Grupa: Przyjaciel forum
Postów: 1.255
Dołączył: 16/07/2005, 11:44 |
Bazyli Wielki (329-379)
Urodził się w 329 roku Cezarei Kapodockiej w zamożnej rodzinie chrześcijańskiej. Jego ojciec, też Bazyli, był znanym nauczycielem retoryki. Matka zaś, św. Emelia urodziła dziesięcioro dzieci w tym trzech... świętych biskupów:- św. Bazyli Wielki
- św. Grzegorz z Nyssy
- św. Piotr z Sebasty
W poczet świętych wpisała się też siostra Bazylego Wielkiego – Makryna.
Bazyli uczył się najpierw w rodzinnym mieście, potem Konstantynopolu a latach 352-356 studiował w Atenach. Zaprzyjaźnił się tam z Grzegorzem z Nazjanzu. On także został świętym i tak scharakteryzował ich przyjaźń:
QUOTE Ateny złączyły nas jak jakiś nurt rzeczny, gdy płynąc z jednego ojczystego źródła, porwani w różne strony żądzą nauki, znowu zeszliśmy się razem, jakbyśmy się umówili, gdyż Bóg tak zrządził... Obaj mieliśmy jednakowy cel: uprawianie cnoty, życie dla przyszłej nadziei i oderwanie się od tego świata, zanim z niego odejdziemy... Uważaliśmy za wielki zaszczyt i honor, że nazywamy się chrześcijanami
Po powrocie do Cezarei został, podobnie jak jego ojciec, nauczycielem retoryki. Nie dawało mu to zadowolenia. Około roku 358 przyjął więc chrzest i postanowił prowadzić życie pustelnicze. Następnie udał się do Egiptu, Palestyny, Syrii i Mezopotamii w celu zwiedzenia ośrodków życia pustelniczego. Po powrocie osiadł w pustelni nad rzeką Irys, niedaleko Neocezarei Pontyjskiej. Wkrótce dołączyli do niego inni mnisi dając początek wspólnocie monastycznej. Nasz bohater założył monaster nad rzeką Irys oraz szkołę dla młodzieży, a następnie wspólnie z Grzegorzem z Nazjanzu, który przybył w odwiedziny do monasteru, napisał dwie kilka monasterów w Azji Mniejszej. W 364 roku przyjął święcenia kapłańskie i został doradcą biskupa Cezarei Kapadockiej, Euzebiusza, a po jego śmierci w 370 roku, jego następcą. Rozpoczął się teraz dla Bazylego najpracowitszy i najuciążliwszy okres życia. Niestrudzona działalność kaznodziejska i pisarska, reforma liturgiczna, organizacja życia kościelnego, walka z nadużyciami w Kościele i niezłomna obrona nicejskiego Symbolu Wiary sprawiły, że św. Bazyli zaprzątnięty był bez reszty problemami Kościoła. Niestrudzony, rozwija równocześnie wytężoną działalność organizatorską i charytatywną, zakładając przytułki, szpitale, domy dla biednych, podróżnych i cudzoziemców, w wyniku, czego powstało całe osiedle, nazwane później „Bazyliadą”. Uznawany za jednego z 4-ch wielkich Ojców Kościoła na Wschodzie – wielki wzorzec wiary i obraz miłości.
Św. Bazyli jest autorem dzieł dogmatycznych Przeciwko Eunomiuszowi, O pochodzeniu Ducha Świetego; pism ascetycznych m in. Reguł moralnych, Reguł dłuższych, Reguł krótszych, Wstępu do zarysu ascezy, O sądzie Bożym, O wierze; oprócz tego Mów, Homilii i Listów, a także Liturgii, której Kościół Wschodni używa do dnia dzisiejszego.
Św. Bazyli zmarł l stycznia 379 roku.[Ponury Żniwiarz] |
