Ciekawe - Kazimierz IV, w przeciwieństwie do Kazimierza III nie wyrzekł się żadnych rdzennych ziem - przeciwnie, część z nich przyłączył na powrót. Zhołdował odwiecznego wroga - Krzyżaków. Wprowadził syna na trony dwóch sąsiednich państw, zabezpieczając południową flankę.

Mozna podyskutować co do Nihil Novi, chociaż tak naprawdę z negatywną oceną tego dokumentu mozna sie spotkac w literaturze dość często.

Natomiast jeśli dobrze pamietam Kazimierz IV był skutecznie niekonsekwentny w polityce na linii mieszczanie-szlachta,

Nie można jednak zapominać, że Kazimierz co prawda chciał Władysława w Pradze, ale w Budzie miał królować Jan - a więc fakt, że korona Św. Stefana spoczęła na skroniach Władysława był tak naprawdę porażką Kazimierza i jego polityki. Poza tym, czy dobrze świadczy o Jagiellonach wojna między braćmi? To już nie te czasy, kiedy w ramach dynastii walczono, truto się, oślepiano i wojowano. owoczesna polityka dynastyczna polegała raczej na zdyscyplinowaniu i współdziałaniu, takim jakie można obserwować u Habsburgów. Kazimierz prowadził więc politykę dynastyczną, ale wychodziła mu ona co najwyżej średnio.

Jan Olbracht panował za krótko, a miał zadatki na dobrego władcę.

Chodż z tych dwóch gorszy byl Olbracht. Oboje przegrali w miare ważne bitwy, ale przywilej piotrkowski to juz jest kompletna porażka ! smile.gif

Jedna przegrana kampania i przywilej czynią najgorszego króla?

Ehh, chciałem zagłosować na Warneńczyka i niechcący mi na celownik wszedł Jagiełło.

za jego litewski nacjonalizm.

Działaniami po wygranej bitwie pod Grunwaldem. Wiesz o czym mówię. Jeśli się mylę, to przyjemnością będzie uświadomić się.

To wszystko prawda (choć w Budzie miał początkowo królować królewicz Kazimierz) - tylko, czy na Kazimierza IV ma spadać wina za to, że dwaj jego synowie skakali sobie do gardeł, skutecznie ignorując zarządzenia ojca?