Witaj GOŚCIU ( Zaloguj się | Rejestracja )
 
 
Reply to this topicStart new topicStart Poll

> Bitwa pod Vaslui 1475 rok,
     
Hieronim Lubomirski
 

Hetman Wielki Koronny
*******
Grupa: Użytkownik
Postów: 2.581
Nr użytkownika: 1.410

Zawód: Kawaler Maltanski
 
 
post 23/10/2010, 19:10 Quote Post

Przeglądając Wikipedię natrafiłem na bitwę pod Vaslui, stoczoną w 1475 roku, przez wojska mołdawsko - węgiersko - polskie z siłami turecko - wołosko - tatarskimi. Według artykułu naszymi 2 tys. żołnierzy dowodził niejaki Buchawski. Co wiadomo o udziale naszych wojsk w tej bitwie i kampanii? http://hu.wikipedia.org/wiki/V%C3%A1szl%C3%B3i_csata

Ten post był edytowany przez Hieronim Lubomirski: 23/10/2010, 19:11
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #1

     
bachmat66
 

vaquero
*******
Grupa: Użytkownik
Postów: 1.948
Nr użytkownika: 7.402

Dario TW
Stopień akademicki: Juris Doctor
Zawód: wolny
 
 
post 11/01/2011, 5:14 Quote Post

QUOTE(Hieronim Lubomirski @ 23/10/2010, 13:10)
Przeglądając Wikipedię natrafiłem na bitwę pod Vaslui, stoczoną w 1475 roku, przez wojska mołdawsko - węgiersko - polskie z siłami turecko - wołosko - tatarskimi. Według artykułu naszymi 2 tys. żołnierzy dowodził niejaki Buchawski. Co wiadomo o udziale naszych wojsk w tej bitwie i kampanii? http://hu.wikipedia.org/wiki/V%C3%A1szl%C3%B3i_csata
*



Salve,
ano wikiepdia zwodna bywa, mocium panie, bo jak to rzecze kronikarz Bielski krol Kazimierz jagielonczyk poslal byl z pomoca Stefanowi wojewode wolynskiego lub kasztelana halickiego Buczackiego herbu Habdank z 2000 ludzi (Bielski podaje ze ze szlachty wolynskiej). Kromer podaje ze to byl sniatynski starosta Michal Buczacki (Niesiecki podaje ze h. Abdank), i ze szlachta wolynska bardzo opieszala sie gromadzila i po wiekszosci do domu rozjechala.

Bielski:
QUOTE
Posłał tedy król do Wołoch Dobka Bisiowskiego kasztelana bełzkiego, a Egidziego Suchodolskiego, aby między nimi rozjęli do czasu słusznego, a Buczackiemu herbu Habdank rozkazano, aby ze wszystką szlachtą podolską ciągnął na pomoc Stefanowi wołoskiemu wojewodzie.

Gdy tedy Machomet turecki cesarz Drakule wojewodzie multańskiemu przeciwko Stefanowi sto i dwadzieścia tysięcy na pomoc wojska tureckiego z Tatary z Multany do Wołoch posłał, Stefan wojewoda wołoski mając też Buczackiego z Podolany na pomoc od Kazimierza króla polskiego, których było dwa tysiąca wszystkich, a Wołochów czterdzieści tysięcy, i pięć tysięcy Czaklów, które był Matyaszowi królowi węgierskiemu odjął: wyciągnął z tym ludem przeciwko Turkom, z którymi więcej fortelu niż mocy zażywając tureckie straszliwe a wielkie wojska zewsząd trapił, a tem ich więcej zdziałał, iż w nadolnej ziemi, gdzie Turcy mieli ciągnąć, wyniszczył przedtem wszystko i nawet trawy popalił, zaczem sami i konie ich rozkoszne od głodu zdechali. Patem gdy ich przywiódł w niebezpieczne miejsca nad jezioro Rakowiec u rzeki Berladu: uderzył na nie i tam Turków i z Tatary małym ludem: sto tysięcy na głowę poraził i trupy pobitych kazał znosić na gromady; jakoż tam kości ich gromadami jeszcze; leżą i trzy krzyże na znak tego zwycieztwa murowane stoją. Kilka też baszów, hetmanów przedniej szych, zabito. Chorągwi wojennych więeej niż sto wzięto. Więźnie wszystkie kazał na pale powbijać, tylko czterech przedniejszych i chorągwi 36, także część łupów nieprzyjacielskich, Kazimierzowi królowi do Litwy przez pany swe posłał. A Matyasz król węgierski rozpisał wszędzie do papieża i do cesarza i do inszych panów chrześcijańskich, przypisując to sobie zwycięztwo nad Turki i powiedając, że to hetman jego Stefan wojewoda wołoski (którego się i sam bał) uczynił; ale Stefan, z tego zwycięztwa niewynosząc, srogo zakazał po wszystkiej ziemi swojej, aby żaden tego zwycięztwa jemu nie śmiał przypisować, ale samemu panu Bogu, i przez cztery dni całe pościł p. Bogu dziękując za to. Na cesarza też tureckiego takim fortelem zaszedł, że mu przez posła swojego upominki wielkie posłał, wrzeczy niewiedząc, żeby to z wiedzą jego bydź miało; i przetoż skarżył się na łotrzyki jakieś i wywołańce z państw tureckich, którzy mu wielką szkodę poczynili w ziemi jego, powiedając, że acz ich troche podkarał, ale jeszcze za jego niestoi; a tak prosił, aby mu byli wydani abo się z nich sprawiedliwość stała, którzy tam do ziemie cesarskiej uciekli.




Dlugosz o bitwie ( w mej slabej alcinie czytam ze Bielski go jakby powtarza):

QUOTE
Die Martis, decima septima Ianuarii 2), Stephanus Woyewoda Moldaviae exercitum Mahumeth Turcorum Caesaris, centum et viginti millia pugnatorum habentem, cui et Besserabi3), quorum regionem primum ingressus illam sibi subiecerat, ferebant solatia4), Valachiam populantem, circa paludem Rakowyecz et fluvium Berlad, proprio Marte, quinque tantum millibus Siculorum, quorum terram ab Hungariae Regno abstractam in suam ditionem redegerat, magna clade, sed non incruenta suorum victoria, fudit. Acies enim omnes suae primae, in quibus et Siculi in fronte erant, a Turcis obtritae, periculum ingens fecerant, donec ipse corpore proprio in Turcorum acies de victoria exultantes, medius se iniecit, et omnes catervas Turcorum, mirabili Dei potentia, vix quadraginta millia pugnatorum habens, in quibus maior pars erat agrestium, prostravit. Nec in superbiam aliquam ex hac victoria elatus, diebus quatuor continuis ieiunium in pane et aqua egit; per universam quoque terram suam bannum edixit, ne quis auderet sibi, sed soli Deo, illam victoriam appropriare: cum iudicio omnium diei illius victoria ex uno eo stetit, ipseque triumphi eius laudem fere solus et unus tulit. Omnis exercitus suus ex praeda Turcorum auro et argento, purpuris et equis, caeteraque nobili supellectili, ditatus est vehementer, et arces Bessarabiae, quae ab eo ad Turcum defecerant, omnes illi redditae. Plurimi agrestes ex peditum numero in equitum et militum numerum 5) translati. Paucissimis ex Turcis salus per fugam poterat quaeri: nam etsi qui fugiendo ad Danubium usque pervenissent, illic a Valachis recentiores equos habentibus, fere omnes aut trucidati, aut undis fuere suffocati. Turcorum equos, sed et ipsos Turcos, macies torserat, omnem enim regionem Valachiae, per quam Turci ituri erant, longe ante Stephanus Woyewoda  dederat in flammam: quae res maximi sibi fuit ad victonam momenti. Omnes fere Turcorum captivos, praeter principaliores, quos reservavit, palis suffixit, desideratorum !) cadavera cremavit; ossium tarnen illorum extant aliquot acervi, tarn insignem victoriam in aetatem diuturnam testaturi. Quatuor duces Turcorum principales2) et triginta sei signa militaría, manubiasque nobiles, Kazimiro 3) Poloniae Regi in Lithuaniam per notabiles et primores suae regionis barones transmisit: contestans eum, ne sedesereret, neu tam fidelem servum, tamqne fortem athletam, periclitatum iri sineret, sed gentibus suis armis et pecuniis, eaeteraque supellectili bellica, contra Turcorum Caesarem cladem suorum ulcisci. omni conatu frementem, iuvaret4): dignareturque in terras approp inquire Eussiae, homagium, quod hactenus praestare distulerat, ab eo receptas...

ot i co, mocium panie...
 
User is offline  PMMini ProfileEmail Poster Post #2

 
2 Użytkowników czyta ten temat (2 Gości i 0 Anonimowych użytkowników)
0 Zarejestrowanych:


Topic Options
Reply to this topicStart new topic

 

 
Copyright © 2003 - 2023 Historycy.org
historycy@historycy.org, tel: 12 346-54-06

Kolokacja serwera, łącza internetowe:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej