Nie mylmy tego co wynika z książki Russo z tym, co wynika z postów użytkowników się do niego odwołujących. Sugeruję iśc do biblioteki po wolumin, ewentualnie sięgnąć ręką (jeśli masz go na półce)

Na s. 424 pisze, że nauka hellenistyczna trudne problemy rozwiązywała racjonalnie.

ruch wirowy ziemi odbiega od intuicyjnego wyczucia, chyba?

Tak na chybił trafił otworzyłem książkę Russo i znalazłem akapit o tym, że w rozważaniach o ruchu obrotowym Grecy uciekali się np. do analogii z procarzem, który nigdy nie może ustać nieruchomo w miejscu. A więc w tym przypadku kierowała nimi ściśle zmysłowa i mechaniczna intuicja.

na s. 423 krytykuje Bohra i Broglie za irracjonalne podejście do nauki. Na s. 424 pisze, że nauka hellenistyczna trudne problemy rozwiązywała racjonalnie. Dalej 425-428 krytykuje współczesną naukę za irracjonalizm. Pisze: " "Metoda naukowa" polega na biernej akceptacji tajemnicy i sprzeczności i na rezygnacji z racjonalnych wyjaśnień rzeczywistości"

OK, tylko to nijak ma się do tego czy nauka hellenistyczna prezentowała wyższy poziom czy nie (czy inaczej - czy tylko uczeni hellenistyczni potrafili konstruować teorie naukowe czy nie). W przypadku fizyki i matematyki klasycznej twierdzenie Russo jest jednoznaczne, obecna nauka ostatecznie dogoniła naukę hellenistyczną w XIX w. W kwestii problemów, ktore uczonych hellenistycznych nie zajmowały - bo nie mogły zajmować z oczywistych względów - moim zdaniem w żaden sposób tak nie twierdzi, bo i nie ma ku temu podstaw.
Żeby w tym przypadku rozważać wyższosć metody hellenistycznej (pod jakimkolwiek wzgledem) należałoby sprawdzić jak by sobie w takiej sytuacji poradziła. Tego nie da się zrobić - przynajmniej na razie, bo hipoteza Russo z trzecią teorią jest ciekawa, jednak imho to jeden z tych momentów gdy Russo ponosi nadmierny entuzjazm (chyba, ze ktoś taką wynajdzie?)

Imho równie dobrze Arystoteles móglby oskarżać uczonych hellenistycznych za irracjonalne podejście do nauki. Przecież wiadomo, że wszystkie ciała dązą do spoczynku

Russo podaje przykład mechaniki kwantowej po to przecież, aby pokazać, ze gdy tylko znika duchowe przewodnictwo Greków to od razu uczeni nowożytni idą na lep irracjonalizmu. Jednocześnie Russo pokazuje, że gdy Grecy natykali się na problemy nierozwiązywalne w ramach dotychczasowej teorii, to konstruowali nową, a nie pisali bajki o głębokiej ambiwalentności.

Ogólnie - książka chyba bardzo ciekawa (muszę ją kiedyś przeczytać ), pod warunkiem, że nie wyciąga się z niej zbyt pochopnych i kategorycznych wniosków, co moim skromnym zdaniem próbuje czynić autor.

cóż, nazwa rozdziału: Odzyskanie i kryzys metody naukowej, plus krytyka występującego obecnie w nauce irracjonalizmu wskazują moim zdaniem jasno, ze wg Russo Grecy lepiej sobie radzili z konstruowaniem teorii.

przynajmniej przeczytaj strony 418-428 o których tu rozmawiamy.

Podobnie, nie jest oczywistym, że Hilbert czerpał ze źródeł hellenistycznych. Owszem, czerpał w tym sensie, że twierdzenia geometrii Euklidesa udowodnił w sposób nowatorski - nieznany Grekom.
Razi też lansowanie swoistej "teorii spiskowej" głoszącej jakoby współczesna nauka próbowała bezwzględnie zniszczyć ślady greckich inspiracji.
Ogólnie - książka chyba bardzo ciekawa (muszę ją kiedyś przeczytać ), pod warunkiem, że nie wyciąga się z niej zbyt pochopnych i kategorycznych wniosków, co moim skromnym zdaniem próbuje czynić autor.

Łączenia z Eudoksosem nie widzę

Z kolei w przypadku Hilberta (s. 421), po prostu zaznacza wpływ "Elementów" na jego pracę - ten wpływ jest imho oczywisty, chyba że założymy, że Hilbert nie znał tego dzieła

Przy czym nie da się zaprzeczyć, ze sentyment Russo do nauki hellenistycznej w ostatnim rozdziale wyraża się także poprzez wyłaniającą się tu i ówdzie tendencję do deprecjonowania osiągnięć uczonych XVIII-XIX w.

Ja nie radzę, bo ostatnie strony wcale a wcale nie są reprezentatywne dla zdecydowanej większości książki, gdzie wg mnie Russo mimo że jego sentyment widać, to zasadniczo zachowuje obiektywizm (mimo że czasem go ponosi entruzjazm). Nie da się tego powiedzieć o wymienionych stronach. Wybiórcza lektura tych stron może wywołac błedne wrażenie, ze jego książka to niekonstruktywne czepianie się, a tak w zadnym razie nie jest.

W fizyce, co prawda prowadzono wiele doświadczeń, jednak - zdaje się - nie potrafiono stworzyć spójnej i logicznej teorii opisującej zjawiska mechaniczne tak, jak tego dokonali europejscy uczeni XIV - XVII wieku.

W astronomii, Grecy stworzyli piękne teorie opisujące ruchy planet, jednak nie potrafili wyjść poza zaklęty krąg epicykli, deferentów i ekwantów. I dopiero średniowieczni uczeni nieśmiało wysunęli koncepcję niekolistych torów planet, co Kepler opisał matematycznie a Newton podparł spójną teorią fizyczną.

Niestety, z powodu nieuctwa Rzymian i przewalania się ludów po Europie, dopiero w późnych wiekach średnich rozpoczął się proces najpierw doganiania a potem twórczego przetwarzania osiągnięć starożytnych. Myślę, że poziom wyrównał się najpóźniej ok. XVII wieku.

Troszke off topując, czy Grecy znali taczkę i nasiębierne koło wodne?

ale znali śrubę Archimedesa. Młyny wodne i wg Russo wiatrowe też wymyślili.

Śrubę za pewne, jak sama nazwa wskazuje . Co do młynów, nie chodziło mi o to, do czego koła wodnego użyć tylko czy jest ono nasię- czy podsiębierne, różnica zasadnicza. No i jeszcze jedno, skąd p.Russo wie, że wymyślili?