Z tego też powodu podejrzewam, że dla niektórych tekst fragmentami może być zbyt specjalistyczny lub po prostu nudny, bo nie wszystkich interesują opisy uszkodzonych pokładów, czy siłowni.

Tuś mnie zainteresował.
Powoli nudzą mnie te wszystkie kalibry i salwy burtowe.

Z przyjemnością poczytam o technicznej stronie i okrętów i walki.
Większości autorów wydaje się, że oprócz tych kilku gości na mostku na okręcie nikogo nie ma.
Rzadko można przeczytać o tych facetach co siedzą kilka metrów poniżej linii wodnej i robią swoje wiedząc, że mogą już nie zobaczyć słońca.
Z ciekawością też skonfrontuje swoje parowe doświadczenia z konstrukcjami 0 30 - 40 lat starszymi.

Mam nadzieję, że do końca września (bo wtedy wracam do domu) książka nie zniknie z księgarń.

Technikaliom jako środkom walki poświęcony jest rozdział o lotniskowcach. Prócz tego oczywiście w tekście starałem się zawrzeć w miarę najdokładniejsze opisy tego, co działo się z okrętami, samolotami, bombami, itp. Jeżeli torpeda trafia w okręt, to w konkretne miejsce i wyrządza konkretne straty. Moim zdaniem nie wystarczy informacja ogólna o trafieniu - MK 1942 ma być prawdziwą monografią. Z tego też powodu podejrzewam, że dla niektórych tekst fragmentami może być zbyt specjalistyczny lub po prostu nudny, bo nie wszystkich interesują opisy uszkodzonych pokładów, czy siłowni.

Mam nadzieję, że do końca września (bo wtedy wracam do domu) książka nie zniknie z księgarń.

Witam Was moi mili. Na stronie Bellony pojawiła się już zapowiedź najnowszego HBka o wiadomym tytule: https://ksiegarnia.bellona.pl/?c=ksiazka&bid=8736
Wiem, że do daty publikacji pozostało jeszcze kilka dni, dokładnie tydzień

Pytania mam dwa: na ile starałeś się przedstawić starcie z japońskiego punktu widzenia a ile tu złotego środka? Nie ukrywam, że liczę na pogłębione spojrzenie właśnie z tamtej strony bo w naszej literaturze wojennomorskiej opierającej się w zasadzie na Morrisonie jest to rzadkość.
Moje spojrzenie na tamtą wojnę odmieniło się po dwóch pozycjach oficerów japońskich i złapałem bakcyla na rewers,że się tak wyrażę
Po cichu znając Twoje podejście do japońskich archiwaliów liczę, że się nie zawiodę.

Jestem ciekaw czy książka jest już dostępna w księgarni na Grzybowskiej. Jak ktoś bedzie, dajcie proszę znać.

@Gajusz

Znam doskonale wszystkie pozycje Jarka Jastrzębskiego. Może niekoniecznie podoba mi się ich struktura oraz dobór literatury przedmiotu (próba przekonania czytelnika o podjęciu tematu od strony japońskiej bez wykorzystania japońskich źródeł, czy opracowań), ale jego prace faktycznie starają się być obiektywne na tyle, na ile jest to możliwe. Bo niestety, ale w historiografii niepodzielnie dominuje amerykański punkt widzenia na wojnę na Pacyfiku - od pierwszego wystrzału aż do zrzucenia bomb atomowych. Amerykanie często traktują ten konflikt jako pole do wyżywania swoich narodowych kompleksów, choć czasami prawda byłaby o wiele lepsza.

W Morzu Koralowym znajdziesz krótki opis genezy wojny na Pacyfiku. Jest to w zasadzie jedyna cześć książki, która skupia się na kwestiach politycznych. Uprzedzam, że nie próbowałem udowadniać, że Japonia była czysta jak łza, a to złe Stany sprowokowały Pearl Harbor, ale moim celem było możliwie wierne przedstawienie gry dyplomatycznej i wielu dylematów, które musiały rozwiązać obie strony. Moja teza jest następująca - wojny dało się uniknąć i to nie w bardzo sprzyjających okolicznościach. To, że wybuchła była zasługują twardogłowych - nie tylko japońskich, ale także amerykańskich, a nawet brytyjskich i chińskich. Ale o tym więcej w samej książce.