posiadacza copy-rights, i poprzez mojego kuzyna (właściciela drukarni w Warszawie) zdobyłem kontakt do przedstawiciela Bellony, pana Józefa Skrzypieca. Na mój email z załączonym tłumaczeniem, datowany 2013-12-13 nie otrzymałem odpowiedzi. Kuzyn, który interweniował w tej sprawie, otrzymał od pana Skrzypieca odpowiedz (2014-7-15):

Edku. próbowaliśmy dotrzeć do właściciela praw. Nie udało się. Zatem nie możemy wydać.
Józek Skrzypiec

Okazało się jednak wkrótce, że w jakiś sposób Bellona dotarła do właściciela praw, ale ‘zapomniała’ mnie o tym powiadomić.

Przepraszam, ale nie do końca rozumiem problem i zarzut.


Czyli bez pytania o prawa wziął Pan czyjąś książkę, przetłumaczył i oferował do sprzedaży?


Dopiero niechęć do publikacji ze strony wydawnictw zachęciła Pana do szukania właściciel praw?


Ale dlaczego miała to robić?
Pan zrobił jak rozumiem wg Pańskich słów tłumaczenie nielegalne, bez pytania właściciela praw i oferował Pan to tłumaczenie do publikacji.
Bellona zapewne ustaliła właściciela, umówiła się z nim, zrobiła tłumaczenie we własnym zakresie (a dodatkowo Arkadiusz Wingert zrobił redakcję wraz z przypisami, a Marek Konrat napisał posłowie, czyli praca została rozbudowana i przystosowana dla czytelnika polskiego) no i wydała, dlaczego miałaby Pana o tym informować?
Przecież nie ma Pan praw do publikacji.

Tutaj przydało by się więcej informacji o tym odszukaniu osoby, która miała prawa, a co Pan dokonał.
Czy chodzi w tym o to, że wydawnictwo dostało kontakt do tej osoby od Pana?

Bo jeśli chodzi o samo tłumaczenie to przecież wydawnictwo mogło nie być zadowolone z warunków finansowych jakie Pan proponował, jakości samego tłumaczenia, czy w sumie warunków w jakich powstało.

Tak przy okazji - nie wiem czy można publikować czyjeś prywatne maile bez zgody ich autora - mam co najmniej wątpliwości.


Reasumując z tego co Pan tu napisał nie rozumiem dwóch spraw:
- dlaczego Pan przed przełożeniem książki i złożeniem oferty nie zainteresował się prawami autorskimi do niej? I czemu nie widzi Pan w tym nic złego?
- dlaczego uważa Pan, że wydawnictwo powinno poinformować Pana o wydawaniu tej pracy i koniecznie użyć pańskiego tłumaczenia? Czy chodzi tutaj o to, że bez Pana informacji nie znało by osoby posiadającej prawa i dlatego w takim razie ma Pan wrażenie, że załatwiono sprawę za Pana plecami?
A moze to osoba mająca prawa po zorientowaniu się, że w Polsce są chętni do wydania wolała to załatwić z wydawnictwem, nie przez Pana?

Szanowny Panie E. Kwiatkowski,

Jak na historyka, wydaje się Pan być bardziej czcicielem paragrafów, niż wielbicielem nauki historii.

Na pytanie pierwsze, „Czyli bez pytania o prawa wziął Pan czyjąś książkę, przetłumaczył i oferował do sprzedaży?”, mogę odpowiedzieć, że nie oferowałem mego tłumaczenia do sprzedaży, bo ani słowem nie wspomniałem o jakichkolwiek warunkach finansowych. Po prostu, pomyślałem, że temat może zainteresować czytelnika polskiego. Zrozumiano?

Drugie pytanie: „Dopiero niechęć do publikacji ze strony wydawnictw zachęciła Pana do szukania właściciel praw?” Drogi Panie, byłem dyrektorem Statystyki w Min. Handlu i Przemysłu w Pretorii, a nie zawodowym tłumaczem i sądziłem, że takie sprawy załatwia wydawca, a nie ktoś kto zachęca do opublikowania ciekawej książki.

Trzecie pytanie „Bo jeśli chodzi o samo tłumaczenie to przecież wydawnictwo mogło nie być zadowolone z warunków finansowych jakie Pan proponował, jakości samego tłumaczenia, czy w sumie warunków w jakich powstało.” Jak widać, ma Pan obsesję na punkcie finansów (czy to powszechna choroba tłumaczy w Polsce?). W moich listach do Bellony, czy do kuzyna, nie było najmniejszej wzmianki o jakichkolowiek finansach, ani warunkach. Co do jakości tłumaczenia, załączyłem moje własne tłumaczenie, które każdy może ocenić.

Ostatnie pytanie, „A może to osoba mająca prawa po zorientowaniu się, że w Polsce są chętni do wydania wolała to załatwić z wydawnictwem, nie przez Pana?’ w ogóle nie ma sensu, ponieważ ja sam nie kontaktowałem się z posiadaczem copy-rights, jedynie wskazałem Bellonie kto te prawa posiada.

Tak więc wydaje się, że powinien Pan raczej występować na forum prawnym, a nie historycznym.

Panie Krzysztofie nazwisko mam podane w profilu, Eugeniusz Kwiatkowski jest autorem słów, które sobie zacytowałem w sygnaturce.


Prawa własności Panie Krzysztofie dotyczą wszystkich bez względu na ich zainteresowania. Czy ktoś się interesuje historią, matematyką, prawem czy fizyką powinien wiedzieć, że czyjejś własności nie bierze się bez pozwolenia.
To powinno być proste dla każdego.


A te wydawnictwa miał książki po wydruku rozdawać, czy jednak sprzedawać?
Bo jeśli to drugie to oferował Pan tłumaczenie do sprzedaży.


Czyli zrobił Pan bez pozwolenia właściciela praw tłumaczenie nie na własny użytek i oferował je wydawnictwu, aby ono sobie potem szukało tego właściciela.
Nie wiem jaki są przepisy w RPA na temat praw własności ale zdaje się inne niż w Europie i tu jest problem z Pana podejściem i potem zaskoczeniem.


Rozumiem, czyli wydawnictwo zrezygnowało nie z powoów finansowych, lecz innych.
Jego sprawa, do czego miało pełne prawo.
Zwłaszcza, że sprawa jest wątpliwa co do warunków w jakich to tłumaczenie powstało.


W takim razie zupełnie nie rozumiem jakie Pan stawia wydawnictwu zarzuty.


Jest to jak rozumiem dla Pana zadziwiające, ale jak wspomniałem wyżej przpisy i zasady obowiązują wszystkich bez względu na ich zainteresowania.

Reasumując - wykonał Pan swoje tłumaczenia bez pytania o zgodę właściciela praw do tekstu, i nie zrobił Pan tego na własny użytek ale w celu upublicznienia.
Obecnie upublicznia Pan to tłumaczenie bez zgody właściciela praw.


W takim razie kasuję załącznik.
Jeśli Pan chce udostępniać na forum swoje tłumaczenie proszę najpierw zwrócić się z prośbą o pozwolenie na to do osoby posiadającej prawo do tekstu.


Np. tutaj ma Pan omówione polskie przepisy o prawie autorskim: http://www.prawoautorskie.pl/ustawa-o-prawie-autorskim

Zwłaszcza, że sprawa jest wątpliwa co do warunków w jakich to tłumaczenie powstało.

Powoli... facet znalazł książkę - wykonał tłumaczenie "do szuflady" - dla własnej przyjemności i na własny użytek. Niczego nie wydał nie mając zgody właścicieli praw - gdzie tu złamanie przepisów?

Książkę Cartona de Wiart kupiłem kilkanaście lat temu w antykwariacie w Johannesburgu i sądząc, że może zainteresować czytelnika polskiego, przetłumaczyłem ją. Odtąd proponowałem ten przekład kilku wydawnictwom i czasopismom, ale bezskutecznie. Najczęściej odpowiadano, że nie wiadomo, kto posiada do niej copy-rights.

Czy jak sobie narysuję swoją interpretację panoramy racławickiej "do szuflady" i nawet jak swoje wypociny wrzucę na fejsbuka - to będę ścigany???
Nie przesadzajmy...

Bardzo słusznie zrobił Pan usuwając załącznik, gdyż porównanie mojego przekładu sprzed kilkunastu lat, a obecnego mogłoby nasunąć pewne wątpliwości. Bellona trzymała moje tłumaczenie od 2013 roku i któż zaręczy czy nie wykorzystała go w dla swoich celów?
Już początek przedmowy Churchilla na to wskazuje:

Krzysztofie, po Twojej wypowiedzi widzę, że najzwyczajniej nie przyczytałeś wcześniejszych postów, bo inaczej byś tego nie napisał.
Skopiuję Ci w takim razie fragment wypowiedzi p. Krzysztofa:
Pan Krzysztof nie wykonał tłumaczenia na własny użytek tylko na polski rynek. Nie zainteresował się czy ma prawo to robić, dopiero kolejne odrzucenia przez polskie wydawnictwa spowodowały zanteresowanie tym problemem.


Ano nie przesadzajmy.

Autorzy panoramy nie żyją od ponad 70 lat, co inngo też publikować jak piszesz na swoim fejsie dla znajomych, co innego zaś na publicznym forum, gdzie się nikogo nie zna, więc odpada ta interpretacja, że się to zrobiło dla siebie i kręgu znajomych.


Ponadto w ogóle wg mnie zwykła kultura, z czym się oczywiście nie musisz zgadzać (jednak co mnie trochę martwi), nakazuje choć zapytać właściciela tych praw co on o sprawie myśli. Da zgodę na publikację to świetnie, nie, no to cóż.


@Pan Krzysztof

Nie ma za co, zresztą była to pomyłka wręcz nobilitująca .


Panie Krzysztofie, tutaj widzę jakby w końcu jakiś konkretny zarzut. I to faktycznie poważny, choć na podstawie tak drobnego fragmentu trudny do udowodnienia, ponieważ dosłownie kilka zdań nie jest rudno przełożyć bardzo podobnie do innej osoby.

Wrzucałem to już na początku tematu, w którym się znajdujemy, ale wrzucę jeszcze raz.
Tutaj: https://ksiegarnia.bellona.pl/pliki/719.pdf może się Pan zapoznać z 25 stronami wydanej pracy. Jst tam wpisane kto został ponady jako tłumacz, jest spis treści,jest około 15 stron tekstu.
Taka próbka powinna dać większe możliwości porównania.

Jeśli uzna Pan, że tłumaczenie jest faktycznie skopiowane to wtedy w celach porównawczch będzie można wstawić na forum dokładnie te same fragmenty.

Pan Krzysztof nie wykonał tłumaczenia na własny użytek tylko na polski rynek. Nie zainteresował się czy ma prawo to robić, dopiero kolejne odrzucenia przez polskie wydawnictwa spowodowały zanteresowanie tym problemem.

Ja to zrozumiałem inaczej.

Pan X kupił książkę i przetłumaczył ją (z nudów, z pasji, dla przyszłego zarobku - nieważne)

i postanowił, że spróbuje ją wydać - sądząc (jak mniemam), że kwestię praw autorskich załatwi za niego wydawnictwo (a nie sądząc, że całkowicie ominie kwestie tych praw).

Przedmówca ma żal o to, że wydawnictwo po latach znalazło sobie innego tłumacza i załatwiło brakujące prawa - a on (mimo, ze był pierwszy) został ze swoją pracą "na lodzie". Nie wiem, czy ten żal jest słuszny (to inna kwestia) - ale zarzuty o próbę złamania prawa autorskiego są moim zdaniem naciągane.

Ja rozumiem to zdanie, że Pan X w ogóle nie interesował się problemem czy ma prawo publikować swoje tłumaczenie, a dowiedział się o tym problemie dopiero od wydawnictw, które mu z tego powodu odmawiały.

sądziłem, że takie sprawy załatwia wydawca, a nie ktoś kto zachęca do opublikowania ciekawej książki. Choć moje oryginalne wydanie książki przez Pan Book Ltd. z 1950 roku nie wspomina nic o copy-rights, zadałem sobie trud, aby odszukać posiadacza takich praw, i tą informację przekazałem Bellonie.

Czy Ty aby nie przesadzasz ?
Rozumiem, że nie można wydać książki bez posiadania praw autorskich, ale tłumaczenie na potrzeby wydawnictwa można rozpocząć dopiero po zakupieniu tych praw ?
Jak ktoś przetłumaczy dla siebie, a potem wydawnictwo uzyska prawa autorskie, to nie może skorzystać z przygotowanego wcześniej tłumaczenia ?

Tego po prostu nie wiesz. Zarzucasz panu X złe intencje lub próby obejścia prawa. Nie masz podstaw tak twierdzić. Pan X cciał wydać swoja pracę, sądząc, że formalności załatwi wydawnictwo - które ma ku temu wiedzę, doświadczenie i ludzi (np. prawników).