Niepotrzebnie nowy Marszalek Sejmu uznał ten protest,to byl ogromny błąd ,a wszystko z powodu ucieczki z Sejmu jednego posla wink.gif

raczej trzeba się zastanowić, dlaczego marszałek nie zamknął sejmu i nie uznał wszystkich już uchwalonych spraw za obowiązujące)

Niestety nie mam tego tekstu, więc nie wiem jak szła "linia obrony" - liberum veto dobre, bo tak od zawsze uważałem; czy raczej skoro uznałem, to teraz muszę go (i siebie) bronić". Stawiam na to pierwsze.

"Niech ustąpią przemądrzali naprawiacze państw, którzy raczej z próżnej dociekliwości niż w oparciu o rzetelną wiedzę potępiają przyjętą w naszych obradach wolność sprzeciwiania się. Nie będę się z nimi wdawał w długie dyskusje; wystarczy aż nadto, gdy powiem, ze jeśliby usunęli swobodę zakładania weta, wyrządziliby ciężką szkodę Rzeczypospolitej. I nie twierdzę tego opierają się na spekulacjach czy na własnym próżnym pomyśle, lecz na tym, czego o rzeczypospoliej uczy ów największy w tej materii nauczyciel: znajomość jej spraw".

"Jasne jest, że w państwie, które rozciąga się na wielkich obszarach, niełatwo rozwijać się może wśród zamieszkujących je różnych ludów, osiadłych w prowincjach tak bardzo od siebie oddalonych, przywiązanie do wspólnej ojczyzny. Chyba że istnieje tu instytucja wolnego weta, dzięki której można wymuszać na innych respektowanie własnych interesów! W jakiż bowiem inny sposób można w zgodzie w prawem przywieść kogoś do tego, by dobrowolnie zaangażował się w pomoc dla innych? Jakże inaczej uznasz sam dobro innych za twoje własne, i nie poskąpisz ofiar dla jego obrony, jeśli nie tak oto, że gdybyś sam nie przyzwolił na dążność drugiego, doświadczyłbyś z jego strony równie dotkliwej odmowy w przypadku twych własnych dążności.
Innymi słowy i krótko: Przywilej weta - według tego wykładu - jest w Rzeczypospoliej, złożonej z wielu prowincji, jakby cementem, który zespala rozliczne i przeważnie sprzeczne z sobą interesy różnych ziem i różnych zamieszkujących je ludów. Uczy on obywateli rozumieć, że muszą z własnej woli rezygnować z części swych partykularnych interesów, gdyż tylko taka dobrowolna ofiara zapewnia trwanie ciału państwowemu. Jest także weto jakby szkołą wolności i patriotyzmu ogólnopaństwowego: albowiem obywatele do tych koncesji, częstokroć dla nich bolesnych, przywodzeni są nie przy pomocy siły, nie ze strachu przed władzą absolutną monarchy, ale zmusza ich do tego rozsądek; posłuszni są z własnej woli przymusowi sytuacji. A jednocześnie czynią to w majestacie prawa.
Jest wreszcie weto zaporą przeciwko zamachowi na szkodę zarówno całej Rzeczypospolitej, jak i każdej jej części".

"Niechętni Januszowi Radziwiłłowi mówili i mówią, ze rozejście się sejmu, dramatyczne, bo po raz pierwszy w wyniku sprzeciwu jednego posła, było jego dziełem, że to on stał za Władysławem Sicińskim. Nie przedstawili jednak, jak dotąd, dowodów na potwierdzenie oskarżenia. Pominęli, że fiasko obrad było sprzeczne z jego interesem. Nie wymienili poważnych względów, dla których miałby sejm zerwać".