|
|
Hellfire Club, mroczna rozrywka w Anglii XVIII w.
|
|
|
|
Anglicy słyną ze swoich elitarnych klubów dla dżentelmenów. Ponoć już w renesansie powstawały pierwsze tego typu stowarzyszenia, a pod koniec XVII wieku tak zdefiniowano słowo klub: We now use the word clubbe for a sodality in a tavern. Jednak kluby angielskie nie służyły tylko grze w karty, bilard i eleganckim dyskusjom na temat polityki i poezji. Szczególnie ciekawym klubem był osiemnastowieczny Hellfire Club, otoczony po dziś dzień aurą tajemniczości. Jak sama nazwa wskazuje, ideą przewodnią było "zejście do piekieł", co wiązało się z posądzeniami o domniemany satanizm, praktykowany przez członków klubu. W rzeczywistości chodziło raczej o oddawanie się grzesznym przyjemnościom: pijaństwu, bluźnierczym dyskusjom i wyśmiewaniu religii, a być może i rozpuście jako, że do klubu wstęp miały również kobiety. Dewiza: rób to, na co masz ochotę, przy jednoczesnej tajemniczości otaczającej Klub Ognia Piekielnego sprawiał, że był on pociągającą rozrywką dla znudzonych elit osiemnastowiecznej Anglii. Gwoli ścisłości, nie można mówić o jednym tylko Hellfire Club: pierwszy został założony około 1720 roku przez Philipa Whartona, drugi jedną generację później przez Francisa Dashwooda ("ufundował" on bluźnierczy zakon braci św. Franciszka z Wycombe). Kluby tego typu powstawały też poza Londynem, m.in. w Dublinie i w Oxfordzie. Zrzeszały one wąską, elitarną grupę osób wpływowych politycznie, co dodatkowo działało na społeczną wyobraźnię. Klub Whartona został zamknięty z rozkazu króla Jerzego I zaledwie w rok po inauguracji. Sam założyciel szybko znalazł pocieszenie w ramionach wolnomularstwa. Klub Dashwooda przetrwał dłużej i to on jest uznawany za modelowy Klub Ognia Piekielnego (co ciekawe, nazwa ta została mu nadana później), a obecnie jest atrakcją turystyczną. Wydaje się, że Hellfire Club miał być rodzajem odskoczni dla znudzonych notabli angielskich, miejscem gdzie mogli bezkarnie wyśmiewać religię i jej przykazania oddawając się temu, co na co dzień było uznawane za niegodne lub wręcz bluźniercze. Zapewne można wpisać popularność tego typu działalności w oświeceniową krytykę chrześcijaństwa, fascynację libertynizmem oraz w zamiłowanie do tajnych związków i obrzędów.
Czy znacie może jakieś ciekawostki związane z działalnością Klubu Ognia Piekielnego? A może wiecie coś o podobnych klubach istniejących w innych państwach w owym okresie? Pozdrawiam.
|
|
|
|
|
|
|
|
Kiedyś czytałem , że domniemanym prezesem ów klubu był diabeł . Dlatego diabelski .Nie był to poważny atak na religię , raczej sarkazm . Ponoc faktem jest ,że w klubie uprawiali kult szatana . Ponoc kobiety nie były akceptowane w gronie upoważnionym do uczestnictwa w obradach . Na początku klub był znany jako bractwo św.Franciszka z Wycombe pózniej Hellfire .Spotkania odbywały się dwa razy w miesiącu i obowiązywał rytulany strój białe spodnie, kurtka . Musiał obowiązkowo byc opat ubrany w czerwony zespół tego samego stylu .Członkowie spotkań mówili do siebie "bracia" .
|
|
|
|
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|