Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Ranowie a plemiona polskie, Podobieństwa i różnice
     
TurpisAlucinator
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 5
Nr użytkownika: 71.598

 
 
post 6/04/2011, 16:36 Quote Post

Witajcie!

Interesuje mnie żyjące na Rugii plemię Ranów (poprawna forma?). Mianowicie poszukuję informacji, przede wszystkim dotyczących ich kultury acz nie tylko. Na ile różna była od kultury innych plemion zachodniosłowiańskich? Czy istniał u nich, tak (chyba) typowy dla Słowian ustrój plemienny?

Generalnie będę niezmiernie wdzięczny za wszelkie informacje ich dotyczące, również - rzecz jasna - z odpowiednią literaturą.

PS. Zapomniałbym, chodzi mi o okres IX - XI wieku, więc przed przyjęciem chrześcijaństwa.

Dziękuje i pozdrawiam,
Bartłomiej

Ten post był edytowany przez TurpisAlucinator: 6/04/2011, 16:38
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #1

     
Skaut27
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 4
Nr użytkownika: 72.275

 
 
post 6/04/2011, 19:32 Quote Post

Ranowie, inaczej Rugianie albo Rujanie.Zachodniosłowiańskie plemię połabskie zamieszkujące we wczesnym średniowieczu wyspę Rugię i pobliskie ziemie na stałym ladzie.Ich głównym bóstwem był Światowit a miejscem kultu Arkona. O ośrodku tego kultu w Arkonie na Rugii pisali w obszernych fragmentach XII-wieczni kronikarze duńscy Sakson Gramatyk i Helmond.

 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #2

     
TurpisAlucinator
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 5
Nr użytkownika: 71.598

 
 
post 7/04/2011, 5:54 Quote Post

QUOTE
Ranowie, inaczej Rugianie albo Rujanie.Zachodniosłowiańskie plemię połabskie zamieszkujące we wczesnym średniowieczu wyspę Rugię i pobliskie ziemie na stałym ladzie.Ich głównym bóstwem był Światowit a miejscem kultu Arkona. O ośrodku tego kultu w Arkonie na Rugii pisali w obszernych fragmentach XII-wieczni kronikarze duńscy Sakson Gramatyk i Helmond.


Hmmm... No tak, tyle, że to w sumie wiedza Wikipedyczna. Chodzi mi o nieco większą szczegółowość. Niemniej dziękuje za odpowiedź.

Cóż - jeśli nikt nie posiada takowych informacji lub - z nieznanych mi powodów - nie chcę się nimi podzielić (co zresztą na jedno wychodzi) prosiłbym przynajmniej o podanie porządnej literatury.

Pozdrawiam,
Bartłomiej
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #3

     
Bazyli
 

VII ranga
*******
Grupa: Użytkownik
Postów: 2.066
Nr użytkownika: 13.822

Stopień akademicki: jakiś jest...
Zawód: handlowiec pogl¹dami
 
 
post 7/04/2011, 12:37 Quote Post

TA, spróbuj tutaj:
http://www.historycy.org/index.php?showtopic=68470

Pzdr
 
User is offline  PMMini Profile Post #4

     
ku 30421
 

Unregistered

 
 
post 29/08/2016, 11:12 Quote Post

Nasunęło mi się pytanie. Pod Cedynią walczyło podobno około 4000 polańskich wojów. W "Troji północy"(wiem, że to żadne źródło) natknąłem się na wzmiankę, iż w roku 1168 w Korenicy stacjonowało chyba około 8000 rańskich wojów.

Mała Rugia-aż 8000 wojów, duże Państwo Gnieźnińskie- tylko 4000?

Czy ta liczba podana w "Troji północy" mogła być prawdziwa?

Interesuje mnie jeszcze jaką ilością okrętów dysponowali Ranowie? Czy bardzo ustępowały one okrętom wikingów?
 
Post #5

     
lukaszrzepinski
 

V ranga
*****
Grupa: Użytkownik
Postów: 682
Nr użytkownika: 75.791

Lukasz Rzepinski
Stopień akademicki: historyk amator
Zawód: In¿ynier, biznesmen
 
 
post 29/08/2016, 13:25 Quote Post

"Kronika Slowianska" wymienionego tutaj niemieckiego mnicha Helmonda.
Znajdziesz tutaj bardzo duzo odniesien do Ranow: http://bc.wimbp.lodz.pl/Content/12337/Papl...a_kronika_a.pdf

Np "Ci Raniej których niektórzy Runami nazywają"
jest to naród okrutny, w środku morza mieszkający
i nadzwyczaj bałwochwalst wu oddany; wodzą oni
. rej 'v caIej Slawiallszczyznie, lllUją, króla i świątyni~
najsłynniejszą. Stąd też z powodu szczególnej czci tej
świątyni, sami w czci tej wyrządzaniu pierwsze zajmują
miejsce, a narzucając vvielu swe jarzmo, sami go. od.
nikogo nie znoszą, będąc bezpieczni z powodu llieprzystępnościmiejsca;
ludy zaś orężem podbite zmusz~ją
c10 placenia daniny świątyni. Arcykapłana swego po ..
ważają, więcej niż króla i dokąd los wskaże, talll vvoj.
ska swe wysyłają. Po otrzylnanem zwycięstwie zło~o
i srebro znoszą, do skarbca swojego bóstwa, resztę mię­
dzy siebie rozdzielają. "
 
User is offline  PMMini Profile Post #6

     
lukaszrzepinski
 

V ranga
*****
Grupa: Użytkownik
Postów: 682
Nr użytkownika: 75.791

Lukasz Rzepinski
Stopień akademicki: historyk amator
Zawód: In¿ynier, biznesmen
 
 
post 29/08/2016, 13:32 Quote Post

QUOTE(Redar 1056czszrz @ 29/08/2016, 12:12)
Interesuje mnie jeszcze jaką ilością okrętów dysponowali Ranowie? Czy bardzo ustępowały one okrętom wikingów?
*



Ranowie posiadali najwieksza flote sposrod plemion/panstw slowianskich.
Ich okrety byly mniejsze od okretow skandynawskich - mniej nadawaly sie do wypraw oceanicznych ale lepiej operowaly na plyciznach. Charakterystyczna cecha okretow Ranow byly czarne zagle oraz konski leb na dziobie.
Tutaj jest lektura: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/190931/wiel...ian-w-1136-roku
tylko z gory uprzedzam ze autor bierze niebotyczne liczby okretow wprost ze skandynawskich sag i nawet z nimi nie dyskutuje tylko zachwyca sie jakie to wielkie liczby Slowianie mieli.

Ta pozycja opisuje rowniez militaria Ranów oraz bitwy w jakich brali udział. Autor pisze bardzo dobrze i zamieszcza duzo informacji, ale wielkim minusem jest fatalne posługiwanie się odnośnikami - tzn autor wymienia hurtem zródła, ale nie czyni tego w ogóle w tekście.
http://www.empik.com/slowianie-slowianie-z...07060,ksiazka-p


Ten post był edytowany przez lukaszrzepinski: 29/08/2016, 13:36
 
User is offline  PMMini Profile Post #7

     
TyberiusClaudius
 

Nowicjusz
Grupa: Użytkownik
Postów: 18
Nr użytkownika: 100.877

Stopień akademicki: Licealista
Zawód: Uczeñ
 
 
post 27/12/2016, 17:36 Quote Post

Thietmar ich bodajże opisuje. Ustrój plemienny? Co to jest? Tak, byli plemieniem. Chodzi Ci o demokrację wojenną? Zapewne tak.

Ten post był edytowany przez TyberiusClaudius: 27/12/2016, 17:36
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #8

     
yarovit
 

Lemming Pride Worldwide
*******
Grupa: Użytkownik
Postów: 2.689
Nr użytkownika: 22.276

 
 
post 26/01/2017, 20:58 Quote Post

QUOTE(TurpisAlucinator @ 6/04/2011, 16:36)
Witajcie!

Interesuje mnie żyjące na Rugii plemię Ranów (poprawna forma?). Mianowicie poszukuję informacji, przede wszystkim dotyczących ich kultury acz nie tylko. Na ile różna była od kultury innych plemion zachodniosłowiańskich? Czy istniał u nich, tak (chyba) typowy dla Słowian ustrój plemienny?

*



Prawdopodobnie Ranowie byli "odpryskiem" Obodrzyców. Pierwsza fala słowiańskiego osadnictwa na północnym Połabiu przyszła doliną Odry. Byli to przodkowie Obodrzyców (prawdopodobnie nazwa wywodzi się od pierwotnych siedzib nad Odrą). Z racji pochodzenia były więc plemiona kulturalnie dość podobne plemionom Śląska i Wielkopolski, nie licząc oczywiście na pewno istotnego wpływu resztek mieszkających na Połabiu Germanów, których Połabianie niemało zasymilowali. Następnie plemiona te zostały "popchnięte" przez przenikających z Pomorza przodków Wieletów. Większość Obodrzyców uszła na zachód, gdzie później wykształcił się związek Obodrzycki. Ranowie byliby w tym modelu tą częścią Obodrzyców która pozostała na miejscu, osłoniętą przed naporem Wieletów przez pustkę osadniczą Puszczy Trzebiatowskiej. W każdym razie związki Ranów z Obodrzycami są poświadczone źródłowo i utrzymywały się długo. Na pewno bliskie były np związki dynastyczne książąt rańskich z arystokracją Obodrzyców. Książęta ci byli albo potomkami albo krewnymi po mieczu Kruta księcia Obodrzyców. Były też pewne podobieństwa między kulturą Ranów a kulturą Polaków. Poświadczone źródłowo np. jest, że Ranowie (poza kapłanami) podgalali głowy, zupełnie jak Polacy w tamtym czasie.

Ranowie późno wypływają na arenę dziejową. Nie licząc krótkiego "występu" jako sojusznicy Ottona przeciwko Wieletom w bitwie nad Reknicą (955), w źródłach pojawiają się dopiero w połowie 11 wieku. Wzrost ich potęgi był ściśle powiązany z upadkiem Związku Lucickiego (następcy Związku Wieleckiego), wyniszczonego przez wojnę domową. Ostatnim akordem tej wojny był rajd saskiego biskupa Burcharda, który w 1068 roku (prawdopodobnie wsparty przez inne plemiona Lucickie) najechał ziemię Redarów (głównego plemienia Luciców) i zniszczył sanktuarium boga Swarożyca w Radogoszczy. Redarowie tracą tym sam ostatecznie przywództwo polityczne i duchowe na Połabiu. Jednocześnie zaczęło wzrastać znaczenie sanktuarium Świętowita na Rugii, którego kapłani mogli twierdzić że ich bóg jest niepokonany w przeciwieństwie do redarskiego Swarożyca, którego posągi spalono a święte konie uprowadzono.

Późne wkroczenie Ranów na arenę dziejową sprawiło, że ich ustrój polityczny zupełnie już nie przypominał pierwotnej demokracji wojennej. W państwie Ranów panowała dwuwładza, a o wpływy rywalizowali książęta siedzący na grodzie w Korzenicy i kapłani Świętowita z sanktuarium w Arkonie. Wiec ciągle istniał, ale był jak się zdaje bardziej przedmiotem rywalizacji niż samodzielnym ośrodkiem władzy. Ogólnie rzecz biorąc, upadek Ranów w 1168 roku był bardziej upadkiem kapłanów Świętowita niż Ranów jako ludu. Książęta - bracia Ciesław i Jaromar, zachowali całkowitą bierność podczas oblężenia. Prawdopodobnie doszło do uprzedniego porozumienia pomiędzy książętami i duńskim królem Waldemarem. Po zniszczeniu Arkony Ciesław i Jaromar rządzili dalej na Rugii jako wasale Danii, a od Jaromara wywodzi się dynastia książąt rugijskich, którzy panowali na Rugii (i przejściowo na części Pomorza Gdańskiego) prawie do połowy 14 wieku. Niejaki Stoisław, prawdopodobnie młodszy brat Ciesława i Jaromara, założył ród znany później jako zu Putbus, który przetrwał w linii męskej do 1854 roku.

Ten post był edytowany przez yarovit: 26/01/2017, 21:03
 
User is offline  PMMini Profile Post #9

 
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej