Jagiełło zajmował się i sprawami zachodnimi, i ruskimi. W końcu jego pierwsze działanie po objęciu tronu wielkoksiążęcego było związane ze Wschodem, a ściślej z usunięciem najstarszego brata z Połocka. Rozejm z Krzyżakami zawarł również ze względu na zagrożenie ze strony Moskwy - a ściślej biorąc ze względu na planowane wsparcie Mamaja przeciwko Dymitrowi moskiewskiemu. Więc postawienie na łacinę na pieczęci może dziwić.

tak np. jakoś w sierpniu 1384 Witold wystawił potwierdzenie pewnych przywilejów dla Trok, jak najbardziej po rusku, tyle oryginał zaginął, znamy go dzięki XIX-wiecznym historykom itd.itp.

Nie dziwi, jeśli weźmiemy pod uwagę, skąd pochodzi gros znanych dokumentów Jagiełły jako wielkiego księcia Litwy sprzed 1386, albo Witolda, dopowiem - z archiwów bądź źródeł narracyjnych krzyżackich

Intensywność korespondencji wielkiego księcia, szeroki krąg odbiorców, aktualność i rozmaitość poruszanych w listach spraw, pozwalają na ostrożne przypuszczenie, że koncepty czy brudnopisy bardzo ważnych listów przynajmniej przez jakiś czas były w kancelarii zachowywane, a w niektórych przypadkach robiono też odpisy całych listów. Taką hipotezę potwierdzają trafiające się czasem w listach Witolda nawiązania do wcześniejszych listów (do tego samego adresata) w tej samej sprawie63. Ważna jest choćby taka, na pozór mało znacząca, uwaga w liście wielkiego księcia do Pawła von Russdorff z17 III 1427r. W liście czytamy: Auch wenden wir, daz wir euch geschreben hetten von den Pleskawern, und do wir frogten unser schreiber, di uns sageten, daz wir euch des nicht hetten geschreben. Nu so wellet wissen, daz (...)64.Listy Witolda pisane były po łacinie, niemiecku, w słowiańskim języku kancelaryjnym Wielkiego Księstwa Litewskiego, czasem też używano czeskiego. Język korespondencji zależał od adresata, a czasem znaczenie miała też poufność listów. Z papieżem Marcinem V, królem rzymskim Zygmuntem Luksemburskim, królem Władysławem Jagiełłą korespondowano po łacinie. Niektóre listy Jagiełły do Witolda pisane były w języku ruskim65. A.Prochaska twierdził, że języka ruskiego Jagiełło używał zwykle w korespondencji poufnej66. Historyk ten nie dokonał jednak dogłębnej analizy źródeł na potwierdzenie swej tezy. Nie podał też, przed kim zamierzano zataić treść pisma.(...)

W tym przypadku zwraca uwagę język przekładu. Jak już wyżej wspomniano, z urzędnikami Zakonu Witold komunikował się zwykle po niemiecku, na niemiecki tłumaczono też listy z czeskiego i po rusku (pisane przez nowogrodzian do księcia Lingwena Semena), a tymczasem pisany po rusku list króla polskiego został przetłumaczony na łacinę. Powstaje pytanie, dlaczego wybrano właśnie łacinę?

Jak również rozdział z książki, którego autorem jest właśnie  Adam Szweda, a rozdział nosi tytuł "Listy Władysława Jagiełły do wielkich mistrzów krzyżackich w latach 1386-1434". Tam jest również wiadomość o tym incydencie. Tylko linku Tobie nie podam  

Szkoda, że brakuje informacji co do używanych do różnych listów i adresatów pieczęci.