|
|
Uzbrojenie Galów
|
|
|
|
Wiem tylko, że bywają umba z kolcem (długim lub guziczkowatym) oraz bez kolca, imacz zaś może posiadać drewniany rdzeń. Do mocowania stosuje się nity/ gwoździe, być może o to wykładowcy chodziło? Poszperam jeszcze o ile ktoś mądrzejszy mnie nie uprzedzi Mam jeszcze wzmiankę o kołnierzu umba tutaj: http://docs8.chomikuj.pl/270964695,0,1,Tarcze-ruskie.doc
Ten post był edytowany przez lancelot: 3/01/2011, 16:33
|
|
|
|
|
|
|
|
W przypadku umba kalota (np pólkulista,stożkowata) nity, kołnierz ewentualnie kolec (chociaż nie w każdym umbie jest on wyodrębniony) Co do imacza też można wymienić chociażby nity i płytki do nich.
Ten post był edytowany przez Marthinus: 3/01/2011, 16:58
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE(Stalomir @ 3/01/2011, 16:24) Muszą się z czegoś składać Tego wymaga ode mnie prowadzący zajęcia. Polecił mi Glossarium, które nie zawiera w sobie ani umb ani imaczy.. Nie wiem czy o to chodzi, ale jakkolwiek umba bądź imacze rzadko były złożone z kilku części (technologicznie rzecz biorąc), to jednak mają kalotę, brzeg, krezę, kołnierz. Nomenklatura nie jest w pełni ujednolicona. A kalota może być stożkowata, półkulista, kopulasta itd. Natomiast imacze... imacze mają płytki do nitów i mogą mieć różny przekrój. Ten podział odnosi się do umb kolistych, rzadko używanych przez Celtów i raczej w końcu okresu ich świetności. Pozdrawiam, IT
upsss Marthinus nieco mnie ubiegł
Ten post był edytowany przez Inny Tomek: 3/01/2011, 17:08
|
|
|
|
|
|
|
Stalomir
|
|
|
Nowicjusz |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 3 |
|
Nr użytkownika: 70.142 |
|
|
|
Micha³ Kalinowski |
|
Zawód: student |
|
|
|
|
Dzięki wielkie za pomoc
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE Jeśli posiadasz informacje o stosowaniu pasów łańcuchowych na Wyspach (z wyjątkiem importów)to proszę, podziel się nimi.
Znalazłem. Tak jak się domyślałem, chodziło o "Táin Bó Cúailnge". W polskim wydaniu (tłum. E. Bryll) pas łańcuchowy występuje na s. 188, tyle że jako "pas żelazny podwójnie kowany" (piszę z pamięci, sens zachowany).
Angole tłumaczą to albo jako "iron belt", albo jako "iron chain belt".
Nie jestem, niestety, w stanie samodzielnie rozstrzygnąć jak to brzmi w oryginalne, ponieważ nie znam staroirlandzkiego.
|
|
|
|
|
|
|
łukasz K
|
|
|
I ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 36 |
|
Nr użytkownika: 66.820 |
|
|
|
|
|
|
A nie sądzisz , że jest wspomniany dlatego, że jest czymś szczególnym?
W British Museum są owszem pasy łańcuchowe, ale wydaje się, że wszystkie pochodzą z Kontynentu. Miecze Celtów wyspiarskich maja inną morfologię, inną dekorację i konstrukcję prawdopodobnie już od III w p.n.e. jednocześnie pasy łańcuchowe odnajdowane są w pochówkach od LT B2 do końca fazy C1b sporadycznie we wczesnym C2 czyli mniej więcej od około 300 pne do około 200 p.n e. czyli w okresie, gdy jak wydaje się tworzy się szczególna, odrębna forma mieczy Celtów wyspiarskich
(An important archaeological relic was found in 1987 during the excavation of a nearby Iron Age grave, dateable in the 3rd century BCE. The Kirkburn Sword, as it became known, is described by the British Museum as "probably the finest Iron Age sword in Europe".)
Pomijajac fakt, ze miecz jest majtersztykiem, jego konstrukcja powtarza się w wielu znaleziskach z terenu Yorkshire a typ dekoracji i konstrukcji można bez problemu odnaleźć w pochwach mieczy irlandzkich. Takiego bezpośredniego przełożenia między bronią Celtów kontynentalnych a wyspiarskich nie ma.
|
|
|
|
|
|
|
|
QUOTE A nie sądzisz , że jest wspomniany dlatego, że jest czymś szczególnym?
Raczej nie, bo idąc tą samą drogą należałoby uznać, że hełm zdobiony kitą był również jakimś wyjątkiem, a przecież dość łatwo jest sporządzić tego typu dekorację hełmu. Opis ekwipunku Cuchulainna ma raczej wywołać wrażenie bogactwa i prestiżu (kwestia zdobień), choć oczywiście nie można wykluczyć żadnej możliwości.
|
|
|
|
|
|
|
łukasz K
|
|
|
I ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 36 |
|
Nr użytkownika: 66.820 |
|
|
|
|
|
|
No tak, tu nie dojdziemy niestety do żadnych wniosków - zbyt skąpy jest materiał. Tak czy inaczej chciałem wykazać, że żelazny lub brązowy pas łańcuchowy jest ściśle powiązany z ewolucją miecza celtyckiego na kontynencie w III w p.n.e, jednocześnie właśnie w III w rozchodzą się ewolucyjne drogi mieczy kontynentalnych i tych z Wysp. Choć moda na ten typ zawieszenia broni trwała około 100 lat podobnie jak motyw pary smoków w dekoracji pochwy - równie krótkotrwały staje się to pewnego rodzaju efektowną ikoną celtyckiego wojownika i dlatego jest przytaczany we wszystkich popularnych publikacjach. To samo dotyczy antropomorficznej metalowej rękojeści miecza ceremonialnego czy torquesa o którym wiadomo że nie jest odnajdowany w pochówkach bojskich - w końcu wielkiego i znaczącego plemienia. Pytaniem zostaje czy chcemy odtworzyć ewolucję panoplium wojownika celtyckiego w okresie -480 do 61 r n.e czy chcemy stworzyć ogólny (cokolwiek miało by to znaczyć) obraz takiego wojownika na przestrzeni prawie pięciu wieków i prawie całej Europy.
|
|
|
|
|
|
|
monomachus
|
|
|
I ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 43 |
|
Nr użytkownika: 66.979 |
|
|
|
|
|
|
A, no bo mam taki problem ze zrozumieniem sztuki wojennej Galów. A właściwie chodzi mi o ich uzbrojenie tzn. z kilku źródeł (internet) jest mi wiadome, że Galowie używali głównie włóczni ze względu na cenę takiej broni, miecz zaś był wykorzystywany przez najbogatszych z warstwy społecznej (podobnie jak kolczugi). Czytałem jednak w książce poświęconej Scypionowi Afrykańskiemu, że najliczniejszą siłę armii Hannibala stanowili właśnie Celtowie uzbrojeni w tarcze i miecze. Co więcej autor wyraźnie zaznaczył, że to CIĘŻKA piechota, pisząc też, że każdy żołnierz iberyjski miał na wyposażeniu miecz (nie pamiętam czy to była machiara, falcata, czy inny falcjon). Czy Celtowie z Galii Przedalpejskiej mieli lepiej rozwiniętą sztukę wojenną niż ci którzy walczyli z Cezarem? Gdzieś czytałem, że na terenie Iberii było wiele złóż żelaza, więc czy tłumaczy to tak wielkie spopularyzowanie mieczy? A może to autor popełnił błąd? Jak to z tym jest?
|
|
|
|
|
|
|
|
Różnicę masz choćby w tym, że chodzi o inny okres, istotnie inny obszar.
Oprócz tego, jak sam napisałeś, Celtowie w armii Hanibala byli generalnie ciężką piechotą, wyposażoną i przygotowaną do ciężkich walk. 'Profesjonalną' piechotą, przynajmniej w porównaniu do zwykłych Celtów.
W wojnie przeciwko Cezarowi walczyły całe plemiona w obronie swoich ziem, więc siłą rzeczy większy odsetek gorzej wyposażonych i przygotowanych do walki ludzi.
Tego typu czynniki trzeba rozważyć, porównując różne sytuacje.
Ten post był edytowany przez Spiryt: 14/02/2011, 21:41
|
|
|
|
|
|
|
monomachus
|
|
|
I ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 43 |
|
Nr użytkownika: 66.979 |
|
|
|
|
|
|
Aha, znaczy, że dobrze myślałem. Ale jest jeszcze jedna kwestia, dotycząca tych ich mieczy. Autor książki napisał, że mieczy Galów były na końcu stępione, tzn. na końcu nie miały ostrego czubka tylko coś na kształt litery U i wykorzystywali tą broń uderzając jak toporem. Dlaczego nie miały ostrego końca?
|
|
|
|
|
|
|
|
Przyznam, że nie do końca rozumiem, o co chodzi z "literą U".
Czy chodzi po prostu o bardzo szeroki sztych?
Bo tak wyglądały najpopularniejsze w późnym okresie lateńskim celtyckie miecze - zaokrąglony sztych, na prawie, lub całkiem niezwężającym się ostrzu.
Ostrą krawędź miały raczej na pewno, i to bardzo.
Cel takiego ukształtowania klingi był jasny - przystosowanie do przerąbującego cięcia, nawet samym końcem miecza.
Kosztem małej zdolności do penetracji przy pchnięciu, czy pchnięcia w ogóle.
|
|
|
|
|
|
|
monomachus
|
|
|
I ranga |
|
|
|
Grupa: Użytkownik |
|
Postów: 43 |
|
Nr użytkownika: 66.979 |
|
|
|
|
|
|
Tak, właśnie o to mi chodziło. Przyznam, iż słabo znam właściwości mieczy, ale wydaje mi się, że o wiele więcej sensu jest używanie mieczy z ostrym czubkiem. Ale co ja tam wiem.
|
|
|
|
|
|
|
|
Ma wiecej sensu o ile głównym zadaniem miecza ma byc wykonywanie sztychów, jeszcze w trakcie średniowiecza długo preferowano miecze do rąbania.
|
|
|
|
|
|
|
|
W III. etapie okresu La Tene daje się zauważyć tendencję do skracania długości mieczy, która nie objęła jednak wszystkich terenów (np. Kaledończycy w I w. n.e. mieli jeszcze walczyć bardzo długimi egzemplarzami). To naturalne, że krótki miecz z owalnym sztychem był umiarkowanie skuteczny, więc nie ma się co sugerować dla wszystkich okresów Polibiuszem. Część celtyckich mieczy nadawała się również do wykonywania pchnięć.
|
|
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|