Dlaczego- jeśli dostałoby Galicję od Austrii, to nie miałoby żadnych roszczeń terytorialnych wobec innych krajów systemu.Poza tym jak Prusy i Austria miałbyby zapanować nad wielkimi obszarami wschodnimi, na których nie posiadały praktycznie żdnych wpływów(w sensie kulturowym czy "narodowościowym")- Inflanty zamieszkałe przez Niemców były oddzielone od Prus Wschodznich Żmudzią zamieszkałą przez spolonizowaną szlachtę i bałtyckie chłopstwo(nie licząc "spolizowania"-powtórka z rozrywki z XV wieku...?). Jak Austria miałaby utrzymać Wołyń i Podole(też spolonizowana szlachta), skoro miała problemy już z tą mozaiką, którą posiadała?Dlatego takie rozwiązanie, o którym wspomniałem, mogłoby rozładować część napięć. Niemiecka Austria dostałaby niemiecki Śląsk, przez co "poprawiłaby" swoją strukturę narodowościową,Polska odzyskałaby Pomorze, Prusy Wschodnie to obszar niezbyt ludny, więc możnaby sobie z tym poradzić. Co do Prus- w jaki sposób ten(poczynając od czasów krzyżackich) kraj budował swoją potęge- ludobójstwo, zdrada i wiarołomstwo-to było powszechnie znane. Może się wydawać,że to ,co było się nie liczy, ale mentalność pozostaje(przecież w Rosji tatarska mentalność przetrwała do dziś, mimo upływu setek lat).Dlatego uważam,że likwidacja Prus mogłaby na przyszłość zaoszczędzić Europie wielu cierpień(przecież szowinizm niemiecki uważający inne narody za gorszą "rasę" , to nie wynalazek Hitlera, tylko dużo wcześniejszy- rodził się właśnie w czasch Napoleona, wspierany przez Prusy), choć wówczas nie zdawano sobie z tego sprawy.Tego tematu w kontekście kampanii 1812 lepiej nie rozwijać, bo wtedy nikt nie przewidział,że za sto lat wskutek ekspansji Prus wybuchnie największy konflikt w historii ludzkości, a 20 lat później drugi(i największe ludobójstwo w historii ludzkości oparte na niemieckim szowiniźmie...).

Chciałbym wrócić do tematu- trzymam się swojej koncepcji likwidacji Prus i podziału ich terenów między Austrię, Saksonię i Polskę. Co zrobić później- po pacyfikacji tego obszaru, jeśli Rosja nie ruszy? Uderzyć na Inflanty i odciąć Rosję od Bałtyku, uderzyć na Ukrainę żeby zająć najlepszą prowincję, czy nic nie robić, skupić się na zagospodarowaniu tego, co się posiada?Wszyscy się chyba zgadzamy z tym,że Cesarz wybrał najgorsze rozwiązanie z możliwych-pójście na Moskwę.

Natomiast w przypadku podziału dawnych ziem RON pomiędzy Prusy i Austrię kwestia polska również by powróciła, tyle że podniosłaby ją druga strona- GB i Rosja, poza tym Polacy odwróciliby się od Napoleona i kto wie, czy na terenach od Warty po Berezynę nie byłoby drugiej Hiszpanii(powstania wspieranego materialnie przez Koalicję)-spacyfikowanie tych terenów wymagałoby kilkuset tysięcy wojska i tylko ułatwiło zadanie Rosji.

Ładny emocjonalny post.Tylko że pisząc tak negatywnie o Prusach trzeba poznać własną historię, zwłaszcza co o nas piszą inni.

Ta nierozstrzygnięta bitwa po wyjściu z Moskwy (Małojarosławiec) wykazała, że każde starcie będzie odtąd okupowane poważnymi stratami.

Scenariusz niby fajny, ale.Prusy "dostając" ziemie bałtyckie nie mogły dogadać się z Rosją.Albo straciłyby kompletnie twarz - nawet wśród własnych obywateli oddając "rdzennie niemieckie ziemie" nad Bałtykiem,
a mogłyby je utrzymać tylko przy pomocy francuskiej.

A gdzież to tak Napoleon aż "rozgromił" główne siły armii rosyjskiej w drodze do Moskwy? To określenie bardziej pasuje do losu dywizji ułanów Rożnieckiego pod Mirem i Romanowem. Albo do walk pod Winkowem/Tarutino. Albo do klęski w Bobrujsku. Albo do walk pod Krasnem. Wymuszanie odwrotu przeciwnika większymi siłami (np. Smoleńsk) to nie zaraz "pogrom"; natomiast wysokie straty Rosjan pod Borodino to głównie skutek za długiego trwania pod ogniem artylerii francuskiej.

A rezerw nie miały, w przeciwieństwie do Rosjan, którzy odzyskali zdolność do działań zaczepnych w ciągu trzech tygodni.

Do powstrzymania WA na drodze do Małojarosławca przez całą dobę (by mogły dojść rosyjskie siły główne) wystarczył sędzia Bielajew, z którego polecenia zerwano jaz na rzece.

Wydaje mi się, że defensywna wojna, w oparciu o Księstwo Warszawskie nie mogła dojść do skutku z jednego ważnego powodu - Napoleon takich wojen nie prowadził o ile nie musiał. A jeśli już do tego dochodziło, skracał czas defensywy do minimum. (...)Jednak w tym drugim przypadku jak pokazała sytuacja z 1809 roku, prawdopodobnie dążyłby do szybkiego przemieszczenia się na zagrożony kierunek działań. Tak czy inaczej nie wydaje mi się, żeby oddał Rosjanom inicjatywę strategiczną na dłuższą chwilę o ile nie byłby do tego zmuszony.

Ta kampania była od samego początku skazana na niepowodzenie.

To dlaczego w takim razie Napoleon w ogóle na nią ruszył?