Kontynuując jeszcze temat znajomości Primo! to masz absolutną rację w tym co napisałeś, ale z drugiej strony znajomości nie są chyba kryterium decydującym w tego typu sytacjach.

Na swoim przykładzie mogę powiedzieć, że mnie promotor nie pomógł w dostaniu się na studia doktoranckie, ponieważ takie były okoliczności, że nie mógł. To co napisałem o znajomościach dotyczyło UJ, ponieważ znam przypadek sprzed kilku lat osoby, która się nie dostała na studia doktoranckie na UJ dlatego, że jego dawnego promotora nie było wówczas w ogóle na uczelni, natomiast pozostałe kryteria osoba ta spełniała w stopniu pozytywnym. Drugi przypadek także dotyczący UJ, ale już nie historii dotyczy osoby, która dostała się na takie studia dzięki znajomościom, a dziś pracuje na uczelni jako chyba nadal asystent.

Ps. na koniec mam pytanie do twórcy tego tematu, ponieważ w sygnaturce zauważyłem, że wpisałeś w zawodzie doktorant. Czyżbyś już się dostał tak szybko?

No tak, ale deu napisał, że jest z Sosnowca i myśli o studiach w Katowicach bo ma tam najbliżej. Do Torunia ze Śląska jednak daleko no i raczej wtedy studia stacjonarne odpadają chyba, że myślał nad przeniesieniem się tam.

Swoją drogą to zastanawiałem się nie raz czy kryteria naboru na studia o których mówimy w trybie zaocznym, albo z tzw. "wolnej stopy" różnią się czy są takie same jak w przypadku studiów dziennych. Tutaj dopiero jest pole do różnych nadużyć, jeśli nikt tego w zasadzie nie kontroluje i wszystko zalezy wyłącznie od dobrej woli promotora. Pisze o tym dlatego, ponieważ znam ze słyszenia przypadki tzw. wiecznych doktorantów właśnie w trybie zaocznym.

No tak, ciekawe co na to deu i gdzie się dostał i w jakim trybie . Co do tego stypendium, środków na prowadzenie badań, płatnych delegacji z uczelni itp. to wszystko zależy od uczelni. Na mojej tego wszystkiego z wyjątkiem zapomogi dwa razy na 4 lata studiów  nie było nawet z trybie dziennym.

Więc jak się nie ma pracy, a chce się napisać ten doktorat to lepiej wybierać "bogatą" uczelnię. Tylko jak się zorientować która jest "bogata", a która nie?

Sprawdziłem również Uniwersytet Wrocławski. tutaj gzamin  kwalifikacyjny na I rok Studium Doktoranckiego Nauk Historycznych
miał już miejsce 29 czerwca. 6 osób może liczyc na stypendium. Istniej także możliwość przyjęcia nie więcej jak 6 osób bez stypendium.

Twoja ocena dorsiu trochę nie odpowiada prawdzie. Kryteria naboru na studia doktoranckie są niejasne głównie tam, gdzie rozmowa kwalifikacyjna jest jedynym etapem postępowania. Natomiast tam, gdzie mamy do czynienia z normalnym pisemnym egzaminem taka sytuacja nie powinna mieć miejsca. Przyjmują po prostu najlepszych. Oczywiście od każdej reguły są wyjątki, ale mam nadzieję, że są to rzadkie przypadki.

Warunki bytowe faktycznie do dobrych nie należą (no chyba, że się jest na etacie uczelnianym albo ma się inną pracę, ale wtedy może być problem).

To czy środowisko doktorantow jest taką hermetycznie zamknięta grupą to nie wiem.

Dostać się na tego rodzaju studia jest co prawda dużą sztuką, ale doktoranci mają niewiele praw, a i wypaść z tej grupy nie jest trudno. no właśnie bycie doktorantem nie oznacza, że się te studia skończy. Nie każdy potrafi napisac pracę i zdać wszystkie wymagane tokiem studiów egzaminy.

Robienie doktoratu jest uważane za przywilej i luksus a nie uważa się tego za jak najbardziej naturalne realizowanie zainteresowań (w różnych dziedzinach).

"Kadra", która decyduje o przyznaniu bądź nie prawa do doktoryzowania nie zawsze, ale w większości przypadków zachowuje się jak pies ogrodnika-"sam nie zjem a nikomu nie dam".

Nie każdy doktor musi pracowac na uczelni; nie powinno być przy tym żadnych opłat (i tak sie dużo wyda na zbieranie materiałów etc)a uczelnie  powinny się chlubić tym, ze u nich a nie u konkurentów jest tyle a tyle otwartych przewodów.