Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
2 Strony < 1 2 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Powstanie Styczniowe, Geneza,przywódcy,przebieg, konsekwencje
     
swatek
 

Czekam na Króla
*******
Grupa: Użytkownik
Postów: 2.555
Nr użytkownika: 7.721

 
 
post 23/09/2005, 12:43 Quote Post

W latach 1861-1863 rodziło się francusko-rosyjskie zbliżenie. Było ono groźne dla Prus. (Pamiętajmy o tym, że w roku 1914 zbliżenie francusko-rosyjskie doprowadziło do wojny między zaborcami, czego konsekwencją stała się klęska Niemiec i odbudowanie niepodległej Polski, sięgającej od gór aż do morza i obejmującej trzy zjednoczone zabory). Prusy odpowiedziały na to wywołaniem w zaborze rosyjskim „powstania styczniowego” 1863 roku. Istotnym sprawcą tego powstania był pruski kanclerz, Bismarck. Przyniosło ono narodowi polskiemu znowu straszliwą klęskę i pociągnęło za sobą nowych 50 lat dotkliwego ucisku. Ale dla Prus i Bismarcka stało się źródłem wielkich triumfów. Powstanie to doprowadziło do poróżnienia Rosji z Francją i do zbliżenia prusko-rosyjskiego. Pod osłoną przyjaźni z Rosją Bismarck mógł bez przeszkód pobić w roku 1864 Danię i odebrać jej te ziemie, na których potem zbudował Kanał Kiloński, pobić w roku 1866 Austrię, wyrzucić jej wpływy z właściwych Niemiec, zagarnąć dla Prus Hanower i kilka innych krajów i utworzyć Związek Północno-Niemiecki, pobić w latach 1870/71 Francję, zagarnąć Alzację i Lotaryngię i utworzyć Cesarstwo Niemieckie. Cała polityka Bismarcka i cała potęga Niemiec bismarckowsko - wilhelmowskich wyrosła na polskim powstaniu styczniowym.


Jest to cytat z Jędrzeja Giertycha. Chciałbym poznać wasze zdanie na temat genezy wybuchu powsatnia styczniowego, oraz tego kto mógł zyskać na jego wybuchu.
 
User is offline  PMMini Profile Post #16

     
owen
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 3
Nr użytkownika: 10.481

R.D.
Stopień akademicki: gimnazjalista
Zawód: uczen
 
 
post 29/10/2005, 20:52 Quote Post

Osłabienie Rosji w wyniku wojny krymskiej (1853-56) i zjednoczenie Włoch dały nadzieje na dalsze sukcesy ruchów narodowych w Europie. Skłoniły one Polaków do tworzenia tajnych niepodległościowych ugrupowań politycznych, np.: Koło Oficerskie Z. Sierakowskiego, Związek Trojnicki, koła N. Jankowskiego, K.K. Majewskiego, E. Jurgensa. Zacieśniały się związki z emigracją polityczną. Organizowano uliczne i kościelne manifestacje patriotyczne. Władze reagowały na nie terrorem. Najlepszym jego przykładem jest masakra dokonana 8 IV 1861 na placu Zamkowym w Warszawie, oblężenie i aresztowania w kościołach po nabożeństwie w rocznicę śmierci Tadeusza Kościuszki oraz zesłania. Chłopi polscy dążyli do uzyskania ziemi na własność. Dało to możliwość pozyskania ich do walki z zaborcą. W końcu w 1861 sieć konspiracyjną zorganizowały rywalizujące obozy polityczne "białych" i "czerwonych". Działała ona pod kierunkiem Komendanta Miejskiego, zreorganizowanego przez Jarosława Dąbrowskiego (pseudonim Łokietek) - przywódcy lewicy czerwonych i przemianowanego na Komitet Centralny Narodowy (KCN). Stworzyli oni trójzaborową organizację i uzgadniali współdziałanie z rewolucjonistami rosyjskimi. Polityka ugody z Rosją w zamian za ustępstwa autonomiczne, reprezentowana przez Aleksandra Wielopolskiego, mianowanego VI 1862 Naczelnikiem Rządu Cywilnego Królestwa Polskiego, nie zdobyła poparcia społeczeństwa, w którym dominowały dążenia niepodległościowe. Zarządzona 14/15 I 1863 branka nie rozbiła organizacji "czerwonych", przyspieszyła tylko, w niedogodnym czasie, wybuch powstania. 22 I 1863 KCN manifestem wezwał naród do powstania, a 2 dekretami uwłaszczył chłopów i obiecał ziemię bezrolnym uczestniczącym w walce. Niestety powstańcom nie udało się wyzwolić na dłużej żadnego terytorium, na którym mogłaby się ujawnić władza powstańcza. Jednakże koncentracja wojsk rosyjskich w większych miastach umożliwiła rozwój partyzantki, wspomaganej przez sieć konspiracji i władz powstańczych, które stanowiły prawdziwe tajne państwo polskie. Walki w Królestwie Polskim, a także na Litwie, Białorusi i części Ukrainy. Stoczono 1200 potyczek, w których udział brało co najmniej 150 tys. uczestników.
Następstwa tego powstania:
1. uwłaszczenie chłopów na warunkach korzystniejszych niż w pozostałych zaborach co znacznie przyspieszyło postęp gospodarczy i społeczny oraz wpłynęło na wzrost świadomości narodowej Polaków w następujących dziesięcioleciach
2. założenie organizacji zwanej "Zjednoczenie Emigracji Polskiej" w 1866
3. nasilenie represji władz pruskich w Wielkim Księstwie Poznańskim po udziale ludności w powstaniu
4. ukaranie przez rząd rosyjski kilkadziesiąt tysięcy Polaków śmiercią, więzieniem, zesłaniem, katorgą, czy konfiskatą majątku
5. po aresztowaniu Romualda Traugutta (ostatniego przywódcy powstania)"tajne państwo" przestało istnieć
6. sympatia i pomoc narodów europejskich
7. pełne moralne poparcie i sympatia demokratyczna opinii publicznej Europy
8. propaganda powstania styczniowego przyczyniła się do powstania I Międzynarodówki
9. trwały ślad w literaturze i sztuce polskiej
10. wpływ na dążenia niepodległościowe następnych pokoleń Polaków
11. na podzielonych ziemiach polskich powstają odmienne systemy szkolne
12. autonomiczna od 1869 Galicja polonizuje szkolnictwo wszystkich szczebli
13. tylko w zaborze austriackim Polacy posiadali swobody polityczne i kulturowe. Koło Polskie stanowiło liczącą się siłę w arlamencie austro - węgierskim. Rozwijała się oświata i sztuki piękne.
14. powstanie styczniowe dało Rosji pretekst do całkowitej likwidacji resztek odrębności Królestwa Polskiego i do wzmożenia akcji rusyfikacyjnej.
Powstanie styczniowe kończyło okres polskich powstań narodowych doby porozbiorowej.

Taka jest moja opinia na temat genezy powstania styczniowego i jego następstw. Pozdrawiam!
 
User is offline  PMMini Profile Post #17

     
dezerter1125
 

I ranga
*
Grupa: Użytkownik
Postów: 42
Nr użytkownika: 9.655

Stopień akademicki: magister ³opatologi
Zawód: zabójca
 
 
post 30/10/2005, 13:09 Quote Post

Prosze o pomoc. Jesli moglby ktos wypisac mi przywodcow powstania styczniowego i jaką role pełnili byłbym bardzo wdzięczny smile.gif confused1.gif rolleyes.gif
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #18

     
Belfer historyk
 

VIII ranga
********
Grupa: Przyjaciel forum
Postów: 3.525
Nr użytkownika: 8.375

Pawel
Stopień akademicki: posiadam
Zawód: patrz nick
 
 
post 30/10/2005, 14:02 Quote Post

A w podręczniku nie ma? Możesz zaglądnąć tutaj: http://pl.wikipedia.org/wiki/Powstanie_styczniowe
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #19

     
krecik151
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 1
Nr użytkownika: 12.442

Mariusz K.
Zawód: uczeñ
 
 
post 31/12/2005, 12:51 Quote Post

OWEN jeśli jesteś w stanie lub ktoś inny z użytkowników forum odpowiedziec na ten aspekt : "trwały ślad w literaturze i sztuce polskiej Powstania Styczniowego". Interesują mnie jacy polscy pisarze i jakie utwory obejmują ww. tematykę, jestem zainteresowany książkami oraz sztuką poruszających problem w Powstaniu Styczniowym. Dziekuje z góry za odpowiedz.
 
User is offline  PMMini Profile Post #20

     
PannaNikt
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 1
Nr użytkownika: 18.772

Agata Piasecka
Zawód: uczen
 
 
post 4/06/2006, 13:56 Quote Post

Mam takie pytanie, ponieważ piszę obecnie prace z historii, i nigdzie nie mogę znalieżc odpowiedzi...Jakie nastroje polityczne i intelektualne panowaly na dzien przed wybuchem powstania styczniowego?
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #21

     
Andrzej80
 

powstaniec
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 1.321
Nr użytkownika: 16.934

Andrzej
Stopień akademicki: magister
Zawód: historyk archiwista
 
 
post 4/06/2006, 14:38 Quote Post

Wszystko to mozna znaleść w pierwszym lepszym podręczniku lub książce poswieconej powstaniu
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #22

     
agap_92
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 13
Nr użytkownika: 46.590

Agnieszka P
Zawód: licealistka
 
 
post 4/04/2010, 22:32 Quote Post

Powstanie Styczniowe miało jeszcze swój epilog- syberyjski. W 1866r nad Bajkałem wybuchło powstanie polskich zesłańców tzw. powstanie zabajkalskie. Przywódcami byli Gustaw Szarmowicz oraz Narcyz Celiński, którzy ułozyli plan, mający na celu oswobodzenie od ciężkich robót i ucieczke z zesłania przez Chiny. Niestety jak i wczesniejsze powstania nie odniosło sukcesu.
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #23

     
TMI Fairy
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 830
Nr użytkownika: 106.470

 
 
post 21/07/2022, 16:03 Quote Post

QUOTE(swatek @ 23/09/2005, 12:43)
[i]W latach 1861-1863 rodziło się francusko-rosyjskie zbliżenie. Było ono groźne dla Prus.  [...] Prusy odpowiedziały na to wywołaniem w zaborze rosyjskim „powstania styczniowego” 1863 roku. Istotnym sprawcą tego powstania był pruski kanclerz, Bismarck.
*


To czyste oszołomstwo czy coś w tym jest?

Wiem, że austryjacy prawie na pewno maczali palce w tej debilnej ruchawce, ale Prusacy?
 
User is offline  PMMini Profile Post #24

     
carantuhill
 

Bieskidnik
*********
Grupa: Moderatorzy
Postów: 8.503
Nr użytkownika: 12.703

WOJCIECH
Zawód: Galileusz
 
 
post 22/07/2022, 13:13 Quote Post

QUOTE(TMI Fairy @ 21/07/2022, 17:03)
QUOTE(swatek @ 23/09/2005, 12:43)
W latach 1861-1863 rodziło się francusko-rosyjskie zbliżenie. Było ono groźne dla Prus.  [...] Prusy odpowiedziały na to wywołaniem w zaborze rosyjskim „powstania styczniowego” 1863 roku. Istotnym sprawcą tego powstania był pruski kanclerz, Bismarck.
*


To czyste oszołomstwo czy coś w tym jest?


[I]Mieczysław Żywczyński zwraca uwagę na międzynarodowe reperkusje po-wstania styczniowego, podkreślając upadek nieformalnego przymierza francusko-rosyjskiego oraz ochłodzenie stosunków na linii Paryż - Londyn. Rok 1863 podaje jako cezurę rozpoczynającą okres osamotnienia Francji na arenie międzynarodowej

Polityka zagraniczna Napoleona III w ocenie historyków polskich drugiej połowy XIX i XX wieku Tomasz Helbik

Rozpoczynało się ono w warunkach istnienia zbliżenia francusko-rosyjskiego, które rozwijało się i wzmacniało bezpośrednio po zakończeniu wojny krymskiej. Osłabiona poniesioną klęską Rosja poszukiwała partnera, który pomógłby jej w pozbyciu się krępujących ją klauzul traktatu paryskiego i umożliwił dalsze rozprzestrzenienie wpływów na Bałkanach, gdzie rywalizowała z Austrią.

https://www.omp.org.pl/artykul.php?artykul=306

CODE
Wiem, że Austryjacy prawie na pewno maczali palce w tej debilnej ruchawce, ale Prusacy?


Tzn w jaki sposób maczali ręce?

 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #25

     
TMI Fairy
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 830
Nr użytkownika: 106.470

 
 
post 22/07/2022, 13:35 Quote Post

Jestem zaskoczony opisywanym zbliżeniem Paryż-Peterburg. Przecierz to Napoleon był spiritus movens Wojny Krymskiej i Traktatu Paryskiego.

"Maczali palce" - nie wiem, czy Austryjacy mieli wkład w sam wybuch powstania, ale na pewno "grzeszyli zaniedbaniem" jeśli chodzi o przemyt broni i ochotników.
Potrzeba było dwa lata protestów dyplomatyczynych zanim Austria zamknęła granicę. Czyli de facto powstanie wspierali.

Prusy zaś - o ile mi wiadomo - prawie natychmiast postawiły wojsko na granicy.
 
User is offline  PMMini Profile Post #26

     
Paul Yank
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 1.085
Nr użytkownika: 74.131

Pawel
Stopień akademicki: mgr
Zawód: prawnik
 
 
post 23/07/2022, 18:17 Quote Post

Konwencja Alvenslebena (gen. G.von Alvensleben) została zawarta pomiędzy Cesarstwem Rosyjskim a Królestwem Prus już 8 lutego 1863 r. Dotyczyła ona wspólnego zwalczania polskiego powstania, zakładając m.in. możliwość przekraczania przez oddziały obu armii wspólnych granic w pościgu (lub odwrocie) za/przed polskimi oddziałami. Na tyle zirytowała rządy Francji, Austrii i Wielkiej Brytanii, że w kwietniu i czerwcu 1863 r. skierowały wspólne noty w sprawie polskiej do Petersburga. Więc o jakiej ,,inspiracji powstania ze strony Prus" część forumowiczów tutaj piszę? rolleyes.gif
 
User is offline  PMMini Profile Post #27

     
TMI Fairy
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 830
Nr użytkownika: 106.470

 
 
post 23/07/2022, 23:01 Quote Post

QUOTE(Paul Yank @ 23/07/2022, 18:17)
Więc o jakiej ,,inspiracji powstania ze strony Prus" część forumowiczów tutaj piszę?  rolleyes.gif
*


O ile dobrze rozumiem cytat z pracy pana Giertycha (oraz kolegę z innego forum), to wypadki mają wyglądać w sposób następujący:
- Prusy niepokoją się zbliżeniem francusko-rosyjskim
- kontaktują się z polskimi świrami i obiecując pomoc podżegają do powstania
- gdy owo wybucha, prusacy biegną do Sankt Peterburga narzucając się z pomocą aby nabić punkty u Rosjan, które to punkty dyskontują w '66 i '70.

Ten post był edytowany przez TMI Fairy: 23/07/2022, 23:07
 
User is offline  PMMini Profile Post #28

     
carantuhill
 

Bieskidnik
*********
Grupa: Moderatorzy
Postów: 8.503
Nr użytkownika: 12.703

WOJCIECH
Zawód: Galileusz
 
 
post 25/07/2022, 7:38 Quote Post

CODE
Jestem zaskoczony opisywanym zbliżeniem Paryż-Peterburg. Przecierz to Napoleon był spiritus movens Wojny Krymskiej i Traktatu Paryskiego.


No i w czym problem? smile.gif Stali nie są wrogowie, tylko interesy. Napoleon sondował porozumienie jeszcze w trakcie wojny, a po wojnie Aleksander spotykał się z Napoleonem - namawiając go do sojuszu. Oczywiście pod warunkiem - wycofanie się z Traktatu i zgoda francuska na rosyjską flotę.

Zbliżenie francusko-rosyjskie wymagało jednak pewnych ofiar moralnych i politycznych od obu partnerów. Napoleon III musiał się liczyć z autentycznie propolską postawą francuskiej opinii publicznej i dla dania jej satysfakcji oczekiwał od Petersburga pewnych gestów pod adresem Polaków i utrzymania liberalizacji systemu rządów w Królestwie Polskim. Rosja, której poparcie Francji było potrzebne dla zrealizowania jej ambicji na Bałkanach, godziła się zapłacić tę cenę, pod warunkiem, iż publicznie Paryż nie będzie podnosił kwestii polskiej, a przeciwnie, będzie ją uznawał za wewnętrzną sprawę rosyjską, co nad Sekwaną doskonale rozumiano.
Aleksander sondował też Austriaków, w kwestii sojuszu w 61-62.

https://www.omp.org.pl/artykul.php?artykul=306

CODE
"Maczali palce" - nie wiem, czy Austryjacy mieli wkład w sam wybuch powstania, ale na pewno "grzeszyli zaniedbaniem" jeśli chodzi o przemyt broni i ochotników.  


Akurat Austriakom też na powstaniu nie zależało
Jednocześnie porażka Austrii w wojnie w 1859 r. zmusiła ją do poszukiwania sposobów poprawy stosunków z Cesarstwem Rosyjskim. Usilne starania dyplomacji austriackiej doprowadziły w końcu do zjazdu trzech monarchów państw rozbiorowych w Warszawie w październiku 1860 r. Manifestowanie możliwości zbliżenia austriacko-rosyjskiego było także na rękę Aleksandrowi II, który sygnalizował w ten sposób Napoleonowi III, iż Rosja nie jest skazana na sojusz z Francją i ma szersze możliwości manewru politycznego – tj. perspektywę związania się z Austrią i Prusami.

CODE

Potrzeba było dwa lata protestów dyplomatyczynych zanim Austria zamknęła granicę. Czyli de facto powstanie wspierali.


Raczej nie przeszkadzali
Z punktu widzenia Wiednia, powstanie w Polsce osłabiało presję rosyjską na europejskie prowincje tureckie, a zatem nie należało pomagać w szybkim jego stłumieniu. Wreszcie także i w naddunajskiej stolicy rozumiano, że stanowić ono może czynnik rozsadzający tak dopiero co groźny dla Austrii tandem francusko-rosyjski.
https://www.omp.org.pl/artykul.php?artykul=306

CODE
Więc o jakiej ,,inspiracji powstania ze strony Prus" część forumowiczów tutaj piszę?


Zdecydowanie wrogo do sprawy polskiej odnosiły się Prusy – kolejny uczestnik koncertu mocarstw, żywotnie zainteresowany samą kwestią. Stanowisko Berlina kształtowane było nie tylko wynikającą ze współudziału w zaborach obawą o wpływ liberalizacji systemu politycznego w rosyjskiej części Polski na ziemie polskie znajdujące się pod panowaniem Hohenzollernów, ale także rosnącym niepokojem związanym z obserwowaną zacieśniającą się współpracą francusko-rosyjską, grożącą ograniczeniem roli Prus w Niemczech. Osiągnięcie jakiegoś satysfakcjonującego obie strony modus vivendi polsko-rosyjskiego, zapowiadało zatem, w oczach polityków pruskich, zarówno niebezpieczeństwo ciążenia Polaków z pozostałych zaborów ku Rosji jak i umocnienie się fatalnego dla Prus związku rosyjsko-francuskiego

https://www.omp.org.pl/artykul.php?artykul=306
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #29

2 Strony < 1 2 
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej