A proszę bardzo, wedle życzenia. Przekład kroniki Jana Malali wraz z glosą pomieszczony w "Powieści dorocznej" pod rokiem 1114 (za Łowmiańskim):

Tylko, że analiza językowa, etnograficzna itd.

Skoro tak ewidentne utożsamienie Peruna z niebem nie jest potwierdzeniem, to ja nie wiem co nim mogłoby być.

Na przepychanki słowne to możesz sobie pozwolić z kolegami w podstawówce. Ja się w to bawił nie będę.

woda:
ie. mar- "związany z wodą", "wodny"
pol. mor-ze (pierwotnie w znaczeniu akwen słodkowodny)

zimno:
pol. mar-znąć, z-mar-zlina, mr-óz

Czyż nie jest to przedstawienie wiary w przemianę bóstwa? Z ognia bierze się Słońce (w jaki konkretnie sposób o to mniejsza - choć tu chyba mamy do czynienia z bezpośrednim objawieniem). Dadźbog to bóg dany - prawdopodobnie ogień, ten w domu.

O językowej pisaliśmy, etnograficzna raczej nie ujawnia imion bóstw. A co się kryje pod itd?

Skoro Perun to inne imię dawego Djausa, to wiadomo, że nie tylko jest bogiem niebiańskim ale i samym niebem. Co nie przeszkadza w istnieniu innych bogów niebiańskich.

I sam co nieco poczytaj, bo na razie Twoja wiedza bierze się z 2 (słownie - dwóch) opracowań, które nie wiedzieć czemu uznajesz za nieomylne.

Marzanna - słowo to nie ma nic wspólnego z wodą. Rdzeń mar-/mor- odnosi się do śmierci, która u Prasłowian nazywana była "morz" (dziś mróz). W indoirańskim mart znaczy "śmiertelnik" czyli człowiek.

Nie jest to przedstawienie wiary w przemianę. Swaróg się tu w nic nie przemienia. Jak wół stoi napisane, że oddaje władzę swojemu synowi - Dażbogowi.

A Dażbóg jest powszechnie przez naukowców tłumaczony jako "bóg dawca", "bóg obdarowujący" a nie "bóg dany".

A Marzanna, Jaryło, Kostroma, Weles, Piorun, Dabog

Gdybyś właśnie sięgnął po fachową literaturę to byś to już zauważył.

Ale ja Ci już podałem dowody, że ma. Co nie wyklucza dalszych związków semantycznych ze śmiercią czy zimnem.

Związek wody i śmierci to jeden z najbardziej rozpowszechnionych motywów religii etnicznych na całym świecie.

Nie powiedział bym jednak, że "Perun to imię dawnego Djausa". Religia Słowian to nie jest jakaś prosta kontynuacja religii indyjskiej.

I oczywiście nie może to być symbol, musi być odczytane dosłownie.

Przez których naukowców?  Dosłownie to znaczy - niech bóg da. Ale co?

Nie żartuj. Jedynie Jaryło może został poznany z badan etnograficznych. Pozostałe imiona zawierają teksty. Etnogtrafia dostarcza głównie wiedzy o rytuałach i funkcjach bóstw.

To może jaszcze raz: mar- oznacza śmierć. Zimno, zamarzanie, wody - to pochodne znaczeniowe. Zrozumiałeś?

Związek wody i śmierci, lasu i śmierci, ziemi i śmierci, zimy i śmierci są równie rozpowszechnione w religiach i mitologiach świata. Nie ma powodu wyróżniania związku wody ze śmiercią.

A od kiedy Djaus to bóg indyjski?

Nie może być tak, że czytający sobie dopowiada coś, czego w tekście nie ma, bo tak mu pasuje (czyli dopasowuje fakty do z góry ustalonych wyników).

Gieysztor, Słupecki, Banaszkiewicz, Strzelczyk...

Szczęście, bogactwo, powodzenie, plony...

I tak jest do dziś, z większym lub mniejszym naciskiem, z lepszym lub gorszym skutkiem - Bruckner, Gieysztor, Bylina, Iwanow i Toporow, Uspieński, Koćnov...

Skąd pochodzi ta informacja, że są to znaczenia pochodne?

Słowianie używali tego rdzenia do tworzenia słów o przynajmniej trzech znaczeniach

Co rozumiesz przez wyróżnianie w tym przypadku? Sam zażyczyłeś sobie przykładów konkretnie na to, to Ci je podałem.

Nic mi nie wiadomo, by przestał być.

To cytowany tekst wygląda tak, jakby autor dopowiadał sobie znaczenie nieznanych zjawisk - dopasowywał je, nieco na siłę do czegoś znanaego.

Akurat!

Owszem, ale nie robi się tego wprost bo wychodzą głupoty - vide - Weles, bóg bydła.

Tutaj - ode mnie. A jeżeli nie mam racji, to mi to dowiedź.

A to ciekawe, bo samo słowo jest praindoeuropejską rekonstrukcją określenia światła/nieba.

Bo tak zrobił.

Ale tak samo jak w powyższych przypadkach ja mogę zacytować. Wszystko to leży u mnie w domu na półeczce (i wiele innych rzeczy na ten temat). Po prostu sięgnę i nie ma problemu.

Nie wiem co tu ma znaczyć "wprost"? Dokonuje się analiz na tle semiotyki, komparatystyki...
Rozumiem, że głupotą jest to, że Weles miał być bogiem bydła?

Właśnie zauważyłem, że to tylko Twoja opinia.

I co to zmienia? Djaus przestał być indyjski z tego powodu?

Tak, powrzucał nieznane zjawiska w znane schematy. Obce schematy nie pasujące do tych zjawisk. A w luki powstawiał swoje własne przemyślenia. Czy coś innego zrobił Wincenty Kadłubek?

Wiem, że możesz, ale czy przez to problem zniknie - wątpię.

Wprost czyli dosłownie - skotij bog = bóg bydła. A to akurat nieprawda.

No to niedokładnie zauważyłeś. Uzasadnienie już podałem - czytaj uważnie.

Jakby to powiedzieć - nie tyle przestał być indyjski, co nie przestał być ogólnoindoeuropejski.

I wytłumacz mi jeszcze skąd ten opór przed płynnością funkcji bogów?

Skąd tak ostry podział na poszczególne objawienia ognia? Skąd wiązanie ognia z ziemią a nie z niebem?

Zrobił coś diametralnie innego - proponuję przeczytać oba teksty a przynajmniej odpowiednie fragmenty. Kopista Malali dopisał do obcych schematów słowiańskie interpretacje bo były dla niego lepiej znane, łatwiej rozpoznawalne, bardziej swojskie. Spodziewał się, że dzięki takim dopiskom słowiański czytelnik nieobeznany z literaturą łatwiej zorientuje się o co chodzi, bo rozpozna własne postacie i mity.

Ja tu nie mam najmniejszych wątpliwości.

Nieprawdą to jest to, że to ma być jedyny argument w sprawie "bydlęcości" Wołosa.

Przeczytałem dokładnie Twoje uzasadnienie skąd pochodzi taki wniosek: "Tutaj - ode mnie. A jeżeli nie mam racji, to mi to dowiedź."

Djaus byłby "ogólnoindoeuropejski" gdyby w każdej mitologii ie. istniał taki sam bóg o imieniu Djaus

Zwykle opieram się czemuś co przeczy faktom i wiedzy a wynika tylko z niepopartych opinii, jak w przypadku Swaroga.

Natomiast to Ty sam się opierasz "płynności funkcji" np. Marzanny wbrew faktom.

Nic nie pisałem o "ostrym podziale objawień ognia" ani o "wiązaniu ognia z ziemią a nie z niebem",

Albo odwrotnie - niezbyt znane fakty z mitów słowiańskich usiłowano "oswoić" przedstawiając je w sztafarzu antycznym. Tak czy inaczej potrzeba dużej ostrożności w obcowaniu z tym dziełem.

No to się tego trzymaj, ale pozwól innym je mieć. Nawet etnologia nie niesie wiedzy raz na zawsze danej.

A to zależy jak ową bydlęcość rozumieć. Jeżeli dosłownie - to jedyny.

A wykonałeś choć mały wysiłek aby się przekonać? Tak się przyjęło aby rdzeń traktować jako słowo (i znaczenie) pierwotne, zaś rdzeń z przy- i przedrostkami jako słowa pochodzące od pierwotnego i niosące dodatkowe znaczenia. Zgadza się?

Jest dużo gorzej: najczęściej Djaus to po prostu bóg (deus, dievs, devas) ale są i imiona: Dzeus, Dies.

Zatem wypada stwierdzić, że Twoja wiedza ma braki.

Zachęcam do sięgnięcia do źródeł. Jedyne, które znamy (dopiski do Malali)

Mam pozwolić innym mieć zdanie, że naukowcy nie powołują się na etnologię chociaż się powołują? Czy Ty w ogóle ogarniasz co sam piszesz?

Co to znaczy "rozumieć bydlęcość Wołosa dosłownie"

Z przedrostkami się zgadza tylko, że po raz kolejny Twój argument nie ma tutaj nic do rzeczy.

A u Słowian na tym samym *pie rdzeniu oparty jest dziw i dziwożona.

Co chwila to powtarzasz ale żadnych rzekomych braków nie potrafisz wskazać.

Jedyne, które ty znasz. A "Słowo świętego Grzegorza" i "Słowo Chrystolubca" nic o Swarogu nie mówią?

To znaczy uznawać Welesa za opiekuna stad, takiego boskiego pasterza ziemskiego dobytku.

Co nie zmienia faktu że morz znaczyło najpierw śmierć a inne znaczenia są pochodną od śmierci (morze, mróz, zamarzać, marznąć...). Tak też pierwszą funkcją Marzanny jest władza nad zaświatami. I żadne dane etnograficzne temu nie przeczą.

Co i tak nie zmienia faktu że Djaus to słowo praindoeuropejskie.

Imiona Dzeus, Dievs i Dies brzmią prawie tak samo jak pierwosłów i znaczą to samo.

Radziłbym nie zamykać się w kręgu JEDNEGO tekstu.

Nie mówią.

A coś temu przeczy?

Nie potrafisz w najmniejszym stopniu, choćby poszlakami udowodnić tej bzdurnej tezy. Podałem Ci mar- w znaczeniach już z *pie.

A dane etnograficzne są w 100% zgodne z językowymi - potwierdzają związki Marzanny i ze śmiercią, i z wodą, i z mrozem.

...że to nazwa oparta i postać wywiedziona z okresu przypuszczalnej wspólnoty indoeuropejskiej.

Nie wiesz jak się nazywał jego pierwowzór i czym się różnił.

A znasz takie powiedzenie "prawie robi wielką różnicę"?

Nie dawno opierałem się ponoć tylko na dwóch książkach. Teraz już tylko na jednym tekście.