Wystarczyło, że ktoś nie krzyknął w porę"niech żyje lud" i bez wyroku mógł być zabity.

Moja dotychczasowa wiedza na temat tej wojny (jak i innych elementów kontrrewolucji we Francji) każe mi sądzić, że sowieci tak naprawdę nie wymyślili niczego nowego w sferze terroru i represji, a nawet metod politycznego ubezwłasnowolniania. Fakty i zjawiska takie jak pacyfikacja Nantes, kolumny piekielne, ustawy Konwentu o karaniu wszelkich przejawów buntu, obecność komisarzy politycznych przy każdej większej jednostce, zrównywanie do parteru tych, którzy sie równać wcale nie chcieli, pozory wolności i faktyczne tępienie wszelkich jej przejawów... I tak dalej.
Lenin, Stalin, Jeżow i inni mieli moim zdaniem wspaniałych nauczycieli w osobach Dantona, Robespierre'a, Saint-Justa, Barrasa czy pomniejszych "synów wolności". Jak Jean-Baptiste Carrier, kat Nantes, którego metod nie powstydziliby się ani Dzierżyński, ani Heidrich...

(...) bo nawet fouquier-tinville podlegał ograniczeniom prawnym i czsami do pózniej nocy musiał siedzieć nad pisaniem uzasadnienia wyroku smirci(...)

Polecam na ten temat książką: Ludobójstwo francusko-francuskie: Wandea – departament zemsty, napisaną przez Sechera Reynalda. Pozycja, która parę lat temu wywoła wstrząs nad Loarą. Wszyscy lewacy sie we Francji bardzo wzbudzili i wzburzyli.

Just when the region was at its mercy, the Convention did not proceed to extermination. It was not a genocide: huge numbers of people were killed, but not because they were a distinctive Vendéan people or because they were devout Catholics.[7] From the outset, moreover, the Convention and its military commanders counted on the support of local republicans: it was not �Vendéans� who were the enemy. The Convention considered proposals that envisaged a punitive redistribution of property from rebel families to those of local patriots. The inescapable conclusion is that this was a particularly brutal civil war.

Jeden fragment z tej recenzji po prostu mnie rozłożył:
(...)
Fajnie... Particularly brutal civil war... W ten zgrabny sposób można zakwalifikować niemal każdą zbrodnię ludobójstwa.
(...)
Co mnie jeszcze uderzyło w tym tekście, to uporczywe trzymanie się legalnej definicji ludobójstwa z tekstu Konwencji ONZ. Moim zdaniem jest to postępowanie na granicy manipulacji - stosunkowo WĄSKA legalna definicja niekoniecznie jest odpowiednia do oceniania wydarzeń sprzed wieków no i tym bardziej nie musi się nią posługiwać historyk. (...)

Wydarzenia w Wandei podczas Wielkiej Burżuazyjnej Rewolucji Francuskiej stanowią piękny scenariusz dla filmu.

Zapewne w celu odsądzenia od czci i wiary naszych przodków różnych nacji , z rozkoszą wyrzynających się wzajemnie w kolejnych wojnach religijnych ( tu ukłon w kierunku przytoczonego Besançona).