Czechy, Węgry, Dania, Ruś Kijowska, Norwegia - żeby wymienić tylko najbliższych sąsiadów

Odpowiadając na pytanie...ponieważ pierwszą kandydatką na świętą była Dobrawa, patrz analogia św. Klotylda. Prawdopodobnie dlatego została pochowana w Gnieźnie, jej kult idelanie zastepował pogańskie obrzędy i zawłaszczał główne centrum religijne państwa Polan. Przypadkiem jednak trafił się gotowy kandydat, przy którym już nie zaistniała potrzeba cudów przy grobie, dlatego kanonizowany został Wojciech, zamiast Dobrawy.

Źródła archeologiczne i pisane są dosyć wymowne. Druida z lat 30 X wieku, który mógłby rozwiać Twoje wątpliwości raczej nie załatwie.

Czechy, Węgry, Dania, Ruś Kijowska, Norwegia - żeby wymienić tylko najbliższych sąsiadów

Źródła archeologiczne nie są jednoznaczne, a pisane, to 500 lat po omawianym okresie, także lepiej załatw tego "druida".

To jakie masz wątpliwości odnośnie archeologii?

Jaka w takim razie jest inna interpretacja danych archeologicznych z Gniezna?

Tutaj inne miejsca określane jako kultowe.

1) Paleniska w kształcie owalu w Klenicy


2) Kamienna konstrukcja z Bonikowa

Podane analogie nie są zbyt trafne. Konstrukcja ze Wzgórza Lecha to monumentalny kamienny kopiec wysoki na 8 m (o pierwotnej średnicy zapewne około 16 m). Użytkowany był od końca VIII w. gdzieś do połowy X w.

Dokładnej analogii obiekt nie posiada. Dla porównania przytaczane są inne kopce, jednak już znacznie mniejsze. Na chwilę obecną ten kierunek poszukiwań wydaje się najbardziej słuszny. W okresie pogańskim jednym ze zwyczajów związanych z pochówkiem było sypanie kurhanów, w przypadku wybitnych osobistości osiągały one znaczne rozmiary. Obrządki w takim miejscu nie kończyły się wraz z pogrzebem. Spotykano się w takim miejscu w określone dni w roku, świętowano, odbywano uczty, zapewne wiecowano. Ślady uczt z konsumpcją dóbr uznawanych za luksusowe (młode warchlaki), użytkowaniem naczyń, paleniem ognia są na wzgórzu widoczne.

Obiekt funkcjonował w okresie pogańskim i zakończył swój żywot po chrzcie Mieszka. W miejscu tym wybudowano następnie chrześcijańskie budowle sakralne. Nie naruszono przy tym jednak zalegającego kamiennego surowca.

Mniejsze lub większe wzgórza, często ogradzane, z dobudowywanymi różnego rodzaju konstrukcjami pełniły w okresie pogańskim powszechnie na Słowiańszczyźnie i nie tylko funkcje kultowe. Na chwilę obecną interpretacja konstrukcji na Górze Lecha nie znajduje lepiej uzasadnionej alternatywy.