|
|
Otton I a Otton III, Porównanie dorobku władców
|
|
|
Mika_TLR
|
|
|
I ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 31 |
|
Nr użytkownika: 75.465 |
|
|
|
Zawód: uczen |
|
|
|
|
niestety nie umiem zakładać ankiet :] chodzi mi o wasze opinie : porównanie obydwu cesarzy. sposób prowadzenia rządów postępy cele itp. co wam na myśl wpadnie liczę na ciekawą "rozmowę"
Proszę o poprawienie swoich postów w tym temacie wg norm j. polskiego w ciągu 24h. sz. II
Ten post był edytowany przez szapur II: 26/01/2012, 22:29
|
|
|
|
|
|
|
Barti108
|
|
|
II ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 59 |
|
Nr użytkownika: 76.124 |
|
|
|
Publius Pompeius Bartus |
|
Zawód: Magister equitum |
|
|
|
|
Z polskiego punktu widzenia będzie to niewątpliwie Otton III. Nie trzeba chyba rozpisywać się o idei zjednoczenia czterech "prowincji" europejskich i przychylności wobec Chrobrego.
Niemcy zaś raczej wyżej ceniliby sobie Ottona I, który zapoczątkował cesarstwo, prowadził ekspansywną politykę i ściągał prawdopodobnie trybut z Polski. Zaś za Ottona III cesarstwo nie uzyskało żadnych nowych nabytków, a nawet utraciło jakieś tam ziemie. Panom niemieckim idea uniwersalistyczna w miejsce podbojów na wschodzie raczej nie była w smak. Snute były nawet teorie o jego otruciu.
Ten post był edytowany przez Barti108: 26/01/2012, 20:36
|
|
|
|
|
|
|
Mika_TLR
|
|
|
I ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 31 |
|
Nr użytkownika: 75.465 |
|
|
|
Zawód: uczen |
|
|
|
|
niewątpliwie masz rację najmniejszą rolę zapewne Otton II ale mniejsza o nim hm. a który prowadził wewnątrz krajowo lepszą politykę? kwestie zarządzania i organizacji? myślisz że OI- bo stłumił powstania więc się go "bali" czy nie ma to związku?
|
|
|
|
|
|
|
Barti108
|
|
|
II ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 59 |
|
Nr użytkownika: 76.124 |
|
|
|
Publius Pompeius Bartus |
|
Zawód: Magister equitum |
|
|
|
|
Raczej trudno jest to jednoznacznie porównać, nie dysponując literaturą dotyczącą stricte tego tematu.
Obaj, jak wiadomo, dążyli do wzmocnienia władzy królewskiej. Oczywiście przed koronacją cesarską wszystko schodziło na dalszy plan i zajmowali się głównie wyprawami do Włoch/walkami tamże.
Posiłkując się Zientarą: Przywrócenie dyscypliny kościelnej i reorganizacja kościoła wiązały się z planami wzmocnienia władzy królewskiej. Stąd ogromna dbałość Ottona I i jego następców usuwanie z kościoła rażących nadużyć i wykroczeń, o obsadzanie stanowisk ludźmi cieszącymi się dobrą opinią. Katedry i klasztory otrzymywały bogate wyposażenia, obejmujące nierzadko całe hrabstwa, wyjęte spod władzy lokalnych urzędników, a nawet książąt. Wzmacniając potęgę biskupów i opatów, chciał uczynić z nich przeciwwagę dla odśrodkowych tendencji książąt i grafów. Zależni od łaski cesarskiej i mianowani przez cesarza kościelni panowie feudalni byli wierniejszymi wasalami niż ich świeccy rywale.
"Ottona I i jego następców" - pisząc o działaniach Ottona I, autor wspomina też, że nawiązywali do nich jego następcy, więc także i Otton III, ale niewątpliwie pierwszy cesarz był pomysłodawcą takiej a nie innej polityki.
Otton III też był związany z rzecznikami moralnej "naprawy" kleru i wiadomo, że był gorliwym katolikiem. Poza tym zajmowała go głównie owa idea uniwersalistyczna, która nie cieszyła się poparciem w Niemczech, wskutek czego w siłę rosła opozycja, która zwłaszcza decyzje w sprawie Polski przyjęła z niezadowoleniem. Przedwczesna śmierć cesarza przerwała jednak te plany. Pewnie gdyby nie zszedł z tego świata tak szybko, zająłby się w końcu w większym stopniu sprawami krajowymi.
Otton I prowadził szerszą politykę ekspansji, więc w pewnym sensie spełniał cele panów niemieckich i chyba (nie mam tu jednak całkowitej pewności) oprócz buntów zaraz po koronacji, większych wystąpień nie było. Natomiast idea uniwersalistyczna nie zbliżała wasali do Ottona III, co skutkowało silną opozycją i wystąpieniami.
|
|
|
|
|
|
|
|
Trzeba zauważyć, że Otton III przede wszystkim był inteligentem, cudem na skalę Europy (mirabilia mundi). Przeto miał inne koncepcje niż wojowniczy Otton I, do którego idee restytucji IR nie dotarły.
|
|
|
|
|
|
|
|
A co dotarło do Ottona I, skoro nie wiedzieć czemu kilka razy wyprawiał się do Italii, na dodatek podczas jednej z tych wypraw został cesarzem? Czy idea restytucji cesarstwa rzymskiego Ottona III byłaby możliwa gdyby jego dziad nie sięgnął po tytuł cesarski?
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(szapur II @ 26/01/2012, 22:43) A co dotarło do Ottona I, skoro nie wiedzieć czemu kilka razy wyprawiał się do Italii, na dodatek podczas jednej z tych wypraw został cesarzem? Czy idea restytucji cesarstwa rzymskiego Ottona III byłaby możliwa gdyby jego dziad nie sięgnął po tytuł cesarski?
Chodziło mi o tę ideę zjednoczenia "całego" świata chrześcijańskiego, jaką przedstawiał Otton III. Miał, że tak się wyrażę, bardziej górnolotne myśli niźli jego dziad.
Prawdopodobnie nie była możliwa, a i Otton III by o niej nie rozmyślał, gdyż miałby zapewne inną mentalność.
|
|
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|