A wewnątrz na stronie tytułowej? To nie jest w sumie żaden zarzut ot po prostu coś do czego jestem nieprzyzwyczajony i nieco mnie to zdziwiło....

Książka bardzo fajna, drugi tom byłby wskazany ale zdarzają się literówki np s. 19 [i](...) którym broń podczas dawana strzału była osadzana na ramieniu strzelca.[/i] Wydaje mi się, że jednak dawania strzału albo oddawania strzału. Z zakupu jestem generalnie zadowolony. Aha no i nieco mnie zdziwił brak imienia autora - jednak wolę jak jest imie i nazwisko a w przypadku Rosjan jeszcze otczestwo....

[i]Prądzyński uchodził zawsze za dobrą głowę - za stolikiem, w pokoju - za wybornego szefa sztabu, dzielnego planistę, ale wielkiego tchórza jakoby: ciężko wierzyć - Polak tchórzem! Zaraz gdy armaty grają, gdy kule świszczą, gdy bój się wszczyna, wszystkich serce bije radośnie - i ogień iskrzy się w oczach - i dzielny duch pała w piersiach; to u niego animusz słabieje, twarz blednieje, duch upada - to zaraz Prądzyński traci przytomność, głowę - robi się do niczego. (...). Lecz dlaczego Prądz...

Kupiłem wczoraj w miękkiej okładce - póki co jestem zadowolony....

kolejna charakterystyka Prądzyńskiego - L.Jabłonowski, [i]Pamiętniki[/i], Kraków 1963, s.176 [i]Do tego Prądzyński szedł na udry z Chrzanowskim, a sam niegdyś sławny z brawoury, ciężkim więzieniem osłabiony, za każdym strzałem dostawał nerwowych drgnięć (...).[/i]...

S. J. Stille, [i]Podróż do Polski[/i], Warszawa 1985, s. 71 - [i]A wtedy wszyscy ci wypróbowani w bojach śmiałkowie powstali i zakrzyknęli: "niech żyje Skrzynecki!", a dźwięczne "Wiwat!" na cześć zbawcy ojczyzny przebiegło jak błyskawica przez niezmierzone tłumy. Skrzynecki był ciągle bożyszczem narodu i niewykluczone, że mało kto zasłużył się na to tak jak on (...).[/i] Skoro Szwed - który nie znał wszak miejscowych stosunków ani nawet za bardzo języka, dał się ponie...

Po dłuuugiej nieobecności pojawił się nowy wpis na blogu:
[url=http://furiusz.historia.org.pl/2017/01/15/magna-corpora-german-okresu-rzymskiego-prawda-czy-mit-historiografii/]O wysokości barbarzyńców[/url]
zachęcam do zajrzenia i komentowania....

Taka ciekawostka - w raporcie z 4 lutego 1865 Bałaszewicz pisze U[i]czestniczyliśmy w sprawie wydalenia Mikoszewskiego jako głównego agitatora, obecnie zaś wykorzystujemy tę sprawę dla rozbicia stowarzyszenia Tańskiego i innych.[/i] (s.13) Z kolei sam zainteresowany upatrywał w osobach których - [i]Praca nasza, podjęta dla dobra emigracji, zatrwożyła przyjaciół Hotelu Lambert i pokrewnych im oo. zmartwychwstańców.[/i] (s.129) [i]Mieli oni ostatecznie Mając stosunki z tajną i jawną policją rządu ...

[quote] Była u nas choć jedna maszyna do wiercenia przewodu lufy?[/quote]
Artyleryjskich? pewno nie, gwintowanie luf artylerii to prace Martina von Wahrendorffa czy Josepha Whitwortha. Pierwszy to chyba Reichenbach w 1816 ale jego wynalazek się nie przyjął. Wahrendorf to 1843, Cavalli w Piemoncie to 1846, Francuzi też na poważnie zaczęli się w to bawić w okolicach wojny krymskiej. Czemu więc brak tego typu narzędzi w 1830/1831 roku miałby obciążać powstanie listopadowe?...

Hmm a znasz pochodzenie tego imienia? Jesus to zlatynizowana wersja greckiego Iesous co z kolei pochodzi od hebrajskiego Joshua/Jehoshua/Yehoshua - więc tak naprawdę to tego imienia powinieneś szukać....

Mamy całkiem sporo, więcej niż o niejednym antycznym władcy - nie ma co na to narzekać. Możesz zajrzeć do Józefa Flawiusza on wspomina kilku Jezusów. Można kilku wymienić - Jesus ben Ananias czy Shimon ben Yeshua ben Eliezer ben Sira występujący też właśnie jako Jesus Ben Sira albo Elimas Bar-Jezus (Dzieje Apostolskie 13, 6-12), sam Chrystus miał wśród przodków Jezusa - [i] syna Jezusa, syna Eliezera, syna Jorima, syna Mattata, syna Lewiego[/i] (Ewangelia św.Łukasza 3.29)....

Problem polega jedynie na tym, że Szlisselburg, jak podaje R. Gerber w wstępie do [i]Pamiętników [/i]Łukasińskiego, Warszawa 1986, s.15-16 był niezwykle ciężkim więzieniem. Dane podaje za niejakim Giernietem (Rosjaninem), gdzie na niecałych stu więźniów między 1826 a 1870 22 zwariowało a jeszcze więcej z nich zmarło. Łukasiński miał tam wytrzymać najdłużej. Pytanie czy mogła się trafić jedna jednostka która w tak skrajnie niesprzyjających warunkach mogła przetrwać dłużej? Czemu nie? Wzrok miał m...

Swoją drogą Askenazy, [i]Łukasiński[/i], Warszawa 1929 s. 351 nazywa go półobłąkanym , Bakunin wspomina, że widział go na spacerniaku, choć oddzielonego od reszty więźniów. Podobno wypuszczono go jako chorego na powietrze. Opisywać go miał jako na wpółociemniałego....

Tak jak w temacie - zna ktoś jakieś źródła do historii buntu Madalińskiego i jego przemarszu do Krakowa poza wspomnieniami Zajączka oraz raportami ambasadorów:
J. Zajączek,[i]Historja Rewolucji Polskiej w roku 1794. T 1 -2[/i], Warszawa 1907
J. Patz, [i]Z okien ambasady saskiej. Warszawa 1794 roku w świetle relacji dyplomatycznych przedstawiciela Saksonii w Polsce[/i], Warszawa 1969
B. de Cache, [i]Powstanie kościuszkowskie w świetle korespondencji posła austriackiego w Warszawie[/i], Warszawa 1...

[quote]W interesie każdego zaborcy było osłabienie pozostałych dwóch przeciwników. Austriacy powinni wspierać powstańców rękami i nogami, bo ci stanowili tzw. zagrożenie dla Rosji i Prus. Prusacy mogli obawiać się powstania przed jego wybuchem, ale podczas jego trwania raczej nie mieli już podstaw do obaw. Samo niepodległe Królestwo Polskie nie stanowiło absolutnie żadnego zagrożenia dla żadnego z zaborców, bo po wojnie z Rosją byłoby za słabe na jakiekolwiek inne działa militarne.[/quote]
I tak...

W innym temacie wrzuciłem to:
A. Gołyński, [i]Pamiętnik podolskiego powstania 1830-1831 roku[/i], Warszawa 1979, s.65 wspomina, że dopiero 19/31 marca powrócił wysłannik Podola Mikołaj Denysko z Warszawy zasadniczo bez odpowiedzi. Wysłano go tam 26 listopada/9 grudnia, stracono więc sporo czasu. Gołyński oblicza siły powstania, zapewne na wyrost na 6000 koni, zwłaszcza wobec słabego odzewu ze strony centralnego kierownictwa powstania listopadowego. Tym niemniej chęć była na tyle silna, że i tak ...

Wielkie dzięki za uzupełnienie...

Zgadzam się - tak przynajmniej łatwo znaleźć opinie na temat konkretnych książek i ocenić czy warto nabyć czy nie....

[quote]W kwestii sympatii to abstrahując od tego czy na pewno jest to jakiś wymierny walor w tamtych szczególnie czasach warto może pamiętać, że na zachodzie takie "mody" przychodzą i odchodzą i także moda na nas ulotniła się bardzo szybko gdy przyszło utrzymywać uchodźców... wink.gif[/quote]
Owszem - ja jedynie mówię, że gdyby postawić świat przed stanem faktycznym tzn utrzymać niepodległość przez dłuższy czas, być może udałoby się zutylizować ową sympatię na naszą korzyść. Czy poprze...

Pozwolę sobie dorzucić kilka groszy, jakkolwiek to nie moja epoka a moje zainteresowanie okresem jest nader świeżej daty. Różnica potencjałów między KP a Rosją jest ewidentna i nie ma co do tego co dyskutować. Problem polega jednak na możliwościach użycia tego potencjału a owe możliwości ograniczało kilka czynników:
- odległości w Rosji europejskiej
- jakość dróg
- szybkość poruszania się taborów a więc dowozu zaopatrzenia dla maszerującej armii
- zapasy będące na danym terenie
- cholera
- konie...

Kolejna ciekawostka - Chrzanowski proponuje 26 kwietnia ofensywę i uderzenie pod Kuflewem na siły Dybicza. W tej sytuacji Prądzyński, nominalnie zwolennik działań agresywnych, oponuje. Jest zachowawczy i ostrożny. Bloch, którego książkę już oddałem więc strony nie podam, twierdzi, że to efekt niechęci do Chrzanowskiego. J. Wysokiński, [i]Generał Ignacy Prądzyński[/i], Warszawa 1985, s. 160-161 wspomina, że mogło mieć to jakiś wpływ ale mówi raczej o dużym ryzyku związanym z tym planem i niemożno...

Pamiętając oczywiście, że to publicystyka historyczna, to w ramach odnotowania J. Łojek, [i]Szanse powstania listopadowego[/i], Warszawa 1986, s. 118 ocenia działania Prądzyńskiego i Krukowieckiego jako bezsensowne, dążące do kapitulacji i podkreśla woltę Prądzyńskiego który nagle miałby stać się kapitulantem dążącym do zakończenia działań wojennych. Wspomina też o nagłym przypomnieniu sobie Prądzyńskiego, że jest wiernym poddanym cara....

Zaznaczając, że się nie znam a o tym okresie historii poczytuje sobie jedynie prace popularno-naukowe i pamiętnikarskie, coby móc pogadać ze swoją dziewczyną, to mimo tych ewidentnych braków pozwolę sobie dorzucić parę uwag.


[quote]Właściwie najbardziej negatywnie wśród współczesnych przejawiły się dwie jego cechy. Bardzo negatywne oceniona w armii, a przynajmniej w jego części została ocenione jego "nielojalność" do przełożonych, objawiająca się na próbach nacisku na Wodzów Naczeln...

Potwierdzam - choć przyznam, że mówię jedynie za siebie, a w zasadzie swoją dziewczynę :P...

Kupiłem ją głównie dlatego, że moja wiedza jest bardziej niż mała w tej tematyce - jednak bardziej specjalizuje się w starożytności, więc jak na laika to oceniam pozytywnie: część rysunków jest dla mnie nieco niezbyt przejrzysta tyle, że podejrzewam, że to kwestia oryginału i umieszczonych tam ilustracji, nieco zbyt mocno położony nacisk na doświadczenia Anglików - ale to z kolei kwestia pochodzenia autora. Całościowo jestem zadowolony....