Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Organizacja rosyjskiej służby sanitarnej
     
Giovanni
 

III ranga
***
Grupa: Użytkownik
Postów: 249
Nr użytkownika: 9.443

Stopień akademicki: magister
Zawód: operator maszyn
 
 
post 9/05/2007, 15:50 Quote Post

Spory czas temu popełniłem tłumaczenie ze strony lexicon-der-wehrmacht tekstu o organizacji służby sanitarnej w Wehrmachcie. A czy ktoś z Was interesował się kiedyś/wie coś więcej o ww. służbie w Armii Czerwonej?
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #1

     
Olek
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 896
Nr użytkownika: 18.069

 
 
post 10/05/2007, 9:02 Quote Post

Oto jak sobie sowieci wyobrażali strukturę służby sanitarnej w wyniku reorganizacji zawartej w planie organizacyjno - mobilizacyjnym z lutego 1941.
QUOTE
XIV. Санитарные учреждения РГК

Для обеспечения лечения и эвакуации больных и раненых будет развернуто:

Полевых подвижных госпиталей на 200 коек на мехтяге – 183

Полевых подвижных госпиталей на 200 коек на конной тяге – 181

Эпидемических госпиталей – 80

Автохирургических отрядов – 70

Автосанитарных рот – 42

Отдельных обмывочных дезинфекционных рот – 36

Отдельных рот медицинского усиления – 27

Постоянных военно-санитарных поездов – 172

Временных военно-санитарных поездов – 159

Банно-прачечных поездов – 9

Стационарных госпиталей на – 429300 коек

(из них: НКО – 164300 коек и
НКЗдрава – 265000 коек)

Оперативных коек в больницах НКЗдрава – 34100 коек

Кроме того, предусматривается формирование:

а) в течение первого полугодия увеличить госпитальную лечебную сеть на 350000 коек и

б) во втором полугодии войны еще увеличить госпитальную сеть на 400000 коек.

В результате общая стационарная коечная лечебная сеть к концу первого года войны будет составлять – 1213400 коек.

Poniżej organizacja słuzby weterynaryjnej
QUOTE
XV. Ветеринарные учреждения РГК

Для обеспечения лечения и эвакуации конского состава Красной Армии будет развернуто:

Полевых ветеринарных лазаретов – 70

Эвакуационных ветеринарных лазаретов – 65 на автотяге

Эвакуационных ветеринарных лазаретов – 5 на смешанной тяге

Гарнизонных ветеринарных лазаретов – 80

Oczywiście jest to organizacja na stopie wojennej jaka miała być osiągnięta po moblizacji.
Narazie.
 
User is offline  PMMini Profile Post #2

     
saperka
 

VI ranga
******
Grupa: Użytkownik
Postów: 1.020
Nr użytkownika: 18.428

jan stopa
Zawód: badacz
 
 
post 19/05/2007, 5:50 Quote Post

Z wspomnień sovieckich żolnierzy wiekolrotnie rannych i leczonych wynika,że musieli mieć slużby medyczne i sanitarne na przyzwoitym poziomie.Wiem też, że używali opatrunkow osobistych z USA pewnie bardzo dobrych.Wiemy też, że w wojskach alianckich penicylinę wprowadzono pod koniec wojny i to znakomicie zmniejszylo śmiertelność rannych.Może ktoś wie,czy alianci zachodni przekazywali penicylinę Sovietom.Niemcy do końca wojny nie dysponowali tym lekiem.pzdr
 
User is offline  PMMini Profile Post #3

     
pirusek
 

III ranga
***
Grupa: Użytkownik
Postów: 271
Nr użytkownika: 25.655

 
 
post 21/09/2008, 7:41 Quote Post

Nieco na ten temat jest w "Europa walczy" Normana Daviesa, oto kilka zdań z tej książki: Str.333. "Oficjalne opisy sowieckich służb medycznych znacznie się różnią od opisów naocznych świadków na temat panujących tam warunków. Armia Czerwona miała wydział wojskowo-sanitarny, którego zadaniem było szkolenie lekarzy i pielęgniarek, i poczynając od 1942 roku, na każdy front dowożono mobilne oddziały służb medycznych. Wszelkie dowody świadczą jednak o tym, że usługi medyczne były w najwyższym stopniu niewystarczające. Standardowa strategia bojowa Armii Czerwonej produkowała tak ogromny zalew ofiar, że większość rannych nie mogła oczekiwać szybkiej pomocy. System ewakuacji często całkowicie się załamywał. Heroiczni lekarze polowi musieli pracować w niewiarygodnie prymitywnych warunkach...
Relacje naocznych świadków nigdy nie dają pełnego obrazu wydarzeń, ale i one wskazują na podobne okropieństwa. Wiedząc, co ich może spotkać, żołnierze Armii czerwonej nie liczyli na oficjalną pomoc medyczną. Przed bitwą łączyli się w pary lub tworzyli nieformalne zespoły, aby ci, którzy ocaleją, mogli potem pomóc rannym towarzyszom. Ludzie, którzy obserwowali to spoza linii frontu, opisywali jak NKWD oczyszczało drogi dojazdowe dla maszerujących posiłków, a rowy na poboczu stopniowo wypełniały się rannymi wspierającymi się nawzajem lub pełznącymi na czworakach ku tyłom frontu. W miesiącach zimowych środkami ewakuacji były w Armii Czerwonej często psie zaprzęgi i konne sanie.
Niedostatki były widoczne od samego początku. Chaos, jaki wywołała operacja „Barbarossa”, ukazywał szczególnie jaskrawe braki w dziedzinie sowieckiej medycyny wojskowej: „1 Lipca 1941 roku Front Południowo-Zachodni dysponował zaledwie 15% planowanych zasobów medycznych. W szpitalu garnizonowym w Tarnopolu(...) pięć dni po pierwszym ataku ponad 5 tysięcy rannych tłoczyło się w pomieszczeniach dla 200 osób. 30 czerwca raport opatrzony klauzulą „ściśle tajne” podsumowywał straty tylko z jednego tygodnia: w toku działań zbrojnych nie została zmobilizowana żadna placówka sanitarna położona w zachodniej części Białorusi – brzmiał początek. W wyniku tego na froncie Zachodnim brakuje 32 szpitali chirurgicznych i 12 zakaźnych, 16 szpitali korpuśnych, 13 punktów ewakuacyjnych, 7 centrów ewakuacyjnych, 3 zmotoryzowanych”. Dalej pisano, że wyposażenie, leki i inne środki, które miały na stanie te placówki, zostały zniszczone podczas bombardowań i pożarów. Często nie żył również ich personel." „Europa walczy”
Nie jest to zbyt pochlebna opinia o radzieckich służbach medycznych, nawet jeśli się weźmie pod uwagę bałagan pierwszych tygodni wojny.
 
User is offline  PMMini Profile Post #4

 
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej