|
|
Opactwo w Fonthill/William Thomas Bedford
|
|
|
|
Chciałabym się w tym temacie zająć jednym z ciekawszych przedsięwzięć artystycznych epoki przełomu XVIII i XIX w., a mianowicie Opactwem w Fonthill oraz sylwetką jego fundatora Williama Thomasa lorda Bedford (1760-1844).
Okres życia i działalności Bedforda przypadł na czasy preromantyzmu, Sturm und Drang periode oraz na epokę pełnego rozkwitu romantyzmu. Olbrzymie Opactwo w Fonthill, wybudowane w stylu neogotyckim (w l. 1795-1807), którego budowa kosztowała fortunę, zwane było, nie bez powodu, Bedford's Folly. Można to tłumaczyć dwojako, jako typ budowli (folly), najczęściej osadzonej w parkach krajobrazowych, służącej dekoracji oraz łączącej wiele stylów architektonicznych, jak i również dosłownie tłumacząc, jako Szaleństwo (Kaprys) Bedforda. Niestety dzisiaj już ono nie istnieje. Architektem był James Wyatt, znany przede wszystkim jako twórca Zamku Coole w Irlandii, Broadway Tower w Anglii i Panteonu na londyńskiej Oxford Street. Opactwo zostało założone na planie krzyża równoramiennego. Do ośmiobocznej części centralnej, będącej zarazem podstawą pod wysoką wieżę, dostawiono cztery swego rodzaju pawilony/galerie. Od południa słynną Galerię Św. Michała, a od wschodu pawilon mieszkalno-reprezentacyjny z tzw. Wielkim Salonem i Pokojami Rycin. Natomiast od zachodu do oktogonu przylega Wielki Zachodni Korytarz (Hall), zaś od północy Galeria Króla Edwarda wraz z kaplicą-sanktuarium i oratorium. Do Galerii Św. Michała od wschodu przylega dziedziniec z fontanną pośrodku oraz tzw. Żółte Pokoje. Wspaniałą budowla była użytkowana przez Bedforda do 1822 r., kiedy z powodu długów został zmuszony ją sprzedać. Przeniósł się w pobliże Bath, gdzie mieszkał w Lansdown Tower, zwanej potem Wieżą Bedforda (dla odmiany w stylu neoklasycystycznym). Wkrótce potem, jeszcze za życia Bedforda zawaliła się wieża Opactwa w 1825 r. Już w XIX w. Opactwo w Fonthill stało się obiektem quasi-turystycznym - organizowano na jego terenie wycieczki poznawcze. Stąd też narodziła się potrzeba napisania i wydania przewodników opisujących historię i założenie architektoniczne Opactwa. Dzięki nim wiemy, jak wyglądało ono pierwotnie. Jeden z takich przewodników powstał już w 1823 r. - Delineations or Fonthill and its Abbey, spisany przez J. Ruttera, Można przeczytać jego zeskanowane stronice tutaj. Wcześniej, w 1800 r. Bedford, gościł w Fonthill admirała Horacego Nelsona wraz z jego kochanką Emmą lady Hamilton, nie omieszkał oprowadzić ich po całej rezydencji.
Jeśli chodzi o lorda Bedforda, można powiedzieć, że był wyrazicielem poglądów i idei swej epoki. Już w młodości napisał powieść gotycko-egzotyczną Wathek w 1786 r. Być może wzorował się choć częściowo na dokonaniach wcześniejszych osób, których działalność zapowiadała renesans średniowiecze np. Horacego Walpole. Walpole znany jest przede wszystkim z pierwszej w Europie powieści gotyckiej Zamek w Otranto z 1764 r. (całkiem sympatyczna ) oraz z własnej rezydencji skonstruowanej w duchu średniowiecznym - Strawberry Hill. Bedford był samotnikiem, po śmierci żony mieszkał sam w swym opactwie. Kontrowersje wzbudzał jego związek z lordem Courtenay, nie znamy do końca jego natury, jednak wiadomo skądinąd, że Bedford kochał bardzo swoją żonę Margaret, która niestety zmarła w bardzo młodym wieku w połogu.
Bardzo dużo informacji na temat Bedforda i jego fundacji znajduje się na stronie http://beckford.c18.net/beckfordiana.html.
Poniżej, w załącznikach, dwie ryciny wyobrażające Opactwo z przewodnika Ruttera.
Załączona/e miniatura/y
|
|
|
|
1 Użytkowników czyta ten temat (1 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:
Śledź ten temat
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym temacie dodano odpowiedź, a ty nie jesteś online na forum.
Subskrybuj to forum
Dostarczaj powiadomienie na email, gdy w tym forum tworzony jest nowy temat, a ty nie jesteś online na forum.
Ściągnij / Wydrukuj ten temat
Pobierz ten temat w innym formacie lub zobacz wersję 'do druku'.
|
|
|
|